Idiopatyczne zwłóknienie płuc ( IPF ) jest rodzajem przewlekłej choroby płuc, która powoduje stopniowe pogarszanie się duszności (duszność). Osoby z IPF mogą również odczuwać suchy i uporczywy kaszel, postępujące zmęczenie lub niewyjaśnioną utratę wagi - i często, wczesną śmierć.
IPF jest rzadką chorobą, ale nie jest uważany za rzadki. Szacuje się, że każdego roku w Stanach Zjednoczonych umiera z powodu IPF około 15 000 osób.
Częściej dotyka kobiety niż kobiety, palacze częściej niż osoby niepalące, a zazwyczaj osoby powyżej 50 roku życia.
Przyczyna IPF nie została całkowicie wyjaśniona ("idiopatyczna" oznacza "nieznana przyczyna") i nie ma na nią lekarstwa. Przeprowadzono jednak ogromną liczbę badań, aby zrozumieć ten stan i opracować skuteczne metody leczenia IPF . Prognozy dla osób z IPF znacznie się poprawiły w ciągu ostatnich kilku lat.
Opracowywanych jest kilka nowych metod leczenia IPF, a niektóre są już w fazie badań klinicznych. Jest zbyt wcześnie, aby powiedzieć z całą pewnością, że przełom w leczeniu jest tuż za rogiem, ale jest o wiele więcej powodów do optymizmu, niż było to niedługo.
Nasze zmieniające się rozumienie IPF
IPF jest spowodowane nieprawidłowym włóknieniem (bliznowaceniem) tkanki płucnej. W IPF delikatne komórki pęcherzyków płucnych (worki powietrzne) są stopniowo zastępowane przez grube, włókniste komórki, które nie są w stanie przeprowadzić wymiany gazowej.
W rezultacie zaburzona jest główna funkcja gazów, które wymieniają płuca, dzięki czemu tlen z powietrza przedostaje się do krwioobiegu, a dwutlenek węgla opuszcza strumień krwi. Stopniowa pogarszająca się zdolność do dostarczania wystarczającej ilości tlenu do krwi jest przyczyną większości objawów IPF.
Przez wiele lat robocza teoria na temat przyczyny IPF była oparta na zapaleniu.
Oznacza to, że sądzono, że coś powoduje zapalenie tkanki płucnej, co prowadzi do nadmiernych blizn. Tak wczesne formy leczenia IPF miały w dużej mierze na celu zapobieganie lub spowolnienie procesu zapalnego. Takie terapie obejmowały steroidy , metotreksat i cyklosporynę . W przeważającej części, te terapie były tylko minimalnie skuteczne (jeśli w ogóle) i niosły znaczące efekty uboczne.
Wyjaśniając przyczynę IPF, badacze w dzisiejszych czasach w dużej mierze odwrócili swoją uwagę od teoretycznego procesu wyzwalania stanu zapalnego, a także od tego, co obecnie uważa się za proces nieprawidłowego gojenia się tkanki płucnej u osób z tym schorzeniem. Oznacza to, że pierwotnym problemem powodującym IPF może nie być nadmierne uszkodzenie tkanki, ale nieprawidłowe gojenie z (prawdopodobnie nawet normalnego) uszkodzenia tkanki. Przy takim nienormalnym uzdrowieniu dochodzi do nadmiernego zwłóknienia, prowadzącego do trwałego uszkodzenia płuc.
Normalne gojenie tkanki płucnej okazuje się być zadziwiająco złożonym procesem, obejmującym oddziaływanie różnych typów komórek i licznych czynników wzrostu, cytokin i innych cząsteczek. Uważa się, że nadmierne zwłóknienie w IPF jest związane z brakiem równowagi między tymi różnymi czynnikami podczas procesu gojenia.
W rzeczywistości zidentyfikowano kilka specyficznych cytokin i czynników wzrostu, które mają odgrywać ważną rolę w stymulowaniu nadmiernego zwłóknienia płuc.
Molekuły te są obecnie celem szeroko zakrojonych badań, a kilka leków jest opracowywanych i testowanych w celu przywrócenia normalnego procesu leczenia u osób z IPF. Jak dotąd badania te doprowadziły do kilku sukcesów i kilku porażek, ale sukcesy były bardzo zachęcające, a nawet porażki pogłębiły naszą wiedzę na temat IPF.
Dotychczasowe sukcesy
W 2014 r. FDA zatwierdziła dwa nowe leki stosowane w leczeniu IPF , nintendanib (Ofev) i pirfenidon (Esbriet).
Leki te działają poprzez blokowanie receptorów dla kinaz tyrozynowych, cząsteczek, które kontrolują różne czynniki wzrostu dla zwłóknienia. Wykazano, że oba leki znacznie spowalniają progresję IPF.
Niestety, ludzie mogą lepiej zareagować na jeden z tych dwóch leków, aw tej chwili nie ma gotowego sposobu na stwierdzenie, który lek może być lepszy dla danej osoby. Jednak obiecujący test może być na horyzoncie przewidywania reakcji jednostki na te dwa leki. (Więcej na ten temat poniżej.)
Ponadto stwierdzono, że wiele osób z IPF (do 90 procent) cierpi na refluks żołądkowo-przełykowy (GERD), które mogą być tak małe, że nie zauważają tego. Jednak przewlekłe "mikrorefluks" może być czynnikiem, który powoduje niewielkie uszkodzenia w tkance płucnej - a u osób z nieprawidłowym procesem gojenia się płuc może dojść do nadmiernego zwłóknienia.
Małe randomizowane badania sugerują, że osoby z IPF leczone z powodu GERD mogą odczuwać znacznie wolniejszy postęp IPF. Chociaż potrzebne są większe i bardziej odległe badania kliniczne, niektórzy eksperci uważają, że "rutynowe" leczenie GERD jest już dobrym pomysłem u osób, które mają IPF.
Możliwe przyszłe sukcesy
Badania genetyczne
Wiadomo, że wiele osób, które rozwijają IPF, ma genetyczne predyspozycje do tego stanu. Prowadzone są aktywne badania w celu porównania markerów genetycznych w prawidłowej tkance płucnej z markerami genetycznymi w tkance płucnej osób z IPF. Zidentyfikowano już kilka różnic genetycznych w tkankach IPF. Te markery genetyczne dostarczają badaczom określonych celów w zakresie opracowywania leków w leczeniu IPF. W ciągu kilku lat leki "specjalnie przystosowane" do leczenia IPF prawdopodobnie osiągną stadium kliniczne.
Testowane leki
Podczas gdy czekamy na specyficzną celowaną terapię lekową, w międzyczasie testujemy już kilka obiecujących leków:
- Imatinib: Imatinib jest innym inhibitorem kinazy tyrozynowej, podobnym do nintendanibu.
- FG-3019: Ten lek jest przeciwciałem monoklonalnym skierowanym na czynnik wzrostu tkanki łącznej i ma na celu ograniczenie zwłóknienia.
- Talidomid: Wykazano, że lek ten zmniejsza zwłóknienie płuc w modelach zwierzęcych i jest testowany u pacjentów z IPF.
Pulmospheres
Naukowcy z University of Alabama opisali nową technikę, w której gromadzą "pulsospheres" - małe sfery wykonane z tkanki z płuc osoby z IPF - i eksponują pulmosphery na leki przeciwko IPF nintendanib i pirfenidon. Na podstawie tych testów wierzą, że mogą z wyprzedzeniem określić, czy pacjent może odpowiedzieć pozytywnie na jeden lub oba te leki. Jeśli wczesne doświadczenie z pulsosferami zostanie potwierdzone przez dalsze testy, może to ostatecznie stać się standardową metodą wstępnego testowania różnych schematów leczenia u osób z IPF.
Słowo od
IPF jest bardzo poważnym stanem płuc i może być dewastujące, aby uzyskać tę diagnozę. W rzeczywistości, osoba z IPF, który wyszukuje Google w tym stanie, prawdopodobnie wyjdzie z bardzo przygnębionej sytuacji. Jednak w ciągu ostatnich kilku lat dokonano ogromnego postępu w leczeniu IPF. Dwa skuteczne nowe leki zostały już zatwierdzone do leczenia, kilka nowych leków jest testowanych w badaniach klinicznych, a ukierunkowane badania obiecują, że wkrótce pojawią się nowe opcje leczenia.
Jeśli Ty lub ktoś bliski z IPF jest zainteresowany wzięciem udziału w badaniu klinicznym z jednym z nowych leków, informacje na temat trwających badań klinicznych można znaleźć na stronie clinicaltrials.gov.
> Źródła:
> Hershcovici T, Jha LK, Johnson T, i in. Systematyczny przegląd: związek między śródmiąższowymi chorobami płuc a chorobą refluksową przełyku. Aliment Pharmacol Ther 2011; 34: 1295.
> Raghu G, Rochwerg B, Zhang Y i in. Oficjalna praktyka kliniczna ATS / ERS / JRS / ALAT: Leczenie idiopatycznego zwłóknienia płuc. Aktualizacja wytycznych z praktyki klinicznej z 2011 r. Am J Respir Crit Care Med 2015; 192: e3.
> Surolia R, Li FJ, Wang Z, i in. Pulmosphery 3D służą jako spersonalizowany i predykcyjny wielokomórkowy model do oceny leków przeciwwłóknieniowych. JCI Insight 2017 .; 2 (2): e91377.
> Xu Y, Mizuno T, Sridharan A, et al. Sekwencjonowanie pojedynczych komórek RNA identyfikuje różnorodne role komórek przytomnych w idiopatycznym zwłóknieniu płuc. JCI Insight. 2017; 1 (20): e 90558.