Stymulacja z zespołem fibromialgii i chronicznym syndromem zmęczenia

Spraw, aby wszystko zostało zrobione bez nadmiernego robienia tego

Podczas życia z fibromialgią (FMS) i syndromem chronicznego zmęczenia ( ME / CFS ) stymulacja jest kluczem do radzenia sobie z objawami. W zajęty życiu większość z nas prowadzi, to łatwiej powiedzieć niż zrobić! Mimo to, przy odrobinie wysiłku, możesz nauczyć się chodzić samemu. I będziesz zadowolony, że to zrobiłeś.

Dlaczego częstotliwość jest ważna?

FMS i ME / CFS naprawdę mogą zużywać energię. Kiedy twoja energia jest niska, wszystko, co robisz, ma większy procent całości.

Jak pewnie się nauczyłeś, kiedy przesadzasz, płacisz wysoką cenę za podwyższone objawy.

Wielu z nas naciska na dobre dni, starając się nadrobić wszystko, czego nie możemy zrobić przez resztę czasu. W ciągu jednego dnia zrobimy wiele rzeczy do prania, oczyścimy kuchnię, zajrzymy do ogrodu i pójdziemy do sklepu spożywczego. Kiedy objawy zaczynają się podnosić, niektórzy z nas naciskają mocniej, czując, że musimy zrobić wszystko, zanim odczujemy zbyt duży ból, aby dalej działać.

Ale jedyne, co robi, to nas pogarsza. Co dobrego jest pewnego produktywnego dnia, kiedy prowadzi do trzech (lub dziesięciu) na kanapie? Kiedy zdasz sobie sprawę, że cykl "push-crash" nie działa, pozostaje pytanie: "Jak mogę załatwić sprawy bez pogorszenia się?"

Odpowiedzią jest tempo. To wymaga praktyki, ale po chwili staje się drugą naturą.

Jak mogę się rozwijać?

Wiele strategii stymulacji może pomóc ci lepiej żyć ze swoim stanem.

Zawierają:

Nie myśl, że musisz używać ich w całości do eksperymentów i zobaczyć, co działa dla Ciebie. Poniżej znajduje się dokładniejsza analiza każdej strategii.

Znając swoje ciało

Aby odnieść sukces w tempie, musisz zwracać uwagę na swoje ciało i znać swoje ograniczenia.

Może pomóc zachować dziennik lub dziennik symptomu . Twoim celem jest odpowiedzieć na następujące pytania:

Gdy znasz już te odpowiedzi, jesteś gotowy zastosować techniki stymulacji do swojego życia.

Krótkie okresy aktywności

Jesteśmy sprinterami, a nie maratończykami. Jeśli masz dużą pracę, nie próbuj przez nią przepuszczać godzin. Pracuj przez krótki czas, odpoczywaj przez chwilę, a następnie pracuj przez kolejny krótki okres.

Czas pracy i odpoczynku zależy od zdolności do aktywności. Zacznij od krótszych okresów, niż myślisz, że sobie poradzisz, i odpocznij przez co najmniej 15 minut między nimi. Ustaw zegar, aby nie dać się złapać i zbyt długo. Zobacz, jak się czujesz po kilku dniach, a następnie dostosuj czas, aż znajdziesz właściwą równowagę.

Zaplanowany wypoczynek

Zaplanowane okresy odpoczynku to więcej niż krótkie przerwy między kolejnymi seriami aktywności. Zamiast tego, czas jest wbudowany w Twój dzień, kiedy możesz się zdrzemnąć lub odpocząć. Znowu, czas jest czymś, co musicie zdefiniować dla siebie.

Leżenie przez pół godziny może dać ci niezły zastrzyk lub możesz potrzebować dwugodzinnej drzemki.

Planowany okres odpoczynku to nie czas, aby sprawdzić pocztę elektroniczną, zapłacić rachunki, przeczytać lub zrobić listę zakupów. Twój umysł potrzebuje odpoczynku, tak jak twoje ciało. Spróbuj spać, leżeć spokojnie, medytować lub brać gorącą kąpiel.

Procedury

Procedury naprawdę mogą cię uratować, szczególnie jeśli masz dużo mgły mózgowej . Jeśli ustalisz i trzymasz się rutyny tak bardzo, jak to możliwe, pomaga to zapobiegać problemom, takim jak ciągnięcie chwastów przez cały ranek, a następnie zdając sobie sprawę, że musisz iść na zakupy spożywcze.

Największą barierą dla rutyny jest to, że nasze warunki są nieprzewidywalne.

Rzadko wiemy, kiedy będziemy mieć złe dni lub kiedy dobry dzień nadejdzie po gorszym bez ostrzeżenia.

Aby poradzić sobie z tą nieprzewidywalnością, zbuduj elastyczność. Spójrz na swoją średnią energię i niedoszacowanie każdego dnia w oparciu o to. Jeśli skończysz i nadal będziesz mieć energię, możesz pracować naprzód. Kiedy masz kilka słabszych dni, nadrobić zaległości w ciągu kilku dni, ponownie priorytetyzacji, aby najpierw zadbać o najważniejsze rzeczy.

Priorytetyzacja

Priorytety mają kluczowe znaczenie dla tempa. Staraj się mieć jasny obraz tego, co absolutnie trzeba zrobić w ciągu jednego dnia, i skup się tam na swojej energii. Jeśli mniej ważne rzeczy muszą poczekać w wyniku, to tak właśnie jest.

Jeśli czujesz, że zbyt wiele rzeczy trzeba zrobić w ciągu jednego dnia, zrób listę, a następnie podziel listę na trzy części: potrzeby, potrzeby i powinności.

"Potrzeby" są najważniejszymi sprawami, które trzeba wykonać, aby wykonać to, co teraz zrobimy, teraz, czy też, gdy nastąpi.

"Wants" to rzeczy, które naprawdę chciałbyś robić, JEŚLI masz energię.

"Powinny" to rzeczy, które powinieneś zrobić, aby sprawić przyjemność komuś innemu lub dlatego, że zrobiłyby to inne osoby (takie jak: "Powinienem ugotować duży, wymyślny posiłek w niedziele, ponieważ moja mama zawsze tak robiła.")

Najpierw zaopiekuj się swoimi "potrzebami", a następnie przejdź do "potrzeb" (ponownie, jeśli masz energię). Jeśli nie możesz dostać się do "powinności", niech tak będzie.

"Powinni" mogą być dużym źródłem winy, ponieważ nie robiąc ich, możesz kogoś zdenerwować lub zawieść. Dobra komunikacja na temat ograniczeń twojej choroby może często pomóc w tym, dostosowując oczekiwania innych ludzi do tego, co jesteś w stanie zrobić.

Być może będziesz musiał pouczyć ludzi w swoim życiu o swojej chorobie. Oto kilka artykułów, które mogą Ci pomóc:

Przełączanie zadań

Zamiast robić jedną rzecz przez długi czas, staraj się często zmieniać typ aktywności. Zbyt długa aktywność fizyczna może spowodować zmęczenie mięśni, które mogą powodować ból i zmęczenie. Dotyczy to zarówno aktywności fizycznej, jak i umysłowej.

Na przykład powiedz, że musisz zmywać naczynia, składać pranie, płacić rachunki i zwracać niektóre e-maile. Nie rób ich w tej kolejności! Zamiast tego zmywaj naczynia, płać rachunki, zwij pranie, a następnie przeprowadź e-mail. Zmieniając aktywność fizyczną i umysłową, dajesz mózgowi i mięśniom resztę, której potrzebują. (I nie zapominaj, że możesz potrzebować okresów odpoczynku pomiędzy kolejnymi zajęciami).

To proces ciągły!

Stymulacja wymaga pewnego wysiłku i samodyscypliny z twojej strony. Gdy zauważysz różnicę, może to jednak sprawić, że łatwiej będzie Ci się przemierzyć, niż poradzić sobie z konsekwencjami NIE robienia tego.