Dokładna przyczyna raka przełyku jest nieznana, ale wydaje się, że odgrywa ona rolę. Zidentyfikowano również kilka czynników ryzyka choroby. Różnią się one w zależności od rodzaju nowotworu, z refluksem kwaśnym (GERD), przełykiem Barretta i otyłością związaną z gruczolakorakiem oraz z połączeniem palenia i nadmiernego spożycia alkoholu związanego z większością raków płaskonabłonkowych.
Istnieją również olbrzymie różnice geograficzne w częstości występowania tych nowotworów, a różne czynniki ryzyka wydają się być ważniejsze w różnych regionach świata.
Ponieważ choroba jest często diagnozowana w późniejszych, mniej uleczalnych stadiach, mając świadomość czynników ryzyka, a także znając objawy raka przełyku , ważne jest, aby wykryć chorobę tak wcześnie, jak to możliwe. Z nieznanych przyczyn częstość występowania gruczolakoraka przełyku wykazała ostatnio dramatyczny wzrost w krajach rozwiniętych.
Genetyka
Podobnie jak wiele nowotworów, genetyka prawdopodobnie bierze udział w rozwoju raka przełyku, a grupy nowotworów w rodzinach odnotowano w niektórych regionach świata. Genetyka prawdopodobnie odgrywa większą rolę w raku płaskonabłonkowym niż gruczolakorak, zwłaszcza w odniesieniu do pewnych nieprawidłowości genów związanych z chorobą. Jeden zespół genetyczny, tylosis, wiąże się z bardzo wysokim ryzykiem raka płaskonabłonkowego przełyku.
Zespół ten charakteryzuje się pogrubieniem skóry na dłoniach i podeszwach z powodu wadliwego metabolizmu witaminy A.
Sama genetyka nie jest odpowiedzialna za raka przełyku, ale może zwiększać ryzyko stwarzane przez inne czynniki ryzyka choroby.
Zrozumienie ryzyka
Czynnik ryzyka dla choroby odnosi się do czegoś, co wiąże się ze zwiększoną szansą rozwoju choroby, ale nie oznacza, że powoduje ona chorobę.
Rak przełyku rozpoczyna się, gdy uszkodzenie DNA (mutacje genów) występuje w prawidłowych komórkach przełyku, tak że komórki rosną w sposób niekontrolowany. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że zachorujesz na raka przełyku, a ludzie bez czynników ryzyka mogą i mogą rozwijać chorobę.
Niektóre z czynników ryzyka raka przełyku to czynniki, które powodują podrażnienie i uszkodzenie wyściółki przełyku, a my uczymy się, że przewlekłe stany zapalne mogą prowadzić do zmian w tkance, które ostatecznie prowadzą do raka. Niektóre czynniki ryzyka, takie jak tytoń, zawierają czynniki rakotwórcze ( substancje rakotwórcze ), które mogą bezpośrednio uszkadzać DNA.
Rak płaskonabłonkowy
Rak płaskonabłonkowy rozpoczyna się w komórkach powierzchniowych (komórkach płaskonabłonkowych), które wyściełają przełyk . Te nowotwory występują częściej w górnej części przełyku i są najczęstszym typem na całym świecie.
Czynniki ryzyka dla tego typu raka przełyku obejmują:
Wiek
Większość przypadków raka płaskonabłonkowego występuje u osób w wieku od 45 do 70 lat, a te nowotwory występują rzadko u młodych ludzi.
Seks
Podczas gdy rak przełyku występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet, odwrotnie jest w przypadku raka płaskonabłonkowego w Stanach Zjednoczonych.
Wyścig
W Stanach Zjednoczonych raki płaskonabłonkowe są znacznie częstsze u czerni niż u białych, podczas gdy w przypadku gruczolakoraków jest odwrotnie.
Geografia
Częstość występowania obu rodzajów raka przełyku różni się znacząco na całym świecie. Najwyższa zapadalność na raka płaskonabłonkowego przełyku jest w tym, co zostało nazwane "azjatyckim pasie raka przełyku". Region ten obejmuje takie obszary, jak Turcja, Iran, Kazachstan oraz centralne i północne Chiny. Częstość występowania jest bardzo wysoka w południowo-wschodniej Afryce.
Palenie
Rak płaskonabłonkowy przełyku jest około pięć razy częstszy u osób palących. Palenie nie jest jednak czynnikiem ryzyka raka przełyku we wszystkich częściach świata. Na przykład w Chinach wydaje się, że palenie odgrywa jedynie niewielką rolę; Czynniki dietetyczne wydają się ważniejsze.
Używanie ciężkiego alkoholu
Podobnie jak palenie, spożycie alkoholu jest istotnym czynnikiem ryzyka dla płaskonabłonkowego raka przełyku w niektórych częściach świata, ale nie dla innych. Ciężkie spożycie alkoholu wiąże się ze zwiększeniem ryzyka o 1,8-7,4 raza. Niskie do umiarkowanego spożycie alkoholu, zgodnie z badaniem z 2018 r., Jest w rzeczywistości związane z niższym ryzykiem rozwoju choroby niż u tych, którzy wstrzymują się od tego.
Palenie oraz intensywne spożywanie alkoholu
Połączenie palenia i picia jest najbardziej znaczącym czynnikiem ryzyka dla raka płaskonabłonkowego i uważa się, że stanowi około 90 procent przypadków na całym świecie. Ryzyko jest wyższe niż można się było spodziewać, gdyby dodać ryzyko palenia i samego picia (zamiast być dodatkowym, ryzyko jest zwielokrotniane).
Ekspozycje środowiskowe
Ekspozycja na niektóre chemikalia - tetrachloroetylen stosowany np. W pralniach chemicznych - może zwiększać ryzyko raka przełyku.
Picie Lye (Drain Cleaner)
Ług znajduje się w domowych środkach do czyszczenia rur i jest środkiem żrącym. Każdego roku wiele dzieci przypadkowo spożywa te produkty. Rak przełyku może wystąpić wiele lat po przypadkowym połknięciu.
Achalazja
Achalazja to stan, w którym opaska mięśniowa wokół dolnej części przełyku (dolnego zwieracza przełyku) nie rozluźnia się prawidłowo, aby pokarm mógł opuścić przełyk i dostać się do żołądka. Powoduje to pozostawanie pożywienia i rozciąganie dolnego przełyku. Achalazja wiąże się z wysokim ryzykiem raka przełyku, z rakiem często występującym od 15 do 20 lat po rozpoznaniu.
Radioterapia do klatki piersiowej i górnej części brzucha
Radioterapia w klatce piersiowej w przypadku schorzeń takich jak rak piersi lub choroba Hodgkina może zwiększać ryzyko. Podczas gdy kobiety, które miały radioterapię po mastektomii, mają zwiększone ryzyko, nie wydaje się, aby miało to miejsce w przypadku kobiet po napromienianiu tkanki piersi po lumpektomii.
Historia głowy i szyi lub raka płuc
Osobista historia raka wiąże się z większym ryzykiem raka przełyku, w szczególności raka płaskokomórkowego głowy, szyi i płuc.
Picie gorących napojów
Picie bardzo gorących napojów (znacznie cieplejszych niż typowa filiżanka kawy) od dawna uważane jest za bardziej ryzykowne. Badanie 2018 potwierdziło to przekonanie, chociaż picie herbaty w wysokich temperaturach stanowiło ryzyko tylko w połączeniu z nadmiernym spożyciem alkoholu lub paleniem.
Mówiąc o napojach, być może słyszałeś, że woda sodowa może powodować raka przełyku w wyniku podobnej zgagi. To możliwe połączenie zostało zdemaskowane przez badanie przeprowadzone przez National Cancer Institute i kolejne badania, które nie tylko nie wykazały zwiększonego ryzyka raka płaskokomórkowego ani gruczolakoraka, ale potencjalnie wręcz przeciwnie.
Dieta
Dieta - szczególnie dieta uboga w owoce i warzywa oraz wysoka zawartość czerwonego i / lub przetworzonego mięsa - wiąże się z większym ryzykiem obu rodzajów raka przełyku, ale związek jest silniejszy z rakiem płaskokomórkowym. W przypadku mięsa sposób gotowania również wydaje się ważny, a gotowanie lub grillowanie w wysokich temperaturach wiąże się z większym ryzykiem. Betel i orzechy areki były również związane z rozwojem raka przełyku.
W Chinach żywność bogata w azotany może podwoić ryzyko. Ryzyko jest również wyższe dla osób, które mają niedobór witamin i składników mineralnych (szczególnie kwasu foliowego, witaminy C i molibdenu) w krajach rozwijających się.
Infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV)
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), wirus powodujący raka szyjki macicy, jak również niektóre inne nowotwory, może być prawdopodobnie związany z rozwojem raka płaskonabłonkowego. Podczas gdy badacze nie mają pewności, czy wirus jest przyczynowy, stwierdzono go w jednej trzeciej przypadków raka przełyku w Azji i niektórych częściach Afryki. Jak dotąd, HPV nie wydaje się być związany z rakiem przełyku w Stanach Zjednoczonych.
Rak gruczołowy
Gruczolakoraki występują najczęściej w dolnej jednej trzeciej części przełyku i zaczynają w komórkach gruczołowych. Zazwyczaj dolna trzecia część przełyku jest wyłożona płaskimi komórkami, ale przewlekłe uszkodzenia (takie jak przewlekły refluks kwasu) powoduje transformację tych komórek, tak że wydają się bardziej podobne do komórek, które wyściełają żołądek i jelita. Z czasem te komórki mogą stać się komórkami przedrakowymi, a następnie komórkami nowotworowymi. Gruczolakoraki przeszły obecnie rak płaskonabłonkowy w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii i Europie Zachodniej.
Czynniki ryzyka dla tego typu raka przełyku obejmują:
Wiek
Podobnie jak rak płaskonabłonkowy, gruczolakoraki występują najczęściej u osób w wieku 50-70 lat.
Seks
W Stanach Zjednoczonych gruczolakoraki występują osiem razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Wyścig
W przeciwieństwie do nowotworów płaskonabłonkowych, gruczolakoraki przełyku są znacznie częstsze (o 5) w białkach niż u czarnych.
Geografia
Częstość występowania gruczolakoraka przełyku jest najwyższa w Europie Zachodniej, Ameryce Północnej (szczególnie w Stanach Zjednoczonych) i Australii.
Refluks żołądkowo-przełykowy (GERD)
Refluks kwaśny lub refluks żołądkowo-przełykowy ( GERD ) jest znaczącym czynnikiem ryzyka gruczolakoraka przełyku, przy czym około 30 procent tych nowotworów uważa się za związanych z tym schorzeniem. Uważa się, że od 0,5 procent do 1 procenta osób z GERD rozwinie się rak przełyku.
Przełyk Barretta
Przełyk Barretta jest stanem, w którym normalne komórki dolnego przełyku (komórki nabłonka płaskiego) są zastąpione komórkami gruczołowymi, takimi jak obecne w żołądku i jelitach. Zwykle występuje u osób z długotrwałym przewlekłym refluksem kwasu i występuje u 6 procent do 14 procent osób z przewlekłym refluksem GERD. Choć szacunki są różne, około 1 na 100 do 1 na 200 osób z przełykiem Barretta będzie rozwijał się rak przełyku każdego roku. Podobnie jak gruczolakorak, przełyk Barretta rośnie w Stanach Zjednoczonych.
Niektóre badania (ale nie wszystkie) wykazały zmniejszenie ryzyka wystąpienia gruczolakoraka przełyku u osób, które przełyku Barretta zażywały niesteroidowe leki przeciwzapalne (takie jak Advil, ibuprofen, inhibitory pompy protonowej (takie jak Prilosec, omeprazol) lub leki statynowe (takie jak Lipitor, atorwastatyna).
Przepuklina rozworu przełykowego
Przepuklina rozworu przełykowego to osłabienie przepony, które pozwala żołądkowi przedostać się do klatki piersiowej z brzucha i często powoduje objawy zgagi. Przepuklina rozworu przełykowego może zwiększyć ryzyko o czynnik 2 do 6.
Nadwaga / otyłość
Nadwaga lub otyłość zwiększają ryzyko gruczolakoraka przełyku. Według przeglądu z 2015 r. Osoby z nadwagą (wskaźnik masy ciała wynoszący od 25 do 29) są o około 50 procent bardziej podatne na rozwój raka, podczas gdy osoby z nadwagą (wskaźnik masy ciała wynoszący 30 lub więcej) są z grubsza dwa razy bardziej narażone na rozwój rak przełyku. Cukrzyca typu 2 może również zwiększać ryzyko, ale nie jest pewne, czy jest to związane z samą cukrzycą, czy z towarzyszącą otyłością.
Palenie
Palenie jest związane z rozwojem gruczolakoraka przełyku, ale mniej niż raka płaskonabłonkowego. Palenie tytoniu zwiększa ryzyko wystąpienia gruczolakoraka o 2,7.
Leki
Niektóre leki są związane ze zwiększonym lub zmniejszonym ryzykiem wystąpienia gruczolakoraka przełyku. Stosowanie bisfosfonianów (stosowanych w osteoporozie) może zwiększać ryzyko, podobnie jak stosowanie hormonalnej terapii zastępczej wyłącznie estrogenowej. Natomiast stosowanie aspiryny wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem.
> Źródła:
> Arnal, M., Arenas, A. i A. Arbeloa. Rak przełyku: czynniki ryzyka, badania przesiewowe i leczenie endoskopowe w krajach zachodnich i wschodnich. World Journal of Gastroenterology . 2015; 21 (26): 7933.
> Bast, Robert C., et al. Holland-Frei Cancer Medicine. Wiley Blackwell, 2017.
> Castro, C., Peleteiro, B. i N. Lunet. Czynniki modyfikowalne i rak przełyku: systematyczny przegląd opublikowanych metaanaliz. Journal of Gastroenterology . 2018; 53 (1): 37-51.
> Mayne, Susan T., et. glin. Carbonated Soft Drink Consumption i ryzyko gruczolakoraka przełyku. Journal of the National Cancer Institute. 2006; 98 (1) 72-75.
> Sardana, R., Chhikara, N., Tanwar, B,. I A. Panghal. Wpływ diety na raka przełyku u ludzi: przegląd. Żywność i funkcja . 2018 4 kwietnia. (Epub przed wydrukiem).
> Yu, C., Tang, H., Guo, Y. et al. Zużycie gorącej herbaty i jej interakcje z alkoholem i tytoniem na ryzyko zachorowania na raka przełyku. Roczniki chorób wewnętrznych . 2015; 168 (7): 489.