Wskazówki, jak zminimalizować uzależnienie od marihuany medycznej.
Rekreacyjne i nawykowe używanie marihuany, przedstawionej w mediach, znacznie różni się od medycznego używania marihuany .
W krajach takich jak Kanada, gdzie lekarze mogą przepisywać marihuanę zgodnie z prawem federalnym, uzależnienie od narkotyków jest zawsze problemem.
Lekarze chcą przepisać pot, aby złagodzić objawy związane z poważną chorobą, taką jak stwardnienie rozsiane, bez zaostrzania zależności od leku.
Aby zminimalizować zależność i uregulować niewłaściwe użycie, niektórzy kanadyjscy lekarze zasugerowali wytyczne dotyczące rozważnego korzystania z puli medycznej.
Uzależnienie i tolerancja marihuany
Mitem otaczającym marihuanę jest to, że lek "nie uzależnia". Pamiętaj, że marihuana, jak każdy lek, ma potencjał nadużywania, tolerancji i uzależnienia. W rzeczywistości od 9 do 12 procent wszystkich użytkowników to problemowi użytkownicy, których uzależnienie od narkotyku powoduje zarówno fizyczne, jak i społeczne konsekwencje. Takie reperkusje obejmują skompromitowanie globalnego funkcjonowania, marnotrawstwo zasobów na zdobywanie narkotyków, zaburzenia wydajności w pracy i szkole, złamanie stosunków społecznych i zwiększone ryzyko wypadków drogowych.
Uzależnienie od marihuany stopniowo rozwija się u tych, którzy palą ją regularnie. Z biegiem czasu ludzie, którzy uzależniają się od narkotyków, zaczynają przyjmować codziennie i w większych dawkach. Użytkownicy marihuany, którzy są uzależnieni od narkotyków, mogą również poszukiwać silniejszych szczepów i preparatów.
Podobnie jak w przypadku każdego leku, uzależnienie od marihuany zmniejsza przyjemne lub euforyczne działanie leku. Ten spadek przyjemności dla użytkowników zależnych odzwierciedla tolerancję na zachowania behawioralne i fizjologiczne marihuany. Inne objawy tolerancji leku i jego działania również rozwijają się, włączając tolerancję na wywołany marihuaną wzrost rytmu serca (tachykardia) i ewentualne zmniejszenie towarzyszącego wstrzyknięcia spojówki (krwawe oczy).
Po zaprzestaniu zażywania narkotyków, zwykli użytkownicy marihuany wykazują objawy odstawienia. Objawy te utrzymują się przez kilka dni po ustaniu i obejmują drażliwość, głód, anoreksję i zaburzenia snu. Na szczęście takie objawy mijają w ciągu kilku tygodni od zaprzestania stosowania, a dawni użytkownicy tracą tolerancję na fizjologiczne i psychologiczne skutki leku.
W porównaniu z wycofaniem z innych leków, takich jak heroina i alkohol, wycofanie z marihuany jest stosunkowo łagodne i nie wymaga hospitalizacji. Jednak terapia indywidualna i grupowa jest przydatna u tych, którzy planują rzucić lek.
W ostatnich latach hodowcy i dystrybutorzy pączków rozwinęli szczepy marihuany, takie jak sinsemilla i preparaty z mieszanki haszyszu marihuany, które mają naprawdę wysoką zawartość THC, głównego składnika aktywnego w marihuanie.
W latach siedemdziesiątych średnie stężenie THC w wędzonym naczyniu wynosiło 1 procent, ale teraz wynosi około 13 procent. W zależności od sposobu przygotowania marihuana może mieć jeszcze wyższą zawartość THC. Ta zwiększona moc nasila zależność i pogarsza odstawienie.
Porady dotyczące używania marihuany
Brak dobrych wskazówek opartych na dowodach dotyczących najlepszego sposobu palenia marihuany do celów leczniczych. Takie wskazówki zależą od dobrych badań i niewiele jest badań na ten temat.
Niemniej jednak, w oparciu o to, co wiemy o chwastach, lekarze publikujący w Canadian Medical Association Journal w 2014 r. Wydali kilka rad, jak najlepiej spożywać marihuanę medyczną. Oto niektóre z ich porad:
- Przed przepisaniem medycznej marihuany pacjenci powinni najpierw spróbować preparatów doustnych, takich jak nabilon.
- Medycznej marihuany nie należy mieszać z nikotyną ani alkoholem.
- Użytkownicy medycznej marihuany nie powinni palić każdego dnia.
- Pacjenci, którzy palą marihuanę powinni używać parownika, aby zmniejszyć wdychanie tlenku węgla i potencjalnie szkodliwych produktów spalania.
- Osoby z zaburzeniami nastroju, zaburzeniami lękowymi i innymi rodzajami chorób psychicznych powinny być ostrożnie i ostrożnie sprawdzane przed otrzymaniem recepty na medyczną marihuanę. Dodatkowo tacy użytkownicy powinni palić marihuanę tylko sporadycznie.
- Suszona marihuana powinna być ograniczona do 9 procentowego stężenia THC.
- Osoby używające marihuany medycznej powinny ograniczyć ilość wypalanej do 400 mg na dobę lub w dowolnym miejscu pomiędzy 4 a 8 zaciągnięciami w dniach, z których korzystają.
- Ludzie palący marihuanę medyczną nie powinni wstrzymywać oddechu podczas palenia. Chociaż naprawdę trudno jest zmierzyć ilość THC i kanabinoidów, które dostają się do krążenia przez płuca, uważa się, że wstrzymywanie oddechu zwiększa taką biodostępność.
- Używanie marihuany medycznej powinno być ograniczone do pacjentów w wieku 25 lat i starszych. (Naukowcy przytaczają dowody, że marihuana może wpływać na rozwijający się mózg).
- Medycznej marihuany nie należy przepisywać osobom z zaburzeniami uzależnień.
- Ludzie nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać ciężkich maszyn przez sześć godzin po paleniu marihuany.
- Medyczną marihuanę należy stosować wyłącznie w celu złagodzenia objawów choroby, a nie wywoływania zatrucia i upośledzenia funkcji poznawczych. Innymi słowy, ludzie, którzy palą marihuanę medyczną, nie powinni być nadmiernie pijani.
Ostatecznie marihuana medyczna powinna być stosowana tylko w leczeniu objawów związanych z poważną chorobą. Osoby z receptą na marihuanę nie powinny używać swoich recept, aby nadużywać leku i regularnie otrzymywać wysokie dawki.
W Stanach Zjednoczonych władze federalne i stanowe są tak zaabsorbowane legalności marihuany, że poświęciły niewiele czasu na zajmowanie się najważniejszą kwestią: W niektórych stanach ludzie są przepisywani marihuaną w luźno regulowany sposób i sposób, który może zaostrzyć zależność, tolerancję i wycofanie.
Źródła:
> Kahan M i Srivastava A, "Nowe medyczne przepisy dotyczące marihuany: nadchodząca burza" Canadian Medical Association Journal, 2014.
Martin PR. Rozdział 15. Zaburzenia związane z substancjami. W: Ebert MH, Loosen PT, Nurcombe B, Leckman JF. eds. CURRENT Diagnoza i leczenie: Psychiatria, 2e . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2008.
Mello NK, Mendelson JH. Rozdział 394. Kokaina i inne często nadużywane leki. W: Longo DL, Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Jameson J, Loscalzo J. eds. Harrison's Principles of Internal Medicine, 18e . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2012.