Termin "funkcja łączona" pojawia się bardzo często w doniesieniach o wynikach badań medycznych i badawczych. Naukowcy mówią o wspólnej funkcji i jej wpływie na choroby, takie jak zapalenie stawów lub leczenie zapalenia stawów. Co to jest funkcja połączenia?
Stawów i funkcji wspólnej zdefiniowane
Połączenie definiuje się jako połączenie, w którym dwa lub więcej kości łączą się w celu ruchu lub stabilności.
Skurcz mięśni przecinających staw powoduje jego ruch. Normalna funkcja stawu definiowana jest jako zdolność stawu do poruszania się w całym zakresie ruchu , obciążania i wykonywania pracy.
Lekarze i fizjoterapeuci są przeszkoleni w dziedzinie anatomii i fizjologii, aby wiedzieć, jak powinien wyglądać i działać normalny staw. Znają budowę i funkcje kości, mięśni, więzadeł, ścięgien, nerwów i zaopatrzenia w krew stawu. Wszystko to można pokazać na diagramach i w sekcji zwłok. Poza tym muszą wiedzieć, jak działa normalny staw. Obejmuje to zakres, w jakim powinien być w stanie zginać, rozciągać lub obracać. Zdolność do utrzymania ciężaru lub odporności na nacisk przeciwdziałający działaniu stawu są innymi aspektami funkcji stawu.
Ocena wspólnej funkcji
Kiedy idziesz do lekarza z reklamacją kości, mięśni lub stawów, wykona badanie mięśniowo-szkieletowe , które obejmuje ocenę funkcji stawów.
Na funkcję stawu mogą wpływać urazy lub stany zapalne, więc będzie ona szukała zaczerwienienia, zasinienia i tego, w jaki sposób porównuje się z przeciwnym stawem, które może być nieuszkodzone. Czy mają ten sam rozmiar i kształt?
Lekarz zleci pacjentowi poruszanie stawem w zwykłym zakresie ruchu - zginanie, rozciąganie, obracanie.
Będzie także manipulować stawem, aby go przesunąć. W obu przypadkach szuka ograniczeń w zakresie ruchu i czy w trakcie ruchu wystąpił ból. Położyła dłoń na stawie, aby wyczuć trzeszczenie (trzeszczenie), które świadczy o degradacji stawu. Wykona określone testy funkcjonalne dla podejrzewanych urazów. Widzi, jak dobrze pacjent może się oprzeć ruchowi stawu.
Przykład testów funkcji wspólnego stawu barkowego
Zakres testów ruchu na ramię obejmuje uprowadzenie, podniesienie ramienia z pozycji obniżonej, na boki i powyżej głowy w łuk, oraz badanie zginania z ramionami wysuniętymi z przodu i podniesionymi ponad głowę, z normalną zakres od 0 do 180 stopni. Korekta i rotacja wewnętrzna, a następnie odwodzenie i rotacja zewnętrzna są testowane, gdy jedno ramię najpierw dochodzi do tyłu od dołu, a następnie od góry. Inne testy obejmują test Neera i test Hawkin'a na uderzenia oraz testy Empty Can i Gerbers Liftoff na obrażenia mankietu rotatorów.
Przykład oceny funkcji stawu kolanowego
W przypadku kolana lekarz będzie obserwował chodzenie pacjenta i sprawdzenie, czy nie utyka, co świadczy o pogorszeniu funkcji stawu. Lekarz przyjrzy się stojącemu pacjentowi, aby sprawdzić, czy nogi są zgięte lub ugięte kolanem ( deformacja warg vs koślawości ), co wskazuje na upośledzoną funkcję kolana.
W jaki sposób pacjent wychodzi z krzesła i czy może on wchodzić po schodach również wskazuje na funkcję stawu. Pacjent kładzie się, a lekarz ma go zgiąć kolano, które powinno rozciągać się do zera stopni i być w stanie zgiąć do 140 stopni z normalną funkcją stawu. Lekarz również pasywnie zgina kolano.
Inne testy dla funkcji stawu kolanowego obejmują test McMurraya i Appley Grind Test na uszkodzenia przyśrodkowej łąkotki, testy obciążeniowe dla więzadła pobocznego bocznego i przyśrodkowego więzadła pobocznego, test Lachmana dla więzadła krzyżowego przedniego, test szuflady tylnej i testy chondromalacji.
Źródła:
Badanie mięśniowo-szkieletowe, University of California, San Diego, październik 2015.
Merck Manual, wersja konsumencka, 2015.