Tajne nagranie jest coraz powszechniejsze i wielokrotnie legalne
Według Pew Research Center, w 2016 roku aż 77 procent Amerykanów posiadało smartfon. Ta liczba jest ponad dwukrotnie większa niż w chwili, gdy Pew Research Center po raz pierwszy zaczęło śledzić własność smartfonów w 2011 roku. Wówczas 35 procent Amerykanów posiadało smartfony. Ponadto w 2016 r. Nastąpił gwałtowny wzrost własności zarówno wśród osób starszych, jak i osób o niższych dochodach.
Smartfony są wszędzie, a ich zasięg rośnie.
Oprócz wykonywania połączeń telefonicznych smartfony mogą wykonywać wiele innych czynności. Mogą robić zdjęcia, nagrywać wideo, odtwarzać muzykę i uzyskiwać dostęp do Internetu. Mogą być również wykorzystywane do rejestrowania wizyt lekarskich bez wiedzy lekarza.
Potajemne nagrywanie spotkań klinicznych może wydawać się podstępne, ale w 39 z 50 stanów jest legalne. Co więcej, badania pokazują, że nagrane spotkania kliniczne mogą wzmacniać i edukować pacjentów. Jednak wielu lekarzy jest zrozumiale pesymistycznych, jeśli chodzi o nagrywanie ich rad unoszących się gdzieś tam.
Jak często to jest?
Nie ma zbyt wielu danych dotyczących powszechnego tajnego nagrania; problem dopiero niedawno zyskał na znaczeniu.
W jednym małym badaniu przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii Elwyn i współautorzy stwierdzili, że 15 procent respondentów wskazało, że zarejestrowali spotkanie lekarza bez zgody, a 35 procent uczestników stwierdziło, że rozważało zrobienie tego.
Co więcej, w tym samym badaniu 11 procent klinicystów odpowiedziało, że zdawali sobie sprawę z tego, że w przeszłości byli potajemnie rejestrowani przez pacjenta. Według autorów badania: "69 procent respondentów wyraziło chęć rejestrowania przypadków klinicznych, podzieliło się na równi między chęcią zrobienia tego w ukryciu lub za zgodą".
Jak legalne jest to?
Każde państwo ma własne statuty podsłuchu i podsłuchu. Statuty różnią się w poszczególnych stanach w zależności od tego, czy jedna lub dwie strony muszą wyrazić zgodę na nagranie konwersacji, zwane odpowiednio jurysdykcją jednej strony lub jurysdykcją wszystkich stron. Łącznie 39 z 50 stanów, a także Dystrykt Kolumbii, to jurysdykcje jednostronne, w których tylko jedna strona musi wyrazić zgodę. Innymi słowy, w tych jurysdykcjach, jeśli ktoś chce nagrać inną osobę - w tym spotkanie kliniczne - jest to legalne.
Istnieje 11 stanów jurysdykcji wszystkich stron, w których zarówno lekarz, jak i pacjent muszą wyrazić zgodę na nagrywanie rozmowy: Kalifornia, Kalifornia, Floryda, Illinois, Maryland, Massachusetts, Michigan, Montana, New Hampshire, Oregon, Pensylwania i Waszyngton. W tych stanach zbrodnią jest nagrywanie pacjenta przez lekarza bez pozwolenia.
W jurysdykcjach jednej partii - lub w większości Stanów Zjednoczonych - jeśli pacjent prosi o zarejestrowanie spotkania klinicznego, a klinicysta odmawia, pacjent i tak może przystąpić do rejestracji spotkania. Lekarz musi następnie kontynuować lub zakończyć spotkanie.
W jurysdykcjach wszystkich stron klinicysta musi zostać poproszony przez pacjenta o zarejestrowanie zdarzenia klinicznego.
Wszelkie nielegalne nagrania mogą być zgłaszane przez klinicystę władzom. Możliwe reperkusje obejmują odszkodowanie za szkody, honoraria adwokackie i inne koszty, a rozpowszechnianie nagrań za pośrednictwem Internetu jest uważane za dodatkowe naruszenie.
Co z HIPAA?
Podobnie jak w przypadku każdej oficjalnej dokumentacji medycznej, zasada prywatności HIPAA obejmuje wszelkie nagrania audio lub wideo wykonane przez lekarza, plan zdrowia lub izbę zdrowia. Jednak HIPAA nie obejmuje nagrań wykonanych przez pacjenta. Innymi słowy, w jurysdykcjach jednej partii pacjent może rozprowadzać nagranie jako zadowolone.
Jaka jest korzyść z nagrywania?
Badania pokazują, że pacjenci przykładają dużą wagę do nagrań dźwiękowych wykonanych podczas spotkań klinicznych. Na przykład w teście z 2014 r. Tsulukidze i współpracownicy stwierdzili, że średnio 72 procent pacjentów słuchało nagranych konsultacji. Co więcej, 60 procent pacjentów udostępniło te nagrania audio bliskim i innym osobom. W przeważającej części, te nagrania zostały pokazane, aby poprawić pamięć pacjentów i zrozumienie ich warunków.
Inne wyniki badań sugerują, że pacjenci i ich członkowie rodziny często mają trudności ze zrozumieniem tego, co zostało przedstawione podczas wizyty u lekarza, ponieważ są pokonani z żalu i złożonych emocji. Nagrania można odtwarzać później, gdy pacjent i członkowie rodziny są lepiej przygotowani do zrozumienia wiadomości, wskazówek i porad. Onkolodzy już od jakiegoś czasu wiedzą o tym zjawisku, dlatego też nagrania spotkań są zwykle oferowane pacjentom leczonym z powodu raka.
We wcześniej wspomnianym badaniu przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii, Elwyn i współautorzy stwierdzili, że główną motywacją do zapisania spotkań klinicystów jest poprawa doznawania opieki zdrowotnej i dzielenie się doświadczeniami z innymi. Jednak niektórzy pacjenci zgłosili chęć skorzystania z nagrań jako dowód złej opieki.
Jak czują się lekarze?
Szczególnie w pracy niewiele osób lubi być nagrywanych bez ich zgody; lekarze nie różnią się.
W Punkcie widzenia od JAMA Rodriguez i Morrow piszą:
Nie wszystkie możliwe zastosowania nagranych rozmów są korzystne dla pacjentów i lekarzy. Pacjenci lub członkowie rodziny, którzy nie zgadzają się z radą swoich lekarzy lub są zdenerwowani przez swoich lekarzy z jakiegokolwiek powodu, mogą łatwo odbierać komentarze z tych nagrań poza kontekstem i za pomocą kilku naciśnięć klawiszy rozpowszechniać je za pośrednictwem mediów społecznościowych. Pacjenci mogą rejestrować rozmowy z konkretną intencją ustalenia podstaw do pozwu lub zebrania materiału, z którym można manipulować lekarzem.
Co więcej, jeśli lekarz podejrzewa lub później dowiaduje się, że spotkanie zostało zarejestrowane bez zgody, związek między lekarzem a pacjentem może ucierpieć. Po pierwsze, lekarze ci mogą sądzić, że odmówiono im prawa do zgody na nagrywanie. Po drugie, lekarze mogą czuć się podatni na analizę i nieufność do pacjenta.
Słowo od
W ostatecznym rozrachunku podmioty świadczące opiekę zdrowotną, decydenci i organizacje wspierające pacjentów muszą zebrać się, aby opracować wytyczne i wytyczne regulacyjne dotyczące rejestrowania pacjentów.
W międzyczasie, może być dobrym pomysłem dla lekarzy w jurysdykcjach z jednej partii, aby zaakceptować możliwość, że są potajemnie nagrywani podczas każdego spotkania klinicznego. Lekarz może następnie kontynuować, nie dopuszczając do jakichkolwiek obaw związanych z opieką nad pacjentem, podejmowaniem decyzji medycznych lub zachowaniem wobec pacjenta.
Ewentualnie lekarz może zapytać, czy spotkanie zostało zarejestrowane, wyrazić zgodę i pouczyć pacjenta o użyteczności i najlepszym wykorzystaniu tych nagrań.
Na koniec, nawet jeśli nie ma obowiązku prawnego, może być konieczne, aby pacjent poinformował klinicystę, że planuje zarejestrować to spotkanie. Takie postępowanie może zapobiec silnym uczuciom, niepokojom i oburzeniu ze strony lekarza.
> Źródła:
> Elwyn, G, Barr, PJ, Castaldo, M. Czy pacjenci mogą nagrywać spotkania medyczne? JAMA. 10 lipca 2017 r.
> Elwyn G, Barr PJ, Grande SW. Pacjenci rejestrujący zdarzenia kliniczne: ścieżka do umocnienia? Ocena za pomocą metod mieszanych. BMJ Open. 2015; 5: e008566.
> Rodriguez, M, Morrow, J. Etyczne implikacje pacjentów i rodzin potajemnie nagrywają rozmowy z lekarzami. JAMA. 2015; 313 (16): 1615-1616.
> Smith, A. Rekordowe udziały Amerykanów posiadają teraz smartfony, mają domowe łącza szerokopasmowe. Pew Research Center. www.pewresearch.org.
> Tsulukidze, M, et al. Zapewnienie pacjentom nagrania konsultacji klinicznych - wysoko ceniona, ale niewykorzystana interwencja: przegląd zakresu. Edukacja i doradztwo dla pacjentów. 2014; 95: 297-304.