Przegląd żółtej gorączki

Żółta febra wywoływana jest przez flawiwirus, który rozprzestrzenia się przez komary w Afryce i Ameryce Południowej, szczególnie na obszarach o gęstych lasach lub dżunglach. Choroba grypopodobna może powodować objawy takie jak gorączka, dreszcze i bóle ciała około trzech do sześciu dni od zakażenia, a leczenie zwykle nie jest konieczne. Jednak u około 10 procent do 15 procent zakażonych może stać się poważny, powodując wysoką gorączkę, żółtaczkę i inne obawy.

Żółta febra może być śmiertelna.

Historia, wpływ i zasięg

Z biegiem lat żółtą gorączkę lepiej kontrolowano niż w przeszłości, głównie dlatego, że istnieje szczepionka, która chroni przed nią. Mimo to WHO szacuje, że każdego roku około 84 000 do 170 000 osób zaraża się żółtą febrą. Uważa się, że wiele przypadków nie jest wykrywanych, więc pełny zakres wpływu choroby jest niejasny.

Aż 29 000 do 78 000 osób umiera na chorobę rocznie na całym świecie.

Żółta gorączka występuje w regionach geograficznych, w których wirus i komar mogą przetrwać. W dużej mierze zależy to od klimatu i obecności środowiska dżungli.

W większości Ameryki Południowej wirus nie powoduje epidemii w miastach. Występuje tylko w bardzo specyficznych regionach, zazwyczaj w odległych obszarach dżungli lub lasach, gdzie wirus rozprzestrzenia się na zwierzętach.

Tam koncentruje się w Amazonii, głównie w Brazylii, docierając do Peru, Ekwadoru, Boliwii, Kolumbii, Wenezueli i Argentyny.

Kraje zagrożone to między innymi Panama, Trynidad i Tobago, Gujana Francuska, Gujana, Paragwaj i Surinam.

Uważa się jednak, że około 90 procent żółtej gorączki występuje w Afryce, gdzie występuje najwięcej zgonów z powodu infekcji. Występuje w Afryce Zachodniej i Środkowej, a także w niektórych częściach Afryki Wschodniej.

Kraje afrykańskie, w których występuje ryzyko żółtej febry to: Angola; Benin; Burkina Faso; Burundi; Kamerun; Republika Środkowoafrykańska; Czad; Republika Konga; Wybrzeże Kości Słoniowej; Demokratyczna Republika Konga; Gwinea Równikowa; Etiopia; Gabon; Gambia; Ghana; Gwinea; Gwinea Bissau; Kenia; Liberia; Mali; Mauretania; Niger; Nigeria; Rwanda; Senegal; Sierra Leone; Sudan; Południowy Sudan; Togo i Uganda.

W 2016 r. Wybuchła epidemia w stolicy Angoli, gdzie ponad 200 osób zmarło na tę infekcję. Wirus rozprzestrzenił się w stolicy i większości prowincji w kraju. Chociaż nie jest uważany za endemiczny w Azji, podróżujący i pracownicy powrócili do Chin z Angoli z powodu wirusa.

Wirus rozprzestrzenił się znacznie bardziej geograficznie niż obecnie. Po raz pierwszy dotarł do Stanów Zjednoczonych pod koniec XVII wieku. Uważa się, że został przywieziony przez handel ludźmi między Afryką i Amerykami, kiedy komary i wirus były przenoszone razem z ludźmi, którzy żyli na obszarach endemicznych. Dotarł aż na północ, do Bostonu, Nowego Jorku i Filadelfii, i pozostał w południowych miastach aż do końca XIX wieku. Wirus rozprzestrzenił się także w handlu do europejskich portów, daleko na północ, do Cardiff i Dublina, chociaż największe ryzyko stwarzały kraje takie jak Grecja.

Objawy

Dla większości ludzi żółta febra powoduje łagodną chorobę lub pozostaje niezauważona. Zazwyczaj od momentu narażenia na wirusa przez ukąszenie komara i zachorowania jest zwykle około trzech do sześciu dni. Jeśli masz łagodną chorobę i nigdy nie zachorujesz, oczekuje się całkowitej poprawy. Jednak u niektórych osób żółtaczka wywołuje gorączkę, dreszcze, bóle, krwawienie, żółte oczy i skórę, nudności, wymioty, dezorientację, wstrząs, niewydolność narządów, a nawet śmierć.

U osób, u których występują objawy żółtej febry , występują trzy etapy choroby:

Wczesna infekcja występuje trzy do sześciu dni po ekspozycji.

Mogą wystąpić gorączka, bóle mięśni, nudności, wymioty, zawroty głowy i zmęczenie.

Remisja następuje dwa do trzech dni później. Gorączka, jeśli jest obecna, spada i objawy się poprawiają. Może to potrwać od 24 do 48 godzin. Większość ludzi zdrowieje w tym momencie. Około 15 procent osób zarażonych wirusem cierpi na cięższą chorobę.

Ciężka choroba : Gorączka, nudności i wymioty występują w przypadku ciężkiej choroby. Nowe objawy pojawiają się w poważnych infekcjach:

Około 20 procent do 50 procent osób z ciężką chorobą może umrzeć.

Przyczyny

Żółta febra jest spowodowana przez flawiwirus , jednoniciowy wirus RNA rozprzestrzeniający się przez komara Aedes aegypti. Ten komar, który również powoduje Zika i Dengę, jest w rzeczywistości nazywany komarem żółtej febry. Wirus żółtej febry może być również rozprzestrzeniony przez inne komary, Aedes africanus w Afryce lub komary Haemagogus i Sabethes w Ameryce Południowej.

Komary przenoszą wirusa poprzez karmienie krwi zakażonej osoby lub innego naczelnego, na przykład małpy, a następnie gryzą inną osobę lub inne naczelne. Komar może pobrać wirusa, jeśli zostanie zakażony krwią tuż przed pojawieniem się gorączki przez człowieka lub zwierzę i do pięciu dni później.

Cykle transmisji

Wirus ma trzy różne cykle transmisji: dżungla (sylvatyczna), pośrednia (sawanna) i miejska. Żółta febra, która rozprzestrzenia się w mieście, bardzo różni się od żółtej gorączki znalezionej w lesie lub w dżungli, a ta pierwsza jest najbardziej niepokojąca.

Kiedy żółta febra rozprzestrzenia się w dżungli, w dużym stopniu rozprzestrzenia się bez ludzi. Rozprzestrzenia się od naczelnych innych niż ludzie (takich jak małpy) przez naczelne inne niż ludzie przez komary. Jeśli ludzie odwiedzą obszar dżungli (np. Górnictwo, łowiectwo lub turystykę), mogą zostać ukąszeni przez komara i zachorować.

W cyklu pośrednim (zwanym także cyklem sawanny) żółta gorączka regularnie rozprzestrzenia się między małpami i ludźmi za pośrednictwem komarów, w obszarach na skraju obszarów dżungli. Może rozprzestrzeniać małpy na człowieka, małpy na małpy, człowieka na człowieka lub człowieka na małpę.

W cyklu miejskim żółta febra rozprzestrzenia się głównie między ludźmi przez komary żyjące na obszarach miejskich. Zwykle zaczyna się, gdy ktoś, kto został zainfekowany wirusem, powraca z obszaru dżungli. Może prowadzić do nagłych i dużych wybuchów w zatłoczonych obszarach miejskich.

Diagnoza

Rozpoznanie żółtej febry opiera się na historii klinicznej ekspozycji na ugryzienie komara w regionie endemicznym, a także na historii objawów. Istnieje kilka testów, które mogą potwierdzić diagnozę żółtej febry.

Leczenie

Nie ma swoistego leczenia przeciwwirusowego żółtej febry. Jednak choroba może stać się dość ciężka, a powiązane komplikacje mogą wymagać opieki medycznej. Leczenie żółtej febry powinno być nadzorowane i odbywać się w szpitalu, a nie w domu. Może to obejmować:

Zapobieganie

Ponieważ żółta febra występowała już od jakiegoś czasu, transmisja wirusa jest dobrze znana. Oto kilka skutecznych sposobów zapobiegania infekcji :

Słowo od

Jeśli podróżujesz do miejsca, gdzie żółta febra jest chorobą endemiczną, powinieneś zastosować zalecane środki ostrożności; dzięki temu znacznie zminimalizujesz ryzyko infekcji.

Należy również zapoznać się z powszechnymi objawami, aby uzyskać pomoc medyczną, jeśli zostaniesz zarażony. Podczas gdy większość osób z żółtą febrą ma dobry powrót do zdrowia, szanse na jedno są znacznie większe, jeśli otrzymasz profesjonalną opiekę przed wystąpieniem jakichkolwiek komplikacji.

> Źródła:

> Cui S, Pan Y, Lyu Y. Wykrywanie genomów wirusa żółtej febry z czterech importowanych przypadków w Chinach. Int J Infect Dis. 2017 lipiec; 60: 93-95. doi: 10.1016 / j.ijid.2017.05.001. Epub 2017 13 czerwca.

> Hughes HR Russell BJ, Mossel EC, Kayiwa J, Lutwama J, Lambert AJ. Opracowanie testu RT-PCR w czasie rzeczywistym do globalnego różnicowania zdarzeń niepożądanych szczepionki przeciw żółtej gorączce z naturalnych infekcji. J Clin Microbiol. 2018 11 kwietnia, pii: JCM.00323-18. doi: 10.1128 / JCM.00323-18. [Wydanie elektroniczne przed papierowym]