Marskość chirurgiczna płaskonabłonkowego raka płaskonabłonkowego

Proste wycięcie chirurgiczne (usunięcie) jest najczęstszą metodą stosowaną w leczeniu pierwotnych i nawrotowych nowotworów skóry . Zabieg obejmuje chirurgiczne usunięcie guza i pewną ilość normalnie wyglądającej skóry otaczającej go. Ten otaczający region nazywa się "marginesem" lub "marginesem chirurgicznym".

Usunięcie marginesu maksymalizuje szansę usunięcia wszystkich komórek rakowych.

Po usunięciu zmiany chorobowej jest ona wysyłana do patologa, który sprawdza marginesy wycięcia, aby upewnić się, że są wyraźne.

Marginesy dla raka podstawnokomórkowego i płaskonabłonkowego

Wycinki stosuje się w leczeniu guzów pierwotnych i nawrotowych. W przypadku raka podstawnokomórkowego (BCC) i raka płaskokomórkowego (SCC) marginesy wynoszą zazwyczaj 2 do 4 mm. Daje to wskaźnik wyleczenia wynoszący odpowiednio 95 procent i 92 procent dla podstawowego BCC i SCC. Te współczynniki wyleczenia zależą od miejsca, wielkości i wzorca guza. Wycięcie można wykonać w warunkach ambulatoryjnych lub stacjonarnych, w zależności od rozległości raka.

BCC i SCC są określane jako nieczerniakowe raki skóry i są najczęstszymi postaciami raka skóry, przy czym BCC jest częstsze niż SCC; aż 75 procent nieczerczaków skóry to BCC. Mimo, że są to najczęściej występujące nowotwory skóry, nieczerniakowe raki skóry stanowią jedynie 0,1% zgonów z powodu raka.

Marginesy na zmiany czerniaka

W przypadku zmian czerniaka rozmiar marginesu jest znacznie większy i zależy od stadium choroby:

Rak podstawnokomórkowy

Rak podstawnokomórkowy, czyli BCC, to nieprawidłowe wzrosty lub zmiany w podstawowych komórkach skóry, które pojawiają się w najgłębszej warstwie zewnętrznej warstwy skóry. BCC zwykle pojawiają się jako czerwone plamy, guzy, narośla lub otwarte rany na skórze. Mogą również pojawić się jako blizny. BCC może być zniekształcone, ale rzadko powoduje przerzuty poza guz, choć może się zdarzyć. Podejrzane BCC należy zbadać i leczyć i nie należy ich lekceważyć.

Rak płaskonabłonkowy

Rak płaskonabłonkowy (SCC) to nieprawidłowy wzrost komórek skóry w najwyższych warstwach skóry. SCC zwykle pojawiają się jako otwarte rany, łuskowate czerwone łatki, brodawki lub narośla, które mają depresję w centrum. Mogą one krwawić lub rozwijać strupy i mogą być zniekształcone. Choć należą do najczęstszych nowotworów skóry i odpowiadają za stosunkowo niski odsetek zgonów z powodu raka, mogą przerzutować i nie należy ich lekceważyć.