Tiazolidynodiony to leki doustne, które pomagają obniżyć poziom cukru we krwi w cukrzycy typu 2 . Oprócz zdrowej diety i ćwiczeń, są one kolejnym sposobem kontrolowania poziomu cukru we krwi. Są one również znane jako glitazony.
W Stanach Zjednoczonych obecnie dostępne tiazolidynodiony obejmują Actos (pioglitazon), Avandia (rozyglitazon) i połączenie leku Avandamet (rozyglitazon i metformina).
FDA zniosła ograniczenia na receptę dla rozyglitizonu w 2013 r. Po tym, jak nowe dowody nie wykazały zwiększonego ryzyka zawału serca, ale zakazy pozostały w Europie.
Za I przeciw
Tiazolidynodiony pomagają obniżyć insulinooporność w komórkach, poprawiając sposób, w jaki organizm reaguje na insulinę. Zazwyczaj przyjmuje się je doustnie raz lub dwa razy dziennie. Dodatkowo mogą być stosowane samodzielnie, z innymi tabletkami lub z insuliną. Tiazolidynodiony nie zastępują insuliny w organizmie ani nie zachęcają organizm do wytworzenia dodatkowej insuliny. Nie są one przeznaczone do zastąpienia zdrowej diety zalecanej przez lekarza.
Historia użytkowania
Od końca lat 90. tiazolidynodiony stosuje się w leczeniu cukrzycy typu 2. Pierwszy lek w tej klasie, Rezulin, został usunięty z rynku amerykańskiego z powodu rzadkich, ale poważnych problemów z wątrobą. Niektóre doniesienia wzbudziły obawy dotyczące zwiększonego ryzyka niewydolności serca u pacjentów przyjmujących lek Avandia.
Inne doniesienia sugerują zwiększone ryzyko zawału serca przy użyciu tiazolidynodionów, chociaż związek ten pozostaje nieudowodniony.
W 2006 r. FDA zarządziła, że etykiety leków dla Avandia ostrzegają o zwiększonym ryzyku zawałów serca i bólu w klatce piersiowej u niektórych pacjentów. Po pierwszym wydaniu ostrzeżenia użycie leku Avandia znacznie się zmniejszyło.
W 2010 roku FDA ograniczyła nowe recepty dla Avandii tylko do osób, które nie były w stanie kontrolować stężenia glukozy we krwi za pomocą innych leków przeciwcukrzycowych lub które nie były w stanie przyjmować Actos.
W 2013 r. Wyniki badania klinicznego RECORD nie wykazały zwiększonego ryzyka wystąpienia zawału serca z lekiem Avandia (rozyglitazon). W rezultacie w 2013 r. FDA zniosła ograniczenia dotyczące przepisywania leków, które wprowadziła na produkt Avandia. W dniu 16 grudnia 2015 r. FDA wyeliminowała strategię oceny ryzyka i łagodzenia skutków dla leków zawierających rozyglitazon, stwierdzając, że korzyści przewyższają ryzyko.
Jednakże Europejska Agencja Leków wstrzymała sprzedaż rozyglitazonu w 2010 r., A francuskie i niemieckie agencje leków również zawiesiły stosowanie pioglitazonu (Actos) w 2011 r.
Skutki uboczne i ryzyka
Do częstych działań niepożądanych należą: zwiększenie masy ciała, infekcje górnych dróg oddechowych, infekcje zatok , bóle głowy i łagodna anemia. Poważne działania niepożądane obejmują zatrzymywanie płynów, niewydolność serca, przyrost masy ciała i ból mięśni. Inne działania niepożądane mogą obejmować bóle głowy, wysoki poziom cholesterolu, osłabienie kości, problemy z oczami i pokrzywkę.
Podczas gdy nie ma aktualnych dowodów wskazujących, że Actos lub Avandia powodują problemy z wątrobą, dobrze jest mieć oko na takie objawy jak nudności, wymioty, ból brzucha, zmęczenie, utrata apetytu, żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu), i ciemny mocz.
Kto nie powinien używać Thiazolidinediones
Osoby z cukrzycą typu 1 (wymagające regularnych wstrzyknięć insuliny), niewydolnością serca lub chorobą wątroby nie powinny stosować tiazolidynodionów. Dzieci i kobiety w ciąży lub karmiące powinny również unikać stosowania tych leków. Osoby z problemami ze wzrokiem lub kością powinny porozmawiać ze swoimi pracownikami służby zdrowia przed zażyciem tiazolidynodionów.
Inne zastosowania "poza etykietą"
Actos może pomóc w leczeniu wysokiego poziomu cholesterolu. Tiazolidynodiony mogą również pomóc w zwiększeniu owulacji i płodności w zespole policystycznych jajników.
Co jeszcze wiedzieć o tiazolidynodionach
Tiazolidynodiony należy przyjmować codziennie.
Może upłynąć nawet trzy miesiące, zanim zostanie osiągnięty pełny efekt. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, w szczególności obrzęk, nagły przyrost masy ciała, trudności w oddychaniu, kołatanie serca, zmiany w menstruacji lub złamanie kości, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza.
Chorzy na cukrzycę nie powinni jednak zaprzestać przyjmowania leków, chyba że otrzymają takie polecenie. Podczas przyjmowania tiazolidynadionów ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania ścisłej opieki kontrolnej. Powinno to obejmować testowanie poziomu cukru we krwi, testy czynności wątroby i badanie wzroku.
Źródła:
Mahaffey, Kenneth W .; Hafley, Gail; Dickerson, Sheila; Burns, Shana; Tourt-Uhlig, Sandra; Biały, Jennifer; Newby, L. Kristin; Komajda, Michel; McMurray, John; Bigelow, Robert; Dom, Philip D .; Lopes, Renato D. (2013). "Wyniki ponownej oceny wyników sercowo-naczyniowych w badaniu RECORD". American Heart Journal 166 (2): 240-249.e1.
Drazen, MD, Jeffrey M., Stephen Morrissey, Ph.D., i dr Gregory D. Curfman "Rosiglitazone - ciągła niepewność co do bezpieczeństwa." The New England Journal of Medicine. 357 (2007): 63-64.
FDA Drug Safety Communication: FDA wymaga usunięcia niektórych ograniczeń dotyczących przepisywania i wydawania leków zawierających cukrzycę zawierającą rozyglitazon. FDA Newsroom. 25.11.2013. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków.
David K. McCulloch, MD. "Tiazolidynodiony w leczeniu cukrzycy", 17 grudnia 2015 r. UpToDate.