Nierozumiana choroba charakteryzowana przez niepewność
Cukrzyca typu 1 jest chorobą, w której organizm wytwarza niewiele lub nie wytwarza insuliny. Często określana jako młodzieńcza cukrzyca, ponieważ występuje najczęściej u nastolatków i nastolatków, cukrzyca typu 1 jest formą choroby autoimmunologicznej, w której układ odpornościowy atakuje komórki trzustki, które produkują insulinę. Przyczyna zaburzenia jest słabo poznana, ale uważa się, że jest silnie związana z genetyką
Cukrzyca typu 1 różni się od cukrzycy typu 2 tym, że styl życia odgrywa istotną rolę w rozwoju tej drugiej. Cukrzyca typu 2 (określana również jako cukrzyca dorosłych) może występować w każdym wieku i jest tak silnie związana z otyłością i bezczynnością, jak to ma miejsce w przypadku genetyki.
Często przyjmuje się, że osoba, która rozwija się w cukrzycy w wieku dorosłym, ma typ 2, ale nie zawsze tak jest. Cukrzyca typu 1 może objawiać się w wieku dorosłym w taki sam sposób, w jaki rodzaj 2 może rozwinąć się u dzieci . Dodatek do zamieszania polega na tym, że niektórzy ludzie mogą mieć oba typy, stan znany jako utajona cukrzyca autoimmunologiczna dorosłych (LADA).
Fakty dotyczące cukrzycy typu 1
Według raportu American Diabetes Association około 1,25 miliona Amerykanów żyje obecnie z cukrzycą typu 1. Jest to warunek, który wielu ludzi nadal nie rozumie, wierząc, że ci, których to dotyczy, "przywieźli to na siebie" z powodu braku ćwiczeń i złej diety.
Jest to powszechne nieporozumienie.
W rzeczywistości, przy cukrzycy typu 1, możesz być perfekcyjnie uzdolniony i nadal doświadczać symptomatycznych wzlotów i upadków spowodowanych brakiem kontroli insuliny . Zła dieta i brak aktywności mogą przyczynić się do wystąpienia objawów, ale choroba występuje niezależnie od tych warunków i nie można jej odwrócić.
Jeśli twoje ciało jest pozbawione insuliny (hormonu, który przenosi cukier do komórek na paliwo), cukier może gwałtownie narastać w krwioobiegu, powodując głodzenie komórek. Kiedy tak się dzieje, osoba często doświadcza objawów hiperglikemii (wysoki poziom cukru we krwi), w tym:
- Zwiększone pragnienie
- Bóle głowy
- Problemy z koncentracją
- Rozmazany obraz
- Częste oddawanie moczu
- Zmęczenie
- Utrata masy ciała
- Długotrwałe uszkodzenie nerwów i małych naczyń krwionośnych oczu, serca i nerek
Z drugiej strony, jeśli nie kontrolujesz insuliny lub nie za dużo, możesz również doświadczyć objawów hipoglikemii (niski poziom cukru we krwi).
Wyzwania w zarządzaniu cukrzycą typu 1
Aby kontrolować cukrzycę typu 1, ludzie będą musieli obserwować to, co jedzą, monitorować poziom cukru we krwi i robić zdjęcia insuliny w razie potrzeby. Chociaż może się wydawać, że jest to proste i proste, częściej nie jest tak.
Jedną z cech charakterystycznych cukrzycy typu 1 jest całkowicie nieprzewidywalna. Nie ma ustalonego przebiegu choroby, a ludzie mogą doświadczyć różnych objawów i odpowiedzi w zakresie kontroli insuliny. Często zdarza się, że nie ma żadnego rymu ani rozsądku co do wzlotów i upadków cukru we krwi pacjenta. Nawet jeśli ta sama dieta jest utrzymywana dzień po dniu, lektura może nagle wystrzelić bez wyraźnego powodu.
Z tego względu osoby z cukrzycą typu 1 zawsze muszą być czujne. Oznacza to konieczność przewożenia ładunków w dowolne miejsce, w tym miernik stężenia cukru we krwi, awaryjne źródło cukru, a nawet chłodzenie insuliny podczas podróży. Muszą również obserwować, co jedzą przez cały czas, licząc każdy węglowodan i unikać stresów, które mogą spowodować wzrost poziomu cukru we krwi.
Zazwyczaj osoba będzie musiała sprawdzić poziom cukru we krwi co najmniej trzy do czterech razy dziennie (chociaż nowsze monitory ciągłego pomiaru glukozy mogą sprawdzać wartości w ciągu dnia, często za pomocą prostej aplikacji telefonicznej).
Życie z cukrzycą typu 1
Dla wielu osób żyjących z cukrzycą typu 1, najtrudniejszą częścią, jeśli trzeba myśleć o tym przez cały czas. Może być wyczerpujący psychicznie i emocjonalnie i nigdy nie znika.
Mając to na uwadze, wielu dotkniętych ma przeciwne doświadczenia. Posiadanie przewlekłego, zmieniającego życie stanu może często zmienić osobę na rzeczy, które naprawdę mają znaczenie. Może zachęcić kogoś do dokonywania pozytywnych zmian w stylu życia, eliminując stresy i niezdrowe nawyki, które mogą podważyć jakość życia. Pozwala ludziom wyznaczyć nowe cele, aby podejść do życia w całkowicie nowy sposób.
Jeśli zdiagnozowano cukrzycę typu 1, zacznij od nauki wszystkiego, co możesz o chorobie. Znajdź wyspecjalizowanego endokrynologa do pracy i ustanów sieć wsparcia, która może pomóc w normalizacji cukrzycy w Twoim życiu.
Będą wyzwania, ale jeśli przyjmiesz to jednego dnia na raz, będziesz w stanie lepiej zrozumieć swoje własne ciało i to, w jaki sposób choroba dotyczy ciebie jako osoby. W ten sposób możesz stać się mistrzem - a nie ofiarą - choroby.
> Źródła:
> American Diabetes Association (ADA). "Życie z cukrzycą typu 1". Arlington, Wirginia; zaktualizowano 21 listopada 2016 r.
> Miller, K .; Foster, N .; Beck, C. i in. "Obecny stan cukrzycy typu 1 w Stanach Zjednoczonych: zaktualizowane dane z rejestru kliniki wymiany T1D". Opieka diabetologiczna. 2015; 38 (6): 971-8. DOI: 10,2337 / dc15-0078.