Choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie okrężnicy są zgrupowane razem pod parasolowym terminem zapalnym choroby jelit (IBD) . Te dwie choroby mają wiele wspólnych cech, w tym kilka objawów i objawów , i są leczone kilkoma tymi samymi lekami.
Istnieje jednak pewna znacząca różnica między tymi dwoma chorobami, które mają bezpośredni wpływ na to, w jaki sposób się do nich zbliżają.
Jedną z cech choroby Leśniowskiego-Crohna, która nie występuje we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, jest tzw. Znak brukowiec. Dzieje się tak dlatego, że choroba Crohna powoduje inny rodzaj zapalenia niż wrzodziejące zapalenie jelita grubego, co prowadzi do zapalenia części jelita, przyjmując wyraźny wygląd przypominający bruk.
Różnice między Crohna a wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
W niektórych przypadkach różnice między chorobą Leśniowskiego-Crohna a wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego mogą wydawać się drobiazgami, ale wskazanie różnicy między nimi jest ważne, jeśli chodzi o leczenie. Istnieje kilka leków, które są stosowane w leczeniu obu chorób, ale są też inne, które są zatwierdzone tylko do leczenia jednego lub okazały się bardziej skuteczne tylko dla jednego.
Procedury chirurgiczne są bardzo różne w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego niż w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna. W rzeczywistości operacja wykonana w chorobie Leśniowskiego-Crohna nie jest odpowiednia w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i odwrotnie.
W przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie wykonano resekcji okrężnicy, ponieważ zapalenie okrężnicy powróci w pozostałej części okrężnicy. W przypadku wrzodziejącego zapalenia okrężnicy usunięto całą okrężnicę. W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna operacja z wyboru w przypadku wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, zespolenia odbytu w torebce krętniczo-kątnej (IPAA) lub chirurgii j-worcha zwykle nie jest wykonywana .
Dzieje się tak dlatego, że choroba Crohna ma tendencję do nawrotów w torebce typu j, co może spowodować uszkodzenie torebki. Usunięcie torebki typu j oznaczałoby nie tylko większą operację, ale także utratę większej ilości jelit.
Wynika z tego, że krytyczne jest, aby móc odróżnić te dwie choroby. Jednym ze sposobów odróżnienia zapalenia w jelitach w chorobie Leśniowskiego-Crohna od zapalenia jelita grubego jest tzw. "Brukowiec". Kostka brukowa to cecha architektoniczna wykorzystywana w dekoracyjnej ścieżce lub na ulicy. Nie prezentują gładkiego, równomiernego wyglądu - są niewielkie gradacje kolorów i rozmiarów w używanym kamieniu.
Znak brukowiec w chorobie Leśniowskiego-Crohna
Pojawiają się kostki brukowe, gdy mówi się o chorobie Leśniowskiego-Crohna z powodu podobnego wyglądu, jaki jelita może przyjąć ze względu na związane z nim zapalenie. Wewnętrzna wyściółka jelita może tworzyć sekcje, które mają szczeliny i uniesione sekcje, zamiast być zdrowe i gładkie. Jest to spowodowane połączeniem głębokiego owrzodzenia i zgrubienia ściany jelita spowodowanego chorobą Leśniowskiego-Crohna. Gastroenterolog może zobaczyć znak bruku w jelicie podczas kolonoskopii lub sigmoidoskopii .
Znak brukowiec może być ważnym kryterium dla odróżnienia postaci, która jest obecna w IBD. Zgłaszano również przypadki osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, u których występują owrzodzenia jamy ustnej (aftowe zapalenie jamy ustnej), które również wykazują znak brukowców.
Brukowiec w wyściółce okrężnicy może również występować w innych stanach trawiennych, takich jak choroba Hirschsprunga (która jest typem niedrożności jelit u noworodków) i eozynofilowym zapaleniem żołądka (rzadkie, ale samoograniczające się schorzenie). Istnieją inne tkanki w ciele, które mogą mieć wygląd bruku, gdy są dotknięte zapaleniem spowodowanym przez zaburzenie lub chorobę.
Słowo od
Podczas gdy znak bruk jest dobrym wskaźnikiem obecności choroby Leśniowskiego-Crohna, należy również zauważyć, że nie występuje on w jelitach każdej osoby, która ma chorobę. W rzeczywistości może pojawić się u mniej niż połowy wszystkich osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna, ale gdy pojawia się brukowiec, jest to jeszcze jedno narzędzie, które lekarze mogą zastosować do zdiagnozowania choroby Leśniowskiego-Crohna lub powiedzieć o chorobie Leśniowskiego-Crohna oprócz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Źródło:
Salek H, Balouch A, Sedghizadeh PP. "Doustna manifestacja choroby Leśniowskiego-Crohna bez współistniejącego zajęcia żołądkowo-jelitowego." Odontologia . 2013 8 maja.
Greenberg GR, Fedorak RN, Thomson ABR. "Pierwsze zasady gastroenterologii: podstawy choroby i podejście do zarządzania, wydanie piąte". Kanadyjskie Stowarzyszenie Gastroenterologii. 2011.