Nosiciele duru brzusznego mogą nie być chorzy
Tyfus Mary był prawdziwą osobą na początku XX wieku, która była bezobjawowym (bez objawów) nosicielem Salmonella typhi . W trakcie swojej kariery kucharki nieświadomie zainfekowała 47 osób duriem brzusznym i ostatecznie została poddana kwarantannie po tym, jak odmówiła przestrzegania ostrzeżeń ze strony urzędników zdrowia publicznego i przestała gotować.
Tyfus jest nadal rzeczywistością dla wielu osób, które żyją i pracują na obszarach, gdzie woda i urządzenia sanitarne nie chronią ich przed duriem brzusznym.
Może to być również choroba, którą podróżni podnoszą, gdy są za granicą. Może rozprzestrzeniać się od jedzenia, picia wody lub innych napojów zawierających bakterie dur brzuszne. Ryzyko zarażenia można zmniejszyć za pomocą szczepionki .
Gatunek Nazwa: Salmonella typhi jest najczęstszym gatunkiem powodującym dur brzuszny. Inne gatunki, w tym Salmonella enteritidis lub Salmonella typhimurium , mogą powodować zapalenie żołądka i jelit (biegunka) lub choroby przypominające dur brzuszny.
Rodzaj drobnoustroju : bakterie Gram-ujemne
Jak się rozprzestrzenia
Salmonella typhi może być odrzucana przez ludzi z durem brzusznym, jak również przez nosicieli, którzy są osobami, które wyzdrowiały z choroby, ale nadal przenoszą i zrzucają bakterie w swoich odchodach. Zakażenie następuje w wyniku spożycia pokarmów lub napojów skażonych Salmonella typhi , w tym wody używanej do picia lub mycia żywności.
Kto jest zagrożony?
Dur brzuszny występuje częściej w krajach nieindustrializowanych, zwłaszcza w Azji, Afryce i Ameryce Łacińskiej.
Każdego roku w Stanach Zjednoczonych zdarza się około 400 przypadków, z których większość nabywa się podczas podróży międzynarodowych. W krajach rozwijających się każdego roku dotkniętych jest 21,5 miliona osób. Istnieje szczepionka, która może zmniejszyć to ryzyko.
Objawy
Ważne jest, aby szukać pomocy, jeśli po podróży masz gorączkę.
Choroby te mogą powodować wysoką gorączkę od 103 F do 104 F, bóle brzucha, ból głowy, zmęczenie, utratę apetytu. Choroba może trochę potrwać. Może wystąpić biegunka lub zaparcie. Może pojawić się wysypka. Niektóre mogą mieć perforację jelita i wymagają operacji. Objawy często wymagają rozpoznania przez przeszkolonego specjalistę.
Diagnoza
Rozpoznanie często podejmuje się na podstawie przeciwciał w krajach, w których dur brzuszny jest pospolity. Wymaga to od lekarza z doświadczeniem interpretacji. Hodowla krwi lub kału. Aspirat szpiku kostnego jest również wrażliwą, bardziej inwazyjną metodą stosowaną do diagnozy.
Rokowanie
W przypadku leczenia antybiotykami objawy zaczynają ustępować w ciągu 2 do 3 dni, a rokowanie jest ogólnie dobre. Bez leczenia gorączka może trwać od tygodni do miesięcy, a choroba śmiertelna u nawet 20% dotkniętych nią osób.
Leczenie
Powinieneś porozmawiać z lekarzem lub pielęgniarką o leczeniu. To może być bardzo niebezpieczna choroba. Należy go leczyć za pomocą dowolnej dostępnej pomocy medycznej. Antybiotyki (ceftriakson trimetoprim-sulfametoksazol lub cyprofloksacyna) są zazwyczaj przepisywane. Te antybiotyki mogą jednak nie działać, jeśli istnieje opór w przypadku pobrania błędu. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem.
Wybór antybiotyków zależy od wzoru oporności na antybiotyki w miejscu, w którym zakażenie zostało nabyte. Może wymagać podawania antybiotyków IV i leczenia przez 2 tygodnie (często przy leczeniu doustnym lekami przez większość leczenia).
Zapobieganie
Dwie szczepionki dostępne w Stanach Zjednoczonych na dur brzuszny: szczepionka doustna (Vivotif Berna) i szczepionka iniekcyjna (Typhim Vi). Jeśli podróżujesz do kraju rozwijającego się, w którym może występować problem z dur brzuszny, skonsultuj się ze swoim lekarzem przed szczepieniem co najmniej 1 tydzień przed podróżą. Nawet jeśli byłeś zaszczepiony w przeszłości, może być potrzebna dodatkowa dawka.
Ponadto, ćwicz bezpieczne nawyki żywieniowe podczas podróży. Pij tylko butelkowaną lub przegotowaną wodę, jedz tylko gorące, dokładnie ugotowane potrawy i jedz tylko surowe owoce i warzywa, które zostały obmyte i obrane.
Jak powoduje chorobę
Od jednego tygodnia do jednego miesiąca po spożyciu Salmonella typhi atakuje jelita, namnaża się i rozprzestrzenia do krwioobiegu. Bakterie mogą następnie rozprzestrzenić się na śledzionę i wątrobę, gdzie rozmnażają się jeszcze bardziej, ponownie wchodząc do krwioobiegu, powodując chorobę i rozprzestrzeniając się do pęcherzyka żółciowego iz powrotem do jelita, gdzie występuje poważne uszkodzenie jelit.
Uważa się, że objawy duru brzusznego spowodowane są odpowiedzią immunologiczną na ogromne ilości lipopolisacharydu (LPS), który jest toksycznym składnikiem powierzchni bakterii. Układ odpornościowy uwalnia białka zwane cytokinami, które aktywują silną reakcję zapalną na bakterie. Gdy bakterie dostaną się do krwiobiegu, odpowiedź immunologiczna krąży do wszystkich tkanek i narządów w całym ciele i może być śmiertelna bez leczenia antybiotykami.
Komplikacje
Oprócz ryzyka śmierci lub uporczywego zakażenia, inne potencjalne konsekwencje infekcji Salmonella typhi obejmują uszkodzenie wątroby, toksyczność (toksyny bakteryjne we krwi), zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego w sercu) i zmiany w jelitach.
Źródła:
Salmonella spp. USGDA Bad Bug Book. Centrum Bezpieczeństwa Żywności i Żywienia.
Tyfusowa gorączka. Centra kontroli i zapobiegania chorobom.
Salyers, AA i Whitt, DD. Patogeneza bakteryjna. Podejście molekularne. Amerykańskie Stowarzyszenie Mikrobiologii. Washington, DC 1994. str. 229-243.