Badanie autyzmu jest zasadniczo "lite" wersją pełnej oceny objawów autyzmu. Pełna ocena może zająć kilka godzin w ciągu wielu dni i zwykle obejmuje co najmniej dwóch lub trzech ekspertów od autyzmu, w tym pediatrę zajmującego się rozwojem, logopedę i terapeuci zajęciowego. Badanie to znacznie mniej dokładny proces. Jego celem jest ustalenie, czy pełna ocena jest właściwa.
Istnieje kilka sposobów, w jakie praktycy badają autyzm:
- Twój lekarz pediatra może zapytać Cię o rozwój Twojego dziecka i szukać oznak, że Twoje dziecko może nie trafić w etapy rozwojowe.
- Terapeuta lub specjalista od autyzmu (lekarz, pracownik socjalny, psycholog itp.) Może zarządzać zmodyfikowaną listą kontrolną dotyczącą autyzmu u małych dzieci, zaktualizowaną (CHAT-R), narzędzie oparte na rozmowach, które zawiera szereg pytań dotyczących rozwoju dziecka, zachowań i wyzwania.
- Psycholog lub inny lekarz zatrudniony w szkole lub przedszkolu Twojego dziecka może obserwować twoje dziecko w szkole, zwracając uwagę na konkretne rodzaje zachowań lub wyzwania rozwojowe, które mogą sugerować autyzm.
Nawet jeśli wyniki badań przesiewowych sugerują, że ocena byłaby dobrym pomysłem, twoje dziecko może nie być autystyczne. W kilku przypadkach zachowania, które mogą wskazywać na autyzm, okazują się być wskaźnikami innych problemów, od niedosłuchu po ADHD.
Kiedy szukać poszukiwania autyzmu
Dzisiaj, z powodu rosnącej świadomości autyzmu i jego rozpowszechnienia, wielu pediatrów bada każde dziecko pod kątem autyzmu. Możesz również usłyszeć z przedszkola dziecka, że badają problemy rozwojowe. Dla wielu rodziców pierwsza wzmianka o problemie pochodzi nie z "oficjalnych" źródeł, ale od dziadków lub starszego rodzeństwa, którzy widzą niezwykłe zachowania, które mogliście przeoczyć.
Zakładając, że twój lekarz nie sprawdza autyzmu, kiedy powinieneś wziąć pod uwagę badanie przesiewowe?
Dobrym pomysłem jest rozważenie przesiewu, jeśli zauważysz opóźnioną mowę, brak kontaktu wzrokowego, brak odpowiedzi, gdy zadzwonisz do dziecka, trudności z jasnymi światłami lub głośnymi odgłosami, nietypowe zachowania (układanie zabawek, trzepotanie rąk, dziwne ruchy funkcjonalne). Każde z nich może być oznaką jakiegoś wyzwania rozwojowego - ale jeśli zobaczysz kilka z nich razem, jest duża szansa, że patrzysz na wczesne objawy autyzmu.
Jeśli widzisz takie znaki, nie ma powodu, aby czekać. Nie może to sprawić, że twoje dziecko będzie badane pod kątem autyzmu. Jeśli masz obawy i są zgodne z prawem, zrobiłeś dziecku i sobie wspaniałą usługę. Jeśli twoje dziecko nie jest autystyczne, ale ma inne wyzwania, złapałeś je wcześniej. A jeśli okaże się, że nic mu nie jest, nie ma krzywdy. Jeśli wykryty zostanie autyzm (lub inne zaburzenie rozwojowe), będziesz w stanie rozwiązać problem poprzez terapie, z których wiele zostanie opłaconych przez połączenie wczesnej interwencji, programów okręgowych szkół i ubezpieczenia zdrowotnego.
Jak szukać kontroli nad autyzmem
Pierwszym krokiem powinno być skonsultowanie się z własnym pediatrą.
Ważne jest, aby pamiętać, że większość pediatrów ma niewielkie doświadczenie z autyzmem i nie ma prostego testu medycznego, aby sprawdzić zaburzenie. Z tego powodu możesz usłyszeć od swojego pediatry, że martwisz się zbytnio, że wszystkie dzieci rozwijają się w różnym tempie i że ma się dobrze. Twój lekarz pediatra może być absolutnie poprawny, ale zawsze jest możliwe, że się myli.
Jeśli nadal masz obawy, poproś go o skierowanie do lokalnej kliniki, programu szpitalnego lub pediatry rozwojowego lub neurologa, który ma znaczące doświadczenie w diagnozowaniu zaburzeń rozwojowych.
Upewnij się też, czy w twoim stanie istnieje program wczesnej interwencji, który oferuje bezpłatną interdyscyplinarną ocenę. Ten autotest może również pomóc w podjęciu decyzji o poszukiwaniu dziecka.