Wielu ludzi zostaje przetestowanych po tym, jak przeszli bez glutenu
Twój lekarz prawdopodobnie użył testów krwi z celiakią jako część twojego ogólnego badania celiakii . Wielu lekarzy (i wielu w społeczności chorych na celiakię) również wierzy, że można używać tych samych badań krwi, aby monitorować, jak dobrze stosujesz dietę bezglutenową ,
Niestety, działa to dobrze tylko w przypadkach, gdy regularnie dostajesz ogromną ilość glutenu do swojej diety.
Oto fakty dotyczące tego często niezrozumiałego testu.
Co pokazują badania krwi z celiakią?
Badania krwi mogą zidentyfikować osoby, które regularnie oszukują na diecie bezglutenowej, lub osoby, które nie rozumieją wielu miejsc, w których gluten może się ukryć, i dlatego niechcący je zużywają.
Ale badania krwi są mało prawdopodobne, aby pokazać, gdy nadal otrzymujesz małe ilości glutenu. Kilka badań medycznych wskazuje, że osoby, które mają sporadycznie dietę bezglutenową, znikają - a nawet upadają, co prowadzi do niewygodnych objawów - nadal będą miały negatywne wyniki badań krwi pomimo tych uchybień.
Na przykład w jednym badaniu zaprojektowanym w celu określenia "bezpiecznego" progu dla śladowej ekspozycji na gluten, 26 osób z potwierdzoną chorobą trzewną otrzymywało albo 10 mg, albo 50 mg glutenu każdego dnia przez 90 dni. Niektórzy ludzie mieli objawy, ale żaden nie miał pozytywnych testów krwi z celiakią po tym wyzwaniu związanym z glutenem, co doprowadziło naukowców do wniosku, że badania krwi nie są wystarczająco czułe, aby wykryć te śladowe ilości zanieczyszczeń krzyżowych glutenu.
W innym badaniu stosowano znacznie wyższe dawki glutenu dziennego: do 5 gramów (czyli około jednej czwartej kromki chleba na bazie glutenu). W tym badaniu, w którym wzięło udział 21 osób z celiakią, które spożywały gluten przez około trzy miesiące, dwie trzecie badanych miało wywołane glutenem uszkodzenie jelit, ale tylko dziewięć miało pozytywne testy celiakii po ich wyzwaniach związanych z glutenem.
Niemniej jednak 15 z 21 osób w badaniu zgłosiło łagodne do umiarkowanego objawy żołądkowo-jelitowe podczas badania.
Wreszcie trzecie badanie obejmowało osiem osób z celiakią, które spożywały dziennie do 10 gramów glutenu (lub pół kromki chleba na bazie glutenu) przez trzy tygodnie. Żadna z nich nie wykazała żadnych zmian w wynikach badań krwi, chociaż u sześciu z ośmiu wystąpiła biegunka w 15 dniu.
Testy krwi również się nie pokażą, jeśli się wyleczyłeś
Inne badania pokazują, że negatywne wyniki badań krwi niekoniecznie oznaczają, że kosmki jelitowe odzyskały zdrowie.
Na przykład w jednym badaniu przeprowadzonym w Irlandii Północnej naukowcy zastosowali test celiakii EMA-IgA - uważany za najbardziej specyficzny test w celu zidentyfikowania atrofii kosmówkowej, która charakteryzuje celiakię - w celu monitorowania pacjentów.
Z 53 osób, które początkowo miały pozytywny wynik testu EMA-IgA, 87% miało ujemne wyniki EMA-IgA po roku od diety bezglutenowej. Jednak 32 z tych osób po pierwszym roku stosowania diety miało pewien zanik kosmków.
Więc po co w ogóle się powtarzać?
Powtórzenie badań krwi może wskazać, kiedy dana osoba praktycznie ignoruje dietę bezglutenową, co może pomóc lekarzom zidentyfikować osoby, które mogą potrzebować dodatkowej pomocy (lub zachęty).
W badaniu przeprowadzonym w Irlandii Północnej, cztery z pięciu osób, które nadal miały pozytywne wyniki testu EMA-IgA po roku od rozpoznania, miały to, co naukowcy określili jako "niewłaściwe przestrzeganie diety".
Ponadto powtarzanie badań krwi może pomóc w monitorowaniu postępów w diecie w ciągu pierwszego roku od diagnozy; liczba badań krwi powinna systematycznie maleć, nawet jeśli nie osiągają ujemnego zakresu od razu.
Ale jeśli od lat stosujesz ścisłą dietę, powtórz badania krwi najprawdopodobniej nie dostarczy Ci żadnych dodatkowych informacji o tym, jak się masz. Jeśli obawiasz się (lub nadal masz objawy), możesz poprosić swojego lekarza o skierowanie do dietetyka, który jest ekspertem w rozwiązywaniu problemów związanych z dietą bezglutenową.
Źródła:
Catassi C. i in. Prospektywna, podwójnie ślepa próba kontrolowana placebo w celu ustalenia bezpiecznego progu glutenu dla pacjentów z celiakią. American Journal of Clinical Nutrition. 2007 Jan; 85 (1): 160-6.
Dickey W. i in. Zanik przeciwciał endomizycznych w leczonej celiakii nie wskazuje na powrót do stanu histologicznego. American Journal of Gastroenterology. 2000 Mar; 95 (3): 712-4.
Lähdeaho M. i in. Zmiany błony śluzowej jelita cienkiego i odpowiedzi przeciwciał po prowokacji glutenem o niskiej i umiarkowanej dawce w celiakii. BMC Gastroenterologia. 2011 Nov 24, 11: 129. doi: 10,1186 / 1471-230X-11-129.
Pyle G. i in. Niskie dawki glutenu w trombicie z celiakią: reakcje związane z malabsorpcją i przeciwciałami. Gastroenterologia kliniczna i Hepatologia. 2005 Jul; 3 (7): 679-86.
Zanchi C. i in. Szybki test anty-transglutaminazowy i wywiad z pacjentem w celu monitorowania przestrzegania diety w celiakii. Scandinavian Journal of Gastroenterology. 2013 kwietnia 5. [Epub przed wydrukiem]