Twój lekarz pediatra może zdiagnozować u dziecka zespół cyklicznych wymiotów lub zastanowić się, czy ma coś, co dzieje się poza częstymi "wirusami żołądka". Co chcesz wiedzieć?
Przegląd
Podczas gdy wiele młodszych dzieci może dostać 2-3 epizody wirusowego zapalenia żołądka i jelit każdego roku, wymioty co miesiąc lub dwa są większe, niż można by się spodziewać po dziecku.
Mimo to, jeśli dziecko miało typowe objawy wirusowe, wymioty i biegunkę oraz kontakt z innymi dziećmi z podobnymi objawami, możliwe jest, że po prostu otrzymuje jeden wirus po drugim.
Ale jeśli jego głównymi objawami są mdłości i wymioty, zwłaszcza jeśli jest to coś, co powtarza się co kilka tygodni lub miesięcy w normalnych czasach pomiędzy, prawdopodobnie dzieje się coś innego, a zespół cyklicznych wymiotów znajduje się na szczycie listy możliwości. .
Najczęstszy wiek, w którym rozpoczyna się ta wymiotowanie, wynosi od 3 do 7 lat i występuje taka sama liczba chłopców i dziewcząt, których dotyczy ten problem.
Objawy
Dzieci z zespołem cyklicznych wymiotów zwykle mają epizody lub cykle nudności i wymiotów, które mogą trwać kilka godzin lub kilka dni. Podczas tych epizodów dzieci mogą mieć również zmniejszoną aktywność i zmniejszony apetyt, a nawet mogą stać się odwodnione. Inne objawy mogą obejmować ból brzucha, ból głowy, gorączkę i bladość.
Po zakończeniu epizodu dzieci są zwykle bezobjawowe i dobrze do następnego razu.
Przyczyny / czynniki ryzyka
Chociaż przyczyna zespołu cyklicznych wymiotów nie jest znana, większość dzieci z tym schorzeniem ma rodzinną historię migreny i wielu ekspertów uważa, że są oni spokrewnieni.
Innym czynnikiem, który łączy migrenę z zespołem cyklicznych wymiotów jest to, że często można im zapobiegać stosując te same leki, mianowicie periaktynę (cyproheptadynę) i Elavil (amitryptylinę).
Diagnoza i testowanie
Zespół wymiotów cyklicznych zalicza się do czynnościowych zaburzeń żołądkowo-jelitowych , innymi słowy, objawy wynikają z funkcji układu trawiennego, a nie z problemów strukturalnych . Jako takie nie ma żadnych specjalnych testów wykonanych w celu zdiagnozowania stanu. Większość testów jest wykonywana, aby wykluczyć możliwość innych warunków - które lekarze nazywają organicznymi zaburzeniami - lub problemów, które mają podstawę strukturalną. Diagnozę stanowi typowy wzorzec objawów, zwłaszcza fakt, że występują długie okresy bez żadnych objawów.
Testy, które można wykonać, obejmują:
- Głowa CT lub MRI
- Testy metaboliczne
- USG jamy brzusznej
- Zdjęcie RTG górnej GI z przewężeniem jelit (UGI-SBFT)
Czasami diagnoza i leczenie tego stanu idą w parze, ponieważ odpowiedź na leczenie pomaga potwierdzić diagnozę.
Diagnoza różnicowa
Stany, które mogą powodować objawy, które są nieco podobne (ale nie często z okresami, w których są normalne między epizodami) obejmują wrodzone błędy metabolizmu, zaburzenia w jelitach z wolą (gdy jelita zasadniczo poruszają się i splątają) i inne problemy.
Ostre leczenie
Podczas ostrego epizodu wymiotów leczenie ma na celu uczynienie dziecka tak wygodnym, jak to tylko możliwe.
Zabiegi mogą obejmować:
- Odpoczynek w cichym, ciemnym pokoju
- Płyny IV, jeśli jest odwodniony
- Leki takie jak Zofran (odansetron) , Imitrex (sumatryptan) , Catapres (klonidyna) lub benzodiazepiny.
Przewlekłe leczenie i zapobieganie
Najlepszym sposobem leczenia cyklicznych wymiotów jest zapobieganie. Pierwszym krokiem jest upewnienie się, że nic innego nie jest odpowiedzialne za wymioty. Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano cykliczne wymioty, możesz spróbować zidentyfikować wyzwalacze stymulujące te epizody (patrz poniżej). Leki stosowane w zapobieganiu cyklicznym wymiotom - często z bardzo dobrymi wynikami - obejmują:
- Periaktyna (cyproheptadyna)
- Inderal ((propanolol)
- Elavil (amitryptylina)
Identyfikacja wyzwalaczy
Tak jak pojawiają się powszechne wyzwalacze migreny, które wydają się wytrącać objawy bólu głowy u osób z migrenami, wydaje się, że mogą pojawiać się wyzwalające niektóre epizody wymiotów z cyklicznymi wymiotami. Te wyzwalacze mogą obejmować stres, podekscytowanie, infekcje, spożywanie określonych pokarmów, upały i chorobę lokomocyjną. Prowadzenie dziennika wymiotów, tak jak niektórzy ludzie trzymają dziennik bólu głowy, aby śledzić wyzwalacze migreny, może pomóc ci zidentyfikować którykolwiek z tych czynników, aby uniknąć ich, jeśli to możliwe, w przyszłości.
Ryboflawina?
Jest jeszcze za wcześnie, aby powiedzieć, ale stosowanie ryboflawiny z witaminą B może odgrywać rolę w zapobieganiu cyklicznym wymiotom w przyszłości. Wiadomo, że ryboflawina jest czasami pomocna w zapobieganiu migrenowym bólom głowy. Bardzo małe europejskie badanie w 2016 r. Wykazało, że - w przypadku 3 dzieci i tak - leczenie ryboflawiną przez 12 miesięcy dało doskonałą odpowiedź. Podczas gdy to badanie jest o wiele za małe, aby kierować terapią w tym czasie, może warto poprosić pediatrę, czy dodanie tej witaminy do planu leczenia dziecka może być korzystne. Ryboflawina występuje w pełnych ziarnach, a także w migdałach , szpinaku i grzybach.
Komplikacje
Głównym powikłaniem cyklicznych wymiotów jest odwodnienie, które czasami powoduje konieczność hospitalizacji i płynów dożylnych. Bardzo rzadko może wystąpić komplikacja zwana łzą Mallory'ego Weissa. Jest to łza w przełyku (po której dzieci kaszlą krew), która może być wynikiem gwałtownych wymiotów. Wydaje się, że dzieci z cyklicznymi wymiotami mają nieco zwiększone ryzyko zaburzeń lękowych.
Rokowanie
Na szczęście większość dzieci z zespołem cyklicznych wymiotów radzi sobie bardzo dobrze i zasadniczo przerasta ich objawy. Nie odnotowano żadnych zgonów z powodu zespołu, chociaż czasami dzieci wymagają hospitalizacji z powodu odwodnienia. W jednym z badań stwierdzono, że chociaż dzieci przestały wykazywać objawy wymiotów, ponad połowa dzieci cierpiała na migrenowe bóle głowy. Dowiedz się więcej o migrenowych bólach głowy u dzieci , ponieważ często różnią się one od tych u dorosłych. I podczas gdy twoje dziecko radzi sobie z syndromem, upewnij się, że znasz objawy odwodnienia u dzieci i jak radzić sobie z wymiotami i biegunką u dzieci .
Źródła:
Hikita, T., Kodama, H., Ogita, K. i in. Zespół cyklicznych wymiotów u niemowląt i dzieci: badanie kliniczne kontrolne. Neurologia dziecięca . 2016. 57: 29-33.
Kaul, A. i K. Kaul. Zespół cyklicznych wymiotów: zaburzenie czynnościowe. Gastroenterologia dziecięca, hepatologia i żywienie . 2015. 18 (4): 224-9.
Madani, S., Cortes, O. i R. Thomas. Cyproheptadyna u dzieci z funkcjonalnymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi. Journal of Gastroenterology Pediatric and Nutrition . 2016. 62 (3): 409-13.
Martinez-Esteve, M., Schappi, M. i C. Korff. Ryboflawina w zespole cyklicznych wymiotów: skuteczność u trojga dzieci. European Journal of Pediatrics . 175 (1): 131-5.
Tarbell, S. i B. Li. Środki lękowe przewidują jakość życia związaną ze zdrowiem u dzieci i młodzieży z zespołem cyklicznych wymiotów. The Journal of Pediatrics . 2015. 167 (3): 633-8.e1.