Substancja P ma działanie prozapalne
Jak zidentyfikowano substancję P
Substancja P została odkryta początkowo w 1931 roku, ale jej znaczenie w ciele trwało dziesiątki lat. W latach 50. ustalono, że substancja P jest neuroprzekaźnikiem. Komórki nerwowe komunikują się za pośrednictwem neuroprzekaźników. Stwierdzono, że substancja P działa jako przekaźnik bólu rogu grzbietowego. Róg grzbietowy składa się z neuronów czuciowych i znajduje się na wszystkich poziomach rdzenia kręgowego.
W latach 70. XX wieku ujawniono biochemiczne właściwości substancji P. Substancja P została zidentyfikowana jako białko złożone z sekwencji aminokwasów.
Rola substancji P w ciele
Przeprowadzono liczne badania na zwierzętach i in vitro, aby lepiej zrozumieć rolę substancji P w organizmie. Naukowcy odkryli, że substancja P wywołuje ból w procesie znanym jako nocycepcja. Nocyceptor jest czuciowym neuronem lub komórką nerwową, która reaguje na potencjalnie szkodliwe bodźce sygnalizując rdzeń kręgowy i mózg. Nocycepcja powoduje percepcję bólu. Stwierdzono również, że substancja P ma działanie prozapalne.
Substancja P i jej główny receptor, receptor neurokininy-1 (NK-1), są obecne w neuronach zlokalizowanych w całej neuro-osie (osi biegnącej przez mózg i rdzeń kręgowy). Te neurony odgrywają rolę w bólu, stresie i lęku. Substancja P występuje również w układzie limbicznym ośrodkowego układu nerwowego, w tym podwzgórza i jądrze migdałowatym.
Obszary te są powiązane z zachowaniami emocjonalnymi.
Poza percepcją bólu, stresem i lękiem stwierdzono, że substancja P odgrywa również rolę w wielu innych reakcjach fizjologicznych:
- wymioty
- zachowanie obronne
- zmiana napięcia sercowo-naczyniowego
- pobudzenie wydzielania śliny
- skurcz mięśni gładkich
- rozszerzenie naczyń krwionośnych
Substancja P i zapalenie stawów
Naukowcy zbadali udział substancji P w zapaleniu stawów i chorobie zapalnej. Aby substancja P odgrywała rolę w zapaleniu stawów, układ nerwowy musi brać udział w patofizjologii zapalenia stawów. Do stawu musi być unerwienie nerwu czuciowego. Pewne ustalenia sugerują, że tak jest:
- Substancja P została znaleziona w określonych kluczowych lokalizacjach.
- Substancja P występuje w większym stężeniu w płynie maziowym pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów .
- Liczba receptorów substancji P jest różna w tkance reumatoidalnej.
Levine i in. zaproponował, że mechanizmy neuronalne mogą stanowić wyjaśnienie niektórych ważnych cech reumatoidalnego zapalenia stawów: konkretne stawy są bardziej podatne na zapalenie stawów; konkretne stawy rozwijają bardziej poważne zapalenie stawów; a wzór stawów dotkniętych reumatoidalnym zapaleniem stawów jest obustronny i symetryczny. Lotz i wsp. odkrył inną możliwą rolę substancji P w zapaleniu stawów. Lotz i jego zespół wykazali, że substancja P może stymulować synowiocyty (komórki maziowe) w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Substancja P zwiększała uwalnianie prostaglandyny i kolagenazy z synowiocytów.
Kierowanie substancji P
Czy badanie roli substancji P zapewniło nowy cel leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów?
Nie dokładnie. Jednak naukowcy twierdzą, że istnieje potencjał, aby antagonista receptora NK1 (bloker) mógł zostać opracowany jako leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów. W międzyczasie:
- Glukokortykoidy mogą zmniejszać zapalenie, które powstaje w tkance nerwowej, zmniejszając ekspresję NK-1, jednocześnie zwiększając produkcję enzymu, który powoduje degradację substancji P.
- Miejscowa kapsaicyna może zubożyć substancję P z miejscowych zakończeń nerwowych w celu złagodzenia bólu. Według reumatologa, doktora Scotta J. Zashina, kapsaicyna może zająć od 1 do 4 tygodni. Aby zachować korzyści z łagodzenia bólu, kapsaicyna musi być ponownie stosowana zgodnie z zaleceniami.
Rola substancji P w ostrym bólu po zabiegach chirurgicznych
Informacje na temat roli substancji P w ostrym bólu nocycepcji po zabiegu u pacjentów z przewlekłym stanem zapalnym są nieco rzadkie, podobnie jak informacje o związku między zmianami poziomu substancji P i nasileniem bólu. Według PLoS One (2016), naukowcy zbadali korelację pomiędzy zmianami poziomu substancji P i intensywnym natężeniem bólu u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy przeszli operację ortopedyczną. Naukowcy odkryli, że korelacja między intensywnym natężeniem bólu a stężeniem substancji P wystąpiła po operacji u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, ale nie była wykrywalna w płynie odwadniającym.
> Źródła:
> Garret NE i in. Rola substancji P w zapalnym zapaleniu stawów . Annals of the Rheumatic Diseases 1992; 51: 1014-1018.
> Keeble and Brain. Rola substancji P w zapaleniu stawów? Neuroscience Letters. Tom 361. Zagadnienia 1-3, 6 maja 2004 r. Strony 176-179
> Levine JD, Collier DH, Basbaum AI, Moskowitz MA, Helms CA. Hipoteza: układ nerwowy może przyczyniać się do patofizjologii reumatoidalnego zapalenia stawów. The Journal of Rheumatology. 1985, 12 (3): 406-411.
> Lisowska, B. et al. Substancja P i ostry ból u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym. PLoS One. 2016 5 stycznia; 11 (1): e0146400. doi: 10.1371 / journal.pone.0146400.
> Lotz M, Carson DA, Vaughan JH. Substancja P aktywacja synowiocytów reumatoidalnych: szlak nerwowy w patogenezie zapalenia stawów. Nauka. 1987 Feb 20; 235 (4791): 893-5.
> O'Connor T i in. Rola substancji P w chorobie zapalnej. Journal of Cell Physiology. 2004 Nov; 201 (2) 167-80.