Przegląd objawów, diagnostyki i leczenia małopłytkowości
Definicja
Trombocytopenia jest terminem medycznym opisującym niską liczbę płytek krwi. Płytki krwi są jednym z naszych komórek krwi, a ich zadaniem jest pomóc nam zatrzymać krwawienie. Małopłytkowość określa się jako liczbę płytek krwi mniejszą niż 150 000 komórek / ml, niezależnie od wieku.
Objawy
Ponieważ płytki krwi mają kluczowe znaczenie w powstrzymywaniu krwawienia, objawy przedmiotowe i podmiotowe wiążą się ze zwiększonym ryzykiem krwawienia.
Jeśli twoja trombocytopenia jest łagodna, możesz nie mieć żadnych objawów. Im niższa liczba płytek krwi, tym bardziej prawdopodobne jest krwawienie.
Krwotok z nosa
Krwawienie z dziąseł
Krew w moczu lub stolcu
Krwawe pęcherze w jamie ustnej nazywane plamicą
Łatwe siniaczenie
Małe czerwone kropki, które wyglądają jak wysypka zwana wybroczyny
Przyczyny
Istnieje wiele przyczyn małopłytkowości, w tym błąd laboratoryjny. Niektóre przyczyny są tymczasowe i mogą zostać rozwiązane podczas leczenia, a inne wymagają leczenia przez całe życie.
Wirusy: Podczas infekcji wirusowych szpik może tymczasowo spowodować zmniejszenie liczby płytek krwi; nazywane jest to supresją wirusową. Gdy wirus zostanie usunięty z organizmu, szpik kostny może wznowić normalną produkcję.
Leki: Niektóre leki mogą hamować zdolność organizmu do wytwarzania płytek krwi lub wytwarzania przeciwciał niszczących płytki krwi. Lista leków wywołujących trombocytopenię jest długa i obejmuje antybiotyki (wankomycynę, trimetoprim / sulfametoksazol, ryfampinę i inne), ranitydynę (Zantac), leki stosowane w leczeniu malarii oraz kwas walproinowy (lek przeciwpadaczkowy). Na szczęście większość osób, które otrzymują te leki, nigdy nie rozwinie małopłytkowości.
Trombocytopenia immunologiczna : Jest to stan, w którym układ odpornościowy ulega dezorientacji i niszczy płytki krwi, gdy nie powinien.
Złośliwość: Niektóre nowotwory, w szczególności białaczka, mogą powodować zmniejszenie liczby płytek krwi. Dzieje się tak na ogół dlatego, że rak zajmuje miejsce w szpiku kostnym, uniemożliwiając produkcję nowych płytek krwi.
Chemioterapia: Większość chemioterapii działa poprzez atakowanie szybko dzielących się komórek, takich jak komórki rakowe. Niestety, nasze krwinki pochodzą z szybko dzielących się komórek w szpiku kostnym, a kiedy są uszkodzone, nie można tymczasowo wytwarzać nowych komórek krwi. Może dotyczyć wszystkich trzech komórek krwi; to się nazywa pancytopenia.
Niedokrwistość aplastyczna : Niedokrwistość aplastyczna jest stanem, w którym szpik kostny nie może normalnie wytwarzać komórek krwi, co może prowadzić do trombocytopenii.
Dziedziczna małopłytkowość: Istnieją choroby dziedziczne, takie jak choroby związane z Bernardem Soulierem i MYH9, które powodują trombocytopenię wtórną do mutacji genetycznej.
Splenomegalia: Część naszych płytek krwi jest przechowywana w naszej śledzionie, narząd w układzie odpornościowym. Jeśli śledziona zostanie powiększona, więcej płytek krwi zostaje uwięzionych w śledzionie, co powoduje trombocytopenię. Splenomegalia może być spowodowana wieloma stanami, w tym nadciśnieniem wrotnym lub dziedziczną sferocytozą.
Zakrzepowa plamica małopłytkowa: Ten stan występuje głównie u dorosłych kobiet, powodując tworzenie się małych skrzepów w naczyniach krwionośnych, które niszczą płytki krwi i krwinki czerwone.
Ciąża: Małopłytkowość może wystąpić więcej niż 5% normalnej ciąży lub może być wynikiem stanu przedrzucawkowego.
Diagnoza
Małopłytkowość jest początkowo diagnozowana na podstawie pełnej morfologii krwi (CBC). Może to zostać wykonane jako część corocznego badania lekarskiego lub dlatego, że przychodzisz do lekarza z objawami krwawienia. Aby ustalić przyczynę trombocytopenii, lekarz będzie musiał wysłać dodatkowe laboratoria. Będzie to prawdopodobnie obejmować rozmaz krwi obwodowej, gdzie komórki krwi są kontrolowane pod mikroskopem. Pojawienie się płytek krwi może wskazywać na określoną przyczynę niskiej liczby płytek krwi. Dodatkowo, testy, które oceniają funkcje płytek krwi, takie jak agregometria płytek, mogą pomóc w diagnozowaniu przyczyny małopłytkowości.
W celu ustalenia przyczyny małopłytkowości konieczne może być skierowanie do hematologa (doktora krwi).
Zabiegi
Leczenie zależy od nasilenia objawów krwawienia i przyczyny małopłytkowości. Wszyscy pacjenci z trombocytopenią powinni unikać aspiryny lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen, ponieważ te leki zmniejszają funkcję płytek krwi i zdolność do tworzenia skrzepów.
- Brak: Jeśli twoja małopłytkowość jest łagodna lub jeśli nie masz aktywnego krwawienia, możesz nie wymagać żadnych terapii. Jeśli twoja małopłytkowość jest uważana za wtórną do infekcji wirusowej, liczba płytek krwi może być wielokrotnie sprawdzana, aby upewnić się, że powraca do normy.
- Transfuzje płytek krwi: Przemijająca trombocytopenia, obserwowana podczas leczenia chemioterapeutycznego, może być leczona transfuzjami płytek krwi. Transfuzje płytek krwi są również często stosowane, jeśli pacjent ma aktywne krwawienie z małopłytkowością.
- Zaprzestanie przyjmowania leków: Jeśli twoja małopłytkowość jest wynikiem leczenia, Twój dostawca opieki zdrowotnej może przerwać stosowanie tego leku. To jest gra równoważąca. Jeśli twój stan (jak drgawki) jest dobrze kontrolowany na lekach i twoja małopłytkowość jest łagodna, twój dostawca opieki zdrowotnej może kontynuować ten lek.
- Leki: Jeśli twoja małopłytkowość jest wynikiem małopłytkowości immunologicznej (ITP), możesz leczyć się takimi lekami jak sterydy, dożylna immunoglobulina (IVIg) lub globulina odpornościowa anty-D.
- Splenektomia: W wielu typach małopłytkowości śledziona jest głównym miejscem zniszczenia płytek lub pułapkowania płytek krwi. Splenektomia, chirurgiczne usunięcie śledziony, może poprawić liczbę płytek krwi.
- Wymiana osocza: zakrzepową plamicę małopłytkową (TTP) traktuje się wymianą osocza. W tej procedurze twoje osocze (ciekła porcja krwi) jest usuwane przez IV i jest zastępowane świeżym, zamrożonym osoczem.
Słowo od
Krwawienie może być przerażającym objawem. Jeśli masz nietypowe lub długotrwałe krwawienie, porozmawiaj o swoich wątpliwościach z lekarzem, aby można było wykonać odpowiednią operację i rozpocząć leczenie w razie potrzeby.
> Źródło:
> George JN i Arnold DM. (2017). Podejście do osoby dorosłej z małopłytkowością. W TW Post, LLK Leung i JS Tirnauer (red.) UpToDate .