Definicja i leczenie tego niepokojącego stanu
Chociaż niektóre kobiety mają grubszy niż normalny wzrost włosów na twarzy lub reszcie ciała, wiele kobiet z PCOS ma problemy z przerzedzaniem się włosów na głowie, znane jako łysienie androgenowe lub, ostatnio, kobiece wypadanie włosów. Jest to zwykle spowodowane wysokim poziomem androgenów, które występują u kobiet z PCOS .
Co to jest wypadanie włosów u kobiet?
Utrata włosów u kobiet charakteryzuje się utratą gęstości włosów w okolicy czołowej i wierzchołkowej skóry głowy (na górze).
Ostatecznie włosy stają się cieńsze i krótsze w tych miejscach - nie ma całkowitej łysiny, jak u mężczyzn.
Duża różnica między wypadaniem włosów u mężczyzny a łysieniem androgenowym u kobiet z PCOS polega na tym, że u kobiet z PCOS mieszek włosowy pozostaje żywy. Dobrą wiadomością jest to, że zwiększa to szansę, że terapia przeciw wypadaniu włosów zadziała i spowoduje nowy wzrost włosów.
Ważne jest, aby pamiętać, że podczas łysienia androgenowego lub łysienia typu żeńskiego można zaobserwować u kobiet z chorobami, które promują wysoki poziom androgenów w organizmie, takich jak PCOS, ten rodzaj wypadanie włosów jest w rzeczywistości bardziej powszechny u kobiet po menopauzie - i ich androgenów poziomy są zwykle normalne. Jest więc prawdopodobne, że rozwój łysienia typu żeńskiego wiąże się ze złożoną interakcją hormonalną obejmującą zarówno androgeny, jak i estrogeny (estrogen jest niski po menopauzie). Inne czynniki mogą również odgrywać rolę, podobnie jak geny kobiety.
Leczenie wypadania włosów u kobiet
Obecnie istnieje tylko jeden over-the-counter, miejscowe leczenie łysienia typu żeńskiego, znane jako Rogaine (miejscowy minoksydyl). Rogaine nie będzie leczyć utraty włosów związanej z PCOS, ale może pomóc w jej opanowaniu. Pamiętaj, że jeśli przestaniesz go używać, utrata włosów może się powtórzyć.
Inne leki, które działają bezpośrednio na hormony płciowe, są czasami testowane, szczególnie jeśli dana osoba nie zauważa odrastania włosów u Rogaine lub jeśli ma wysoki poziom androgenów podczas badania krwi. Biorąc to pod uwagę, obecnie nie ma wielu badań naukowych potwierdzających ich stosowanie w przypadku wypadania włosów u kobiet. Leki te obejmują:
- Spironolakton , diuretyk, który ma również właściwości antyandrogenne. Spirinolakton jest powszechnie stosowany w połączeniu z tabletkami antykoncepcyjnymi u kobiet z PCOS i może być stosowany razem z Rogaine.
- Finasteryd, lek najczęściej przepisywany w celu hamowania wzrostu prostaty u starszych mężczyzn, jest często stosowany poza okresem utraty włosów u kobiet. Działa zapobiegając wiązaniu testosteronu z receptorami na mieszków włosowych. Absolutnie konieczne jest przyjmowanie preparatu Finasteride oprócz doustnego środka antykoncepcyjnego ze względu na potencjalne szkodliwe działanie na ciążę.
- Flutamid jest również lekiem antyandrogennym, który zapobiega interakcji androgenów z receptorami na mieszki włosowe. Nie powinieneś zajść w ciążę ani karmić piersią podczas przyjmowania tego leku. Nie jest powszechnie stosowany w Stanach Zjednoczonych ze względu na potencjalne ryzyko toksyczności.
Niektóre osoby również wybierają zabieg chirurgiczny, zwany operacją transplantacji włosów, zwłaszcza jeśli efekt kosmetyczny ich utraty włosów jest niepokojący, a leki nie są wystarczająco skuteczne.
Dolna linia
Jeśli utrata włosów przeszkadza Ci, porozmawiaj z lekarzem pierwszego kontaktu lub endokrynologiem . Pomaga znaleźć leczenie, które zminimalizuje wypadanie włosów, a może nawet pomoże odnowić włosy. Twój lekarz również będzie chciał potwierdzić rozpoznanie androgenicznego łysienia. Czasami istnieją inne przyczyny utraty włosów, takie jak niedobór hormonu tarczycy lub niedobór składników odżywczych. Lub Twój lekarz może skierować Cię do dermatologa w celu dalszej oceny i leczenia.
Źródło:
Futterweit, W. (październik 2011). Poradnik dla pacjenta: Leczenie wypadania włosów w zespole policystycznych jajników. ObGyn.net.
OŚWIADCZENIE: Informacje zawarte w tej witrynie służą wyłącznie celom edukacyjnym. Nie powinien być stosowany jako substytut osobistej opieki przez licencjonowanego lekarza. Należy skonsultować się z lekarzem w celu diagnozy i leczenia wszelkich związanych z tym objawów lub stanu zdrowia .