Bezkrwista operacja i ochrona krwi

Jak i dlaczego pacjenci wybierają tę opcję chirurgiczną

Ochrona krwi to grupa technik stosowanych w celu zminimalizowania zapotrzebowania na krew wykorzystywaną podczas leczenia w celu uzyskania stanu zdrowia. Dla osób, które pragną bezkrwistego zabiegu chirurgicznego, jakim jest jakakolwiek operacja, w której nie stosuje się produktów krwi obcych dla pacjenta, niezbędna jest ochrona krwi.

Wiele technik ochrony krwi jest odpowiednich dla każdego, kto chce zminimalizować możliwość transfuzji krwi podczas lub po operacji.

Dlaczego ochrona krwi zaczyna się w laboratorium

Oddana krew jest cennym zasobem. Każdego dnia system zależy od hojności osób, które chcą przekazać zarówno swój czas, jak i krew, aby pomóc innym. Minimalizacja marnowania krwi ma sens i zaczyna się od pobrania i przetworzenia krwi.

Pod pewnymi względami techniki zachowywania krwi na poziomie banku krwi mają sens: używaj krwi przed jej wygaśnięciem, aby nie trzeba jej było wyrzucać, poprawiaj obchodzenie się z krwią, aby nie było powodu do jej pozbycia się, a ogólnie, traktujcie krew jako cenny zasób, jaki jest.

Chroniąc ofiarowaną krew, istnieje większe prawdopodobieństwo, że będziemy mieć wystarczającą ilość krwi, gdy osoba (lub wiele osób) będzie potrzebować małej lub nawet masywnej transfuzji.

Powody Pacjenci wybierają ochronę krwi i bezkrwawą operację

Istnieje wiele powodów, dla których dana osoba zdecydowałaby się nie przyjmować krwi lub produktów krwiopochodnych od dawcy, a jest jeszcze więcej powodów, dla których oszczędzanie krwi jest inteligentne z praktycznego punktu widzenia.

Bardzo rozsądne jest unikanie transfuzji, gdy jest to możliwe, ponieważ istnieje ryzyko, niezależnie od rodzaju podawanego produktu krwi.

Ochrona krwi na poziomie opieki zdrowotnej przybiera wiele postaci, a przyczyny unikania krwi są różne u poszczególnych osób. Niektóre typowe przyczyny to:

• Religia: Niektóre religie, w tym Świadek Jehowy, zabraniają lub zniechęcają do transfuzji krwi.

• Unikanie ryzyka transfuzji : Około 1 na 2000 pacjentów otrzymujących transfuzję rozwinie infekcję bakteryjną z tej transfuzji, a 1 pacjent na 100 rozwinie gorączkę w reakcji na transfuzję. Chociaż jest to rzadkie, szacuje się, że 1 na 600 000 przetoczonych pacjentów umrze z powodu transfuzji, zwykle po zagrażającej życiu reakcji alergicznej zwanej anafilaksją. Ogromna większość osób poddanych transfuzji nie ma powikłań po zabiegu.
• Obawy dotyczące chorób zakaźnych: Podczas gdy zaopatrzenie w krew w Stanach Zjednoczonych jest wyjątkowo bezpieczne, w przeszłości byli ludzie, którzy zostali zakażeni wirusem zapalenia wątroby, a nawet HIV przez transfuzję krwi . Poważne infekcje spowodowane transfuzją są niezwykle rzadkie. Wiele krajów ma równie bezpieczne zaopatrzenie w krew, ale jest też wiele krajów, które nie mają odpowiedniej kontroli jakości w celu zapobiegania infekcji.
• Poprzednia reakcja na transfuzję: Osoby, które w przeszłości przeszły ciężką reakcję transfuzji po podaniu krwi, mogą nie być w stanie tolerować transfuzji, bez względu na to, jak bardzo mogą być potrzebne. Jeśli wystąpi reakcja anafilaktyczna, zagrażająca życiu reakcja alergiczna z powodu transfuzji krwi, pacjentowi można zalecić, aby nie akceptował transfuzji w przyszłości.

Osoby, które najprawdopodobniej potrzebują transfuzji podczas operacji

Niektóre rodzaje urazów, schorzeń i leków mogą zwiększyć prawdopodobieństwo, że pacjent będzie potrzebował transfuzji podczas lub po zabiegu chirurgicznym. Wiele rodzajów operacji powoduje minimalną utratę krwi, ale inne często wymagają transfuzji.

• Starsze osoby: starsze osoby dorosłe częściej wymagają transfuzji niż młodsi pacjenci.
• Niedokrwistość : Pacjent z obniżonym poziomem krwinek czerwonych, bez względu na przyczynę, prawdopodobnie wymaga przetoczenia podczas lub po operacji.
• Pacjenci przyjmujący leki rozrzedzające krew: leki te zapobiegają powstawaniu zakrzepów krwi, ale również prowadzą do większego krwawienia podczas zabiegu chirurgicznego. Często są zatrzymywane przed planowaną operacją.

• Wracając do OR: Pacjenci, którzy mają drugą operację, aby poprawić komplikacje po ostatniej procedurze.
• Chirurgia awaryjna : Chirurgia, która jest nieplanowana i nieoczekiwana, jest zwykle wykonywana tylko w przypadku choroby zagrażającej życiu, będąc ciężko chorym zwiększa ogólny poziom ryzyka każdej operacji wraz z ryzykiem krwawienia.
• Ciężkie lub mnogie schorzenia oprócz przyczyny zabiegu.
• Operacja na otwartym sercu, która wymaga użycia aparatu omijającego serce i płuca.
• Rak: Niektóre rodzaje nowotworów mogą zmniejszać zdolność organizmu do wytwarzania czerwonych krwinek, podczas gdy inne obniżają zdolność organizmu do tworzenia czynników krzepnięcia w wątrobie - co pozwala na krzepnięcie krwi podczas krwawienia.
• Chirurgia urazowa : Urazy spowodowane znacznym uderzeniem, takie jak poważna katastrofa samochodowa, zwykle skutkują większym krwawieniem niż inne rodzaje urazów.
• Pacjenci z zaburzeniami krzepnięcia

Jak wybrać ochronę krwi i bezkrwawe operacje

1. Poinformuj swojego chirurga. Jeśli zdecydowałeś się na uniknięcie lub odrzucenie transfuzji podczas operacji, powinieneś powiadomić chirurga i zespół chirurgiczny tak wcześnie, jak to możliwe, najlepiej, gdy najpierw omawiasz możliwość operacji. Jeśli twój chirurg nie jest w stanie wykonać operacji bez krwi, poproś o skierowanie do kogoś, kto może.
2. Znajdź swój szpital. Nie wszystkie szpitale oferują pełny program ochrony krwi lub operację bez krwi. Podczas gdy wiele technik stosowanych w celu zminimalizowania możliwości transfuzji jest możliwych w większości placówek, bezkrwawe techniki chirurgiczne nie są dostępne wszędzie. Na przykład, przeszczep wątroby jest dostępny w wielu dużych szpitalach w całym kraju, ale bardzo niewiele szpitali jest w stanie przeprowadzić bezkrwawy przeszczep wątroby.
3. Dokumentuj swoje życzenia. Po zidentyfikowaniu szpitala, w którym będziesz miał operację, będziesz musiał wypełnić dokumenty dokumentujące twoje życzenia, jeśli zdecydujesz się odrzucić wszystkie produkty krwiopijne w szpitalu. Ten formularz jest typem zaawansowanej dyrektywy. Należy pamiętać, że pacjent ma prawo odmówić leczenia wszystkich typów, a nie tylko podawania krwi.
4. Zarejestruj się wcześniej. Planowanie bezkrwawej operacji wymaga czasu. Coś tak prostego jak leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza w przygotowaniu do operacji może trwać od 6 do 12 tygodni, jeśli stan nie jest poważny. Po leczeniu niedokrwistości pacjent może potrzebować dodatkowych tygodni na pobranie krwi i przechowywanie jej w celu potencjalnej transfuzji w przyszłości. Nazywa się to autologiczną transfuzją krwi . Wreszcie, gdy tylko zgromadzi się wystarczającą ilość krwi, organizm potrzebuje czasu, aby odzyskać i odbudować zasoby krwi.

• Ustal, czy w placówce, w której będziesz przeprowadzać zabieg chirurgiczny, znajduje się bezwzględny koordynator operacji. Ta osoba może pomóc zaplanować opiekę potrzebną podczas całego doświadczenia chirurgicznego.

Ochrona krwi przed operacją

Planowanie jest niezbędne przed bezkrwistym zabiegiem chirurgicznym. Aby pacjent tolerował operację bez krwi, przed zabiegiem musi być w jak najlepszym stanie fizycznym. Oznacza to posiadanie zdrowej krwi, aby organizm lepiej tolerował utratę krwi podczas operacji.

Proces ten rozpoczyna się od zbadania krwi pacjenta, aby w razie potrzeby poprawić jakość krwi i zapobiec niepotrzebnej utracie krwi. Jeśli pacjent zostanie uznany za anemię, co oznacza posiadanie zbyt małej ilości krwinek czerwonych, należy ustalić przyczynę tej niedokrwistości, a jeśli to możliwe, poprawić stan. Może to oznaczać zmiany diety i suplementy lub przyszłe badania medyczne. Stolec może być badany na obecność krwi, aby upewnić się, że nie dochodzi do utraty krwi w przewodzie pokarmowym. Kobiety, u których występuje ciężkie krwawienie miesiączkowe, mogą zostać skierowane do specjalisty, który może pomóc w zmniejszeniu utraty krwi za pomocą leków lub w razie konieczności w razie potrzeby.

W przypadku pobierania krwi do badań laboratoryjnych, często pobierane są mniejsze ilości niż zwykle, przy użyciu czasami materiałów testowych i sprzętu, które są zwykle przeznaczone dla małych dzieci. Noworodek nie jest w stanie tolerować dużych ilości krwi pobieranej często, dlatego testy są przeznaczone do użycia o wiele mniejszej ilości krwi niż te stosowane u dorosłych.

Jeśli w trakcie zabiegu prawdopodobnie będzie potrzebna krew, pacjent może "oddać" własną krew, która jest następnie przechowywana w taki sposób, aby była dostępna później podczas operacji pacjenta. Pacjenci, którzy martwią się ryzykiem transfuzji, ale nie mają zastrzeżeń do transfuzji w ogóle, mogą mieć członków rodziny również oddać krew dla przyszłej procedury.

W niektórych przypadkach podawany jest lek zwiększający ilość czerwonych krwinek przed zabiegiem. Te leki, w tym erytropoetyna, mogą być bardzo drogie i są zwykle zarezerwowane dla pacjentów z niedokrwistością, która nie reaguje na inne rodzaje leczenia.

Zachowanie krwi podczas operacji

Chirurg dobrze obeznany z bezkrwistym zabiegiem i doświadczony w stosowaniu technik oszczędzania krwi, stosowanych przed operacją, w jej trakcie i po operacji, jest najważniejszą częścią udanego zabiegu bez krwi. Małe zmiany w technikach chirurgicznych mogą przynieść piękne nagrody w postaci utraty krwi. Na przykład, cięcie tkanki za pomocą skalpela prowadzi do krwawienia, więc w miarę możliwości często stosuje się elektryczne urządzenie kauteryzujące, które tnie, ale także wykorzystuje ciepło do zatrzymywania krwawienia.

• Procedury robotyczne: Wiele zabiegów chirurgicznych można wykonać za pomocą technologii robotycznej, co może zmniejszyć ilość krwawienia spodziewanego podczas operacji.
• Techniki małoinwazyjne: w zabiegach laparoskopowych stosuje się wiele bardzo małych nacięć, aby wykonać zabieg, a nie pojedyncze duże nacięcie, które było tradycyjnie używane. Ta nowsza, ale obecnie powszechna technika zazwyczaj radykalnie zmniejsza krwawienie w porównaniu ze starszą techniką "otwartą".
• Oszczędzanie komórek: To urządzenie, które umożliwia chirurgowi zbieranie krwi utraconej z miejsca operacji podczas operacji. Po pobraniu jest on leczony za pomocą rozcieńczalników krwi, aby zapobiec krzepnięciu krwi, a w razie potrzeby krew może zostać zwrócona pacjentowi jako transfuzja.
• Utrzymywanie temperatury pacjenta: Wiele sal operacyjnych jest dość chłodnych, a ze względu na temperaturę w pomieszczeniu i bezruchu podczas zabiegu, temperatura ciała pacjenta często spada podczas operacji. Ten spadek temperatury ciała może prowadzić do zwiększonego krwawienia, więc wysiłki są podejmowane, aby utrzymać temperaturę pacjenta na normalnym poziomie.
• Pozycjonowanie pacjenta: Sposób umieszczenia pacjenta na stole w sali operacyjnej może wpływać na wielkość krwawienia. Idealna pozycja zmienia się w zależności od wykonywanej operacji.
• Leki zmniejszające krwawienie: Istnieją leki, które można podawać w celu zapobiegania i zmniejszania krwawienia, takie jak kwas traneksamowy. Usuwane są również leki zwiększające krwawienie.
• Leczenie nacięcia: Aby zmniejszyć krwawienie w miejscu zabiegu chirurgicznego, kleje tkankowe można nałożyć na nacięcie jako proszek lub płyn. Kleje zwiększają krzepliwość krwi w miejscu skurczu i przyspieszają krwawienie.

Konserwacja krwi po zabiegu

Z konieczności konieczna jest tolerancja niskiego poziomu hemoglobiny (zmniejszona liczba czerwonych krwinek) po bezkrwistym zabiegu chirurgicznym. Nie oznacza to, że krwawienie będzie ignorowane i nieleczone po zabiegu, ale oznacza to, że typowa reakcja na utratę krwi może być inna.

Krwawienie zostanie agresywnie leczone w celu powstrzymania utraty krwi. Na przykład, nacięcie, które nadal krwawi po zabiegu chirurgicznym, może być szybko leczone przy użyciu klejów do tkanek, aby pobudzić krzepnięcie, nacisk jest utrzymywany nad nacięciem, aby zmniejszyć krwawienie i obserwować z bliska pod kątem jakichkolwiek wskazań, że pacjent musi wrócić na OR, aby określić, gdzie krew pochodzi.

Ryzyka bezkrwawej operacji

Ochrona krwi wiąże się z niewielkim ryzykiem, ponieważ chodzi o zmniejszenie ilości krwi używanej podczas leczenia pacjenta. Bezkrwawa operacja ma jednak pewne ryzyko, z których wiele jest powszechnych u osób z niedokrwistością.

Osoby z niedokrwistością, niezależnie od tego, czy jest to niedokrwistość z powodu utraty krwi podczas zabiegu chirurgicznego, czy z innej przyczyny, mogą odczuwać objawy niedokrwistości: osłabienie, zmęczenie, ból głowy i nietolerancję wysiłku fizycznego. Kiedy poziom jest na tyle niski, że zazwyczaj można go leczyć transfuzją, gojenie wystąpi wolniej niż u osoby o zdrowszych poziomach. W ciężkich przypadkach niedokrwistości, takich jak gwałtownie obniżony poziom czerwonych krwinek obserwowany w przypadku ciężkiego krwawienia, ryzyko śmierci jest bardzo realne. Na szczęście ryzyko śmierci jest niskie dla większości bezkrwistych pacjentów chirurgii.

Kilka słów o ochronie krwi i bezkrwawej chirurgii

Jest prawdopodobne, że niektóre z technik stosowanych w celu uniknięcia potrzeby transfuzji, które zostały złożone specjalnie dla pacjentów, którzy są zdecydowani nie transfuzji krwi podczas operacji, zaczną być bardziej powszechne dla wszystkich pacjentów oczekujących operacji. Dzieje się tak dlatego, że techniki te są (najczęściej) łatwe do wdrożenia i mogą zmniejszyć ogólne ryzyko, na które narażony jest pacjent, jeśli można uniknąć transfuzji.

> Źródła:

> Transfuzja krwi w okresie okołooperacyjnym i ochrona krwi w kardiochirurgii: Towarzystwo Chirurgów Klatki Piersiowej i Towarzystwo Anestezjologów Klinicznych w Klinice Praktyki Klinicznej. Zespół ćwiczebny Towarzystwa Chirurgów Torakochirurgii. http://www.sts.org/sites/default/files/documents/pdf/BloodConservationGuidelinesFINAL.pdf.

> Chirurgiczna ochrona krwi: przedoperacyjna autologiczna dawka krwi. http://www.uptodate.com/contents/surgical-blood-conservation-preoperative-autologous-blood-donation?source=see_link.