Używanie nutrigenetyki i nutrigenomiki w twojej praktyce
Znaczenie dobrego odżywiania dla zdrowia zostało powszechnie uznane. Hipokrates głosił: " Niech jedzenie będzie lekiem, a lekarstwo będzie pokarmem ". To, co początkujący lekarze znali na poziomie intuicyjnym, jest obecnie badane rygorystycznie, przy użyciu najnowocześniejszych metod naukowych i technologii "omicznych". Wydaje się, że nie chodzi tylko o jedzenie "dobrego" jedzenia, ale także o jedzenie "właściwe" dla ciebie .
Połączenia substancji odżywczych z genami to gorący temat w naukach medycznych. Spersonalizowane żywienie pojawia się jako możliwa metoda terapeutyczna. Kilka badań klinicznych i przedklinicznych wykazało potencjał tego nowatorskiego podejścia, a pacjenci są coraz bardziej zainteresowani komercyjnymi nutragenomikami.
W jaki sposób lekarz powinien zareagować na te nowe trendy w opiece zdrowotnej? A jakie są niektóre z czynników, które warto wziąć pod uwagę, rozmawiając ze swoimi pacjentami o spersonalizowanej diecie?
Artykuł ten oferuje zrównoważony przegląd nutrigenomiki i eksploruje niektóre z najnowszych odkryć naukowych w tej dziedzinie, aby pomóc w ocenie praktycznej wartości nutrigenomiki.
Nutrigenomika - najnowocześniejsza nauka
Wiemy, że składniki odżywcze pożywienia, bakterie jelitowe oraz genomika i fizjologia jelit stanowią złożoną społeczność, która ma istotny wpływ na zdrowie człowieka. To, co jemy, wpływa nie tylko na nasze bezpośrednie zdrowie i metabolizm, ale także przyczynia się do składu mikroflory jelitowej i ekspresji genów.
Nutrigenomika to młoda nauka - termin ten został po raz pierwszy użyty w 2001 roku - dotyczy interakcji między naszą dietą a genomem. Obecnie możliwe jest badanie naturalnych związków w różnych szlakach metabolicznych w odniesieniu do genotypu danej osoby. Nutrigenomika oznacza przejście od epidemiologii do biologii molekularnej i genetyki.
W szczególności analizuje zmiany genetyczne spowodowane przez składniki odżywcze w diecie. W rezultacie ma na celu personalizację i aktualizację metod leczenia, które były i nadal są przeznaczone dla całych populacji.
W nutrigenomice jest wiele pytań bez odpowiedzi. Jednak rozwiązanie zagadki odżywiania-genomiki prawdopodobnie przybliży nas do rozwoju spersonalizowanego żywienia, które można stosować równolegle z konwencjonalnymi metodami leczenia i zapobiegania chorobom i przewlekłym chorobom. Wyniki nutrigenomiki są już w pewnym stopniu stosowane w leczeniu chorób ze składnikiem diety, takich jak zapalna choroba jelit (IBD), cukrzyca, otyłość i rak. Biorąc pod uwagę cechy genetyczne danej osoby (jak również preferencje dotyczące wieku i stylu życia), możemy poprawić skuteczność przyszłych interwencji żywieniowych.
Wiedza na temat korzyści płynących z niektórych składników odżywczych jest daleka od nowej. Przez tysiące lat tradycyjna medycyna stosowała różnorodne rośliny i naturalne związki, które mogą działać jako modulatory genomowe. Na przykład, naukowo rozpoznano przeciwnowotworowe działanie fitochemikaliów, które występują w różnych warzywach i owocach. Naukowcy ujawniają swoje aktywne mechanizmy - na przykład efekt antyoksydacyjny.
Wstępne badania onkologiczne pokazują również, że naturalne środki fitochemiczne, stosowane jako dodatek do konwencjonalnych terapii, mogą zmniejszyć toksyczność wywołaną radioterapią lub chemioterapią. Podobnie, dieta śródziemnomorska otrzymała wiele wsparcia naukowego jako środek zapobiegawczy przeciwko chorobie sercowo-naczyniowej ze względu na jej właściwości przeciwzapalne.
Zastosowanie określonych składników odżywczych w terapii medycznej staje się zatem praktyką opartą na dowodach. Pacjenci są ogólnie zachęcani do faworyzowania diet bogatych w żywność pochodzenia roślinnego, ponieważ wydaje się, że te składniki odżywcze mogą być ukierunkowane na geny, które przyczyniają się do rozwoju chorób przewlekłych i hamują je.
Nutrigenomika idzie teraz o krok dalej, łącząc ogólne zalecenia dietetyczne z genotypem osoby.
Nutrigenomika ma pewne podobieństwo do farmakogenomiki. Różnica polega jednak na tym, że ta ostatnia używa syntetycznych chemikaliów do wywoływania zmian genów, natomiast nutrigenomika opiera się na naturalnych substancjach zawartych w jedzeniu, które jemy. Kompleksowy przegląd tematu opublikowanego w lipcu w Seminars in Cancer Biology przewiduje, że wkrótce nutrigenomika będzie w stanie pomóc w opracowaniu nowych leków opartych na naturalnych substancjach. Dlatego potencjał tej dyscypliny prawdopodobnie wykracza poza porady dietetyczne i spersonalizowaną dietę. Potencjalnie futurystyczny scenariusz może obejmować kuchnię wyposażoną w trójwymiarową drukarkę wytwarzającą leki na zamówienie i składniki odżywcze, które pacjent będzie codziennie rano wypijał z kawą.
Nutrigenetics vs. Nutrigenomics
Różnica między nutragenetyką a nutrigenomiką często jest nieostra. Yael Joffe i Christine Houghton, członkowie zespołu Manuka Science, który uczy nutrigenomiki i nutrigenetyki dla pracowników służby zdrowia, zauważają, że te dwa terminy można odróżnić, patrząc na działania genów.
W nutrigenetyce geny działają na elementy środowiskowe (np. Enzymy). Natomiast w nutrigenomice środowisko wpływa na ekspresję genów. Innymi słowy, głównym przedmiotem zainteresowania nutrigenomiki jest wpływ cząsteczek biologicznych na ekspresję genów. Te bioaktywne cząsteczki mogą obracać gen w górę lub w dół, aktywować lub wyciszyć go, co często opisuje się jako włączanie lub wyłączanie genu.
Odnosząc się zarówno do nutrigenetyki, jak i nutrigenomiki, Joffe i Houghton sugerują użycie terminu "genomika żywieniowa". Genomika żywieniowa wykracza poza powierzchowne bezpośrednie testy genetyczne, takie jak DNAfit i 23andme, i obejmuje wiedzę o biochemii żywieniowej, która może pomóc w zrozumieniu zdrowia i wystąpieniu choroby u konkretnej osoby.
Prawdopodobnie kombinacje nutrigenetyki i nutrigenomiki mogą pomóc tobie, jako lekarzowi, w opracowaniu skuteczniejszych interwencji w zakresie zarządzania dla twoich pacjentów. Jednak może to nie być prosty proces i prawdopodobnie powinieneś również wziąć pod uwagę niektóre ograniczenia i kontrowersje w tej dziedzinie.
Zalety i wady stosowania Nutrigenomics w Twojej praktyce
Chociaż wielu ekspertów wierzy w nutrigenomikę, nie jest jeszcze powszechnie stosowana w praktyce. Konieczne jest solidniejsze potwierdzenie tej koncepcji, zanim będzie można ją rutynowo wdrożyć w praktyce klinicznej. Badania są w toku; wydaje się jednak, że obecnie nieznane czynniki przewyższają znane.
Czasami twierdzono, że ta technologia zdrowotna mogła zostać przedwcześnie wydana, bez twardych dowodów na poparcie niektórych oświadczeń firm oferujących komercyjne testy nutrigenomiczne.
Christiana Pavlidis, dietetyk z Uniwersytetu Patras w Grecji, twierdzi, że obecnie 38 genów, które są powszechnie testowane w komercyjnych testach nutrigenomicznych, nie wykazuje wyraźnego związku z chorobami związanymi z dietą. Pavlidis zgadza się, że ważne jest kontynuowanie badań dotyczących wpływu składników odżywczych na ekspresję genów i białek. Jednak ostrzega także przed robieniem konkretnych roszczeń. Pavlidis sugeruje, że zanim nowe testy zostaną udostępnione społeczeństwu, należy przeprowadzić dokładną ocenę i syntezę dowodów.
Model opieki zdrowotnej mający na celu zapobieganie chorobom opartym na indywidualnym składzie genetycznym ma wiele zalet. Dotyczy raczej zapobiegania chorobom, a nie leczenia objawowego. Niektórzy wiodący eksperci uważają spersonalizowane żywienie za "świętego graala" przyszłej medycyny. Ważne jest jednak, aby być na bieżąco z najnowszymi badaniami w tej dziedzinie.
Badania, na przykład, wskazują, że ludzie metabolizują kwasy tłuszczowe omega-3 inaczej, w zależności od ich genotypu, co oznacza, że niektórzy ludzie mogą nie czerpać korzyści z ich przyjmowania. Kanadyjskie badanie przeprowadzone przez Melanié Plourde z Centrum Badawczego Starzenia w Sherbrooke wykazało, że nosiciele najważniejszego genetycznego czynnika ryzyka choroby Alzheimera (E4) wydają się bardziej podatni na niedobór kwasów omega-3 i mogą wymagać pilniejszej suplementacji.
Najnowsze odkrycia muszą być konsekwentnie włączane do komercyjnych testów nutrigenomiki i informować pacjentów o zaleceniach żywieniowych. Jako pracownik służby zdrowia możesz zostać poproszony o działanie jako strażnik bramek, który ocenia ważność nowych testów i równoważy innowacyjne technologie "omiczne" z faktami medycznymi.
Jak podejść do pacjentów o Nutrigenomics
Badania pokazują, że coraz większa liczba pacjentów poszukuje testów i porad dotyczących nutrigenomiki. Rozmowy na temat nutrigenomiki między tobą a twoimi pacjentami staną się prawdopodobnie bardziej powszechne w przyszłości.
Firmy internetowe sprawiają, że informacje genetyczne są bardziej dostępne dla twoich pacjentów. Konsumentom często brakuje jednak szkolenia, aby dokładnie zinterpretować wyniki swoich testów. Dlatego praktycy z wiedzą o nutrigenomice mogą wkrótce stać się bardzo cennym zasobem.
Na przykład bezpośredni test nutrigenomiki może pokazać, że pacjent nie wytwarza enzymu trawiącego laktozę. Nie oznacza to jednak, że są one z konieczności nietolerancją laktozy, ponieważ ich bakterie jelitowe mogłyby nadal fermentować mleko. Jeśli uda Ci się skutecznie przetłumaczyć wyniki badań nutrientomicznych pacjentów na rzeczywiste "rozwiązania żywnościowe", może to zwiększyć pozytywny wpływ tego rodzaju badań na pacjentów.
Zdobycie dodatkowej wiedzy w tej dziedzinie może być pomocne w twojej praktyce. Studia podyplomowe w zakresie nutrigenomiki dla pracowników służby zdrowia są już dostępne; na przykład jeden jest oferowany przez firmę edukacyjną Manuka Science.
Twoja rola jako klinicysty może również wiązać się z doradzaniem pacjentom w sprawie niedociągnięć komercyjnych testów nutrigenomicznych. Poprzednio odnotowano, że testy DNA w domu nadal cierpią z powodu niedokładności. Na przykład odnotowano znaczące różnice między firmami. Te same krytyczne uwagi odnoszą się również do komercyjnych testów nutrigenetyki i nutrigenomiki.
Twoi pacjenci muszą zdawać sobie sprawę, że niektóre z dostępnych testów komercyjnych zapewnią im niesprawdzone prognozy. Dlatego ważne stają się wskazówki profesjonalisty, szczególnie w przypadku złożonych warunków. Co więcej, naukowcy zajmujący się behawioryzmem nie wiedzą jeszcze, jak właściwie zmotywować pacjentów do włączenia nowej żywności dostosowanej do ich konkretnych potrzeb. Zgodnie z ostatnimi badaniami same testy często nie zapewniają wystarczającej motywacji.
Dostosowane diety mają ograniczenia, a niektórzy eksperci od żywienia zaobserwowali, że gdy restrykcyjne diety będą przestrzegane przez dłuższy czas, mogą powodować zubożony mikrobiom jelit, który jest powiązany ze słabymi wynikami zdrowotnymi. Badanie europejskich pacjentów z nieswoistą chorobą jelit wykazało, że ich mikrobiom w kale zawierał o 25 procent mniej genów drobnoustrojów w porównaniu do zdrowych osobników. Sugeruje to, że mniejsza różnorodność jelit nie wróży dobrze dla zdrowia. Natomiast bogata mikroflora (wspierana przez zróżnicowaną dietę) została powiązana z dobrym zdrowiem.
Jako pracownik służby zdrowia, musisz być w stanie przekazać te informacje swoim pacjentom, zanim podejmą jakiekolwiek drastyczne decyzje dotyczące ich nowej diety - szczególnie, gdy zostaną zachęceni przez wyniki testu nutrigenomiki w domu, który potencjalnie nie ma naukowego rygoru.
> Źródła:
> Braicu C, Mehterov N, Berindan-Neagoe I, i in. Recenzja: Nutrigenomika w raku: Ponowne spojrzenie na działanie związków naturalnych. Seminaria z biologii nowotworów . 2017
> Joffe Y, Houghton C. Nowe podejście do Nutrigenetics and Nutrigenomics of Otyłość i Weight Management. Aktualne raporty onkologiczne . 2016; 18 (7): 1-6
> Nock T, Chouinard-Watkins R, Plourde M. Przegląd: Nosicieli allelu E epsilon 4 apolipoproteiny są bardziej podatni na niedobór dietetyczny kwasów omega-3 i spadek funkcji poznawczych. BBA - Biologia molekularna i komórkowa lipidów . 2017; 1862 (część A): 1068-1078
> Pavlidis C, Patrinos G, Katsila T. Nutrigenomics: kontrowersje. Applied & Translational Genomics . 2015; 4: 50-53.
> Saukko P, Reed M, Britten N, Hogarth S. Negocjowanie granicy między medycyną a kulturą konsumpcyjną: Marketing online testów nutrigenetycznych. Nauki społeczne i medycyna . 2010; 70: 744-753
> Qin J, Li R, Wang J i in. Katalog genów mikroorganizmów jelitowych u ludzi ustalony przez sekwencjonowanie metagenomiczne. Natura . 2010; 464 (7285): 59-65