Zespół antyfosfolipidowy (APS), znany również jako "lepka krew", jest zaburzeniem autoimmunologicznym - skutkiem tego, że układ odpornościowy zasadniczo włącza organizm i atakuje go błędnie. W przypadku APS organizm wytwarza przeciwciała na własne białka krwi.
Zespół antyfosfolipidowy może występować u osób bez żadnych powiązanych chorób. Nazywa się to podstawowym APS.
Zaburzenie może również wystąpić z toczniem rumieniowatym układowym (SLE) lub innym zaburzeniem autoimmunologicznym. Nazywa się to wtórnym APS.
Częstość występowania zespołu antyfosfolipidowego nie jest jeszcze znana. Przeciwciała APS można znaleźć w aż 50% osób z toczniem i około 1% do 5% reszty populacji. Zespół antyfosfolipidowy najczęściej występuje u osób dorosłych w wieku średnim i młodym, ale może się rozpocząć w każdym wieku.
Objawy
Wraz z przeciwciałami organizm zaczyna wytwarzać skrzepy krwi. Zakrzepy krwi mogą blokować tętnice i żyły, odcinając dopływ krwi do części ciała. Objawy poszczególnych doświadczeń pochodzą z lokalizacji i skutków zakrzepów krwi :
- Żyłki lub tętnice ramion lub nóg - Skrzepy mogą powodować ból, obrzęk, drętwienie, mrowienie w dłoniach lub stopach lub owrzodzenia nóg. Jeśli dopływ krwi został całkowicie odcięty na części, takiej jak palec u nogi, osoba mogła stracić palec u nogi.
- Tętnice serca - zakrzepy mogą powodować ból w klatce piersiowej lub atak serca . Osobnik może również mieć szmer sercowy lub problemy z zastawką serca.
- Naczynia krwionośne skóry - Skrzepy mogą powodować siniaki ( plamicę ) lub plamę, fioletowawą wysypkę nazywaną żywicą siatkową.
- Naczynia krwionośne mózgu - skrzep odcinający dopływ krwi do części mózgu powoduje udar . Osoba z APS może również doświadczać migreny lub drgawek .
- Łożysko podczas ciąży - kobiety z APS mogą mieć częste poronienia lub przedwczesne porody.
Najpoważniejsza forma zespołu antyfosfolipidowego, zwana katastroficznym APS, występuje, gdy wiele narządów wewnętrznych rozwija skrzepy krwi w okresie od kilku dni do kilku tygodni.
Diagnoza
Rozpoznanie zespołu antyfosfolipidowego polega na charakterystycznych objawach i objawach oraz badaniach laboratoryjnych. Jeśli osoba ma skrzepy krwi w nogach bez jakiejkolwiek innej możliwej przyczyny, na przykład APS może być winna. Badanie krwi na obecność przeciwciał antykardiolipinowych może pomóc w potwierdzeniu rozpoznania. Mogą występować inne nieprawidłowe wyniki testu, takie jak zmniejszenie liczby płytek krwi lub niedokrwistość . Tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI) mogą potwierdzać obecność skrzepów krwi.
Leczenie
Leczenie zespołu antyfosfolipidowego opiera się na indywidualnych objawach. Katastrofalna APS wymaga hospitalizacji. Niektóre osoby, które mają charakterystyczne przeciwciała, ale nie mają objawów APS, można rozpocząć od codziennej dawki małej dawki kwasu acetylosalicylowego, aby zmniejszyć ryzyko tworzenia się skrzepów krwi. W przypadku wykrycia skrzepliny krwi rozpoczyna się leczenie przeciwzakrzepowe, takie jak kumadyna (warfaryna) lub Lovenox (enoksaparyna).
W przypadku leków i modyfikacji stylu życia (takich jak unikanie długich okresów bezczynności, w których mogą tworzyć się skrzepy w nogach), większość osób z pierwotnym zespołem antyfosfolipidowym może prowadzić normalne, zdrowe życie.
Osoby z wtórnym APS mogą mieć dodatkowe problemy z powodu schorzeń reumatycznych lub autoimmunologicznych.
Źródło:
"Zespół antyfosfolipidowy przeciwciało." Strony informacyjne. 15 października 2006. Fundacja APS of America.