Częste leki i infekcje mogą rozpalać nerki
Śródmiąższowe zapalenie nerek jest chorobą charakteryzującą się procesem zapalnym obejmującym tkankę nerek, co może prowadzić do pogorszenia czynności nerek, a nawet całkowitej niewydolności nerek. Prostym sposobem patrzenia na śródmiąższowe zapalenie nerek jest myślenie o nim jako o reakcji alergicznej zlokalizowanej w nerce (chociaż jest to nadmierne uproszczenie).
Objawy i śródmiąższowe zapalenie nerek
Śródmiąższowe zapalenie nerek typowo dzieli się na dwie kategorie w zależności od szybkości wystąpienia i szybkości spadku czynności nerek. Te dwie kategorie to:
- Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek (AIN) , które jest zwykle nagłym, a zazwyczaj krótszym, trwałym zaburzeniem czynności nerek.
- Przewlekłe śródmiąższowe zapalenie nerek (CIN), które jest znacznie bardziej przewlekłym, długotrwałym procesem chorobowym.
Zazwyczaj objawy i objawy, które wydają się być bardziej imponujące w przypadku ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek, obejmują:
- Gorączka
- Wysypka na skórze
- Ból w bokach
- Podwyższone liczby określonego rodzaju białej krwinki (zwane eozynofilami)
- Podwyższony poziom kreatyniny we krwi, marker, którego poziom jest powszechnie testowany w celu oceny czynności nerek
- Obecność podwyższonych eozynofilów w moczu
- Obecność krwinek czerwonych w moczu (ilość może być na tyle mała, aby nie można było go ocenić gołym okiem)
- Zwiększyć rozlanie białka do moczu. Jest to określane jako " białkomocz " i uważane jest za niespecyficzne stwierdzenie uszkodzenia nerek.
Chociaż wyżej wymienione objawy i objawy są uważane za "objawy klasycznego podręcznika", nie zawsze mogą być widoczne u wszystkich pacjentów.
Co powoduje śródmiąższowe zapalenie nerek?
Jak opisano powyżej, śródmiąższowe zapalenie nerek prawie przypomina reakcję zapalną lub alergiczną w nerkach i zwykle jest wyzwalane przez pewne czynniki podżegające.
Prowokator działa jak "alergen", który wywołuje reakcję alergiczną. Narkotyki są częstym powodem, ale możliwe są również inne podmioty. Oto przegląd niektórych typowych winowajców:
- Leki - obejmują antybiotyki, takie jak penicyliny, chinolony (np. Ciprofloksacyna), powszechnie dostępne bez recepty leki przeciwbólowe, takie jak NLPZ, leki refluksowe (określane jako inhibitory pompy protonowej), tabletki na wodę / leki moczopędne itp. Dlaczego ktoś reaguje na konkretny lek, podczas gdy inni robią doskonale, nie jest w pełni zrozumiany, ale jest związany ze sposobem, w jaki nasz system odpornościowy reaguje na konkretny czynnik podżegający. To tak, jak na przykład wszyscy nie są podatni na alergie z orzeszków ziemnych.
- Zakażenia - Infekcje powodują śródmiąższowe zapalenie nerek. Teoretycznie czynnikiem wywołującym może być dowolny czynnik zakaźny, ale przykłady obejmują bakterie, takie jak paciorkowce, wirusy takie jak wirus Epstein-Barr, leptospira i pasożyty.
- Choroby autoimmunologiczne - Kolejna powszechna jednostka związana z ostrym śródmiąższowym zapaleniem nerek. Należą do nich dobrze znane choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń lub układowy toczeń rumieniowaty (SLE), zespół Sjogrena itp.
- Zespół TINU (tubulo-śródmiąższowe zapalenie nerek z zapaleniem błony naczyniowej) - jest to specyficzna jednostka, której patogeneza nie jest znana. Leki, czynniki zakaźne, takie jak chlamydia i pewne chińskie zioło o nazwie "Goreisan", zostały uznane za potencjalnych podejrzanych. Pacjent dotknięty chorobą zgłosi ból z boku, krew lub białko w moczu i zostanie zauważony, że pogorszył czynność nerek. Zapalenie błony naczyniowej oka, które jest stanem zapalnym określonych tkanek w oku, objawi się jako ból lub zaczerwienienie oka.
Diagnozowanie śródmiąższowego zapalenia nerek
Lekarz może być w stanie postawić diagnozę możliwego śródmiąższowego zapalenia nerek na podstawie objawów klinicznych i samych objawów. Jak zauważono powyżej, nie wszystkie objawy są jednak obecne u wszystkich pacjentów. W przypadkach śródmiąższowego zapalenia nerek wywołanego lekami, pacjent dotknięty chorobą zwykle będzie miał niedawno podjęte leczenie z powodu winowajców, a porównanie wyników badań krwi nerkowej "przed i po" może być potencjalną wskazówką diagnostyczną.
W przypadkach, gdy diagnoza nie jest łatwa do uzyskania lub jeśli czynność nerek jest znacznie zmniejszona, może być konieczne wykonanie biopsji nerki.
Jest to test inwazyjny, w którym niewielki kawałek tkanki nerkowej musi zostać pobrany i zbadany pod mikroskopem. Szczegóły procedury są tutaj omówione.
Leczenie śródmiąższowego zapalenia nerek
Po dokonaniu ostatecznej diagnozy śródmiąższowego zapalenia nerek, należy podjąć każdą próbę zidentyfikowania czynnika podżegającego, aby w miarę możliwości usunąć przyczynę zapalenia. Na przykład, w przypadkach śródmiąższowego zapalenia nerek wywołanego przez narkotyki, ważne byłoby zatrzymanie leku powodującego obrażenia i najbardziej zdroworozsądkowy pierwszy krok. Jeśli nie bierze się pod uwagę żadnych leków, należy dążyć do poszukiwania innych czynników autoimmunologicznych i zakaźnych.
U pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek zazwyczaj nie jest konieczne zatrzymywanie czynnika powodującego obrażenia. Jednakże, jeśli obserwuje się znaczący spadek czynności nerek związany z zapaleniem, pomocne może być badanie steroidów (w takim przypadku terapia może być potrzebna nawet przez 2-3 miesiące). U pacjentów, którzy nie odpowiadają na sterydy, alternatywnym lekiem może być inny lek o nazwie mykofenolanu.
Słowo od
Śródmiąższowe zapalenie nerek odnosi się do ostrego lub przewlekłego stanu zapalnego wywołanego w nerkach z powodu różnych czynników, takich jak leki, infekcje, a nawet choroba autoimmunologiczna. Uszkodzenie nerki może wahać się od łagodnego odwracalnego spadku do całkowitej niewydolności nerek. Identyfikacja leżącego u podstaw winowajcy podżegającego do zapalenia jest zatem pierwszym krokiem w leczeniu, ale potrzebne mogą być leki takie jak sterydy.
> Źródła
> De Pascalis A, Buongiorno E. Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, rzadkie powikłanie Giardiasis. Clin Pract. 2012 1 stycznia; 2 (1): e6. Opublikowano online 30 grudnia 2011 r. Doi: 10.4081 / cp.2012.e6 PMCID: PMC3981349
> Krishnan N, Perazella MA. Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek wywołane lekami: patologia, patogeneza i leczenie. Iran J Kidney Dis. 2015 styczeń; 9 (1): 3-13
> Michel DM, Kelly CJ. Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek. J Am Soc Nephrol. 1 marca 1998 9: 506-15
> Spanou Z, Keller M, Britschgi M, Yawalkar N, Fehr T, Neuweiler J, Gugger M, Mohaupt M, Pichler WJ. Zaangażowanie specyficznych dla leku komórek T w ostrym wywołanym lekiem śródmiąższowym zapaleniu nerek.J Am Soc Nephrol. 2006 Październik; 17 (10): 2919-27. Epub 2006 30 sierpnia
> Schmidhauser T, Curioni S, Bernasconi E. Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek wywołane przez Leptospira grippotyphosa przy braku choroby Weila. Czy J Infect Dis Med Microbiol. 2013 Wiosna; 24 (1): e26-e28.PMCID: PMC3630035
> Tan Y, Yu F, Zhao M. Autoimmunity pacjentów z zespołem TINU. Hong Kong Journal of Nephrology. Tom 13, Wydanie 2, październik 2011, strony 46-50 - otwarty dostęp