Definicja i historia pseudodementii
Pseudodementia to schorzenie przypominające demencję, ale w rzeczywistości spowodowane innymi schorzeniami, takimi jak depresja , schizofrenia, mania, zaburzenia dysocjacyjne, zespół Gansera, reakcja konwersji i leki psychoaktywne.
Historia terminu
Mimo że termin ten był używany, dopiero gdy psychiatra Leslie Kiloh opublikował artykuł "Pseudo-demencja" w 1961 r., Inni dostali bodźca do próby odwrócenia zaburzeń poznawczych, które mogły być spowodowane innymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak depresja, schizofrenia i zaburzenie konwersji.
W artykule Kiloha przedstawił winiety 10 pacjentów, z których większość wyrażała cechy depresyjne. Kiedy ta praca została opublikowana w czasopiśmie naukowym Acta Psychiatrica Scandinavica , demencja była nieodwracalna. Jego praca polegała na otwarciu całego obszaru badań i badań naukowych, które badały, czy deficyty poznawcze w przypadkach depresji mogą zostać odwrócone i czy istnieją podstawowe przyczyny demencji. Zasadniczo, termin ten jest nadal przydatny w promowaniu dyskusji na temat możliwych do leczenia objawów psychiatrycznych, nawet w przypadkach postępującej demencji.
Objawy Pseudodementia
Osoba może wydawać się zdezorientowana, wykazuje objawy, które wiążą się z jakimkolwiek stanem związanym z pseudodementią. Na przykład, jeśli mają depresję, mogą odczuwać objawy depresyjne, takie jak zaburzenia snu i narzekać na zaburzenia pamięci i inne problemy poznawcze.
Jednak przy dokładnych testach funkcjonowanie pamięci i języka pozostaje nienaruszone.
Jednak nie ma jednoznacznych objawów pseudodementii. Zamiast tego jest to praktyczne określenie, które pomaga zdefiniować, że ktoś może mieć uleczalny stan; w przeciwieństwie do samej demencji. Ale to nie powstrzymało naukowców od poszukiwania.
Jednym z najczęściej cytowanych opisów deficytów poznawczych pseudodementii jest to, że pacjenci:
- miały równe straty w przypadku ostatnich i przeszłych wydarzeń;
- doświadczyłem niejednolitej utraty pamięci;
- wykazywali nienaruszoną uwagę i koncentrację;
- udzielał częstych odpowiedzi "Nie wiem";
- i wykonywał zmienne na równie trudnych zadaniach neuropsychologicznych.
Chociaż inni sprawili, że ta lista jest bardziej kliniczna, powyższe było dobrym punktem odniesienia do rozpoczęcia.
Znaczenie diagnozy demencji i depresji
Pseudodementia stała się ważnym warunkiem do zrozumienia, tak aby można było postawić prawidłową diagnozę demencji lub depresji. Terminowe rozpoznawanie i leczenie depresji u osób starszych może zapobiec ich rozwojowi, ale także uniemożliwić im przetrwanie ewaluacji potrzebnych do zdiagnozowania demencji.
Zamieszanie spowodowane deficytami poznawczymi związanymi z wiekiem utrudnia ocenę wieku pod kątem pseudo otępienia w porównaniu z młodszymi pacjentami. Może to być powodem doniesień o wysokim odsetku fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych błędów w diagnozie otępienia.
Aby jeszcze bardziej utrudnić diagnozę, depresja i demencja mogą współistnieć.
Czy myślisz, że możesz być w depresji?
Oto 9 symptomów depresji, które powinieneś wiedzieć.
Źródła:
Kang H, Zhao F, You L, Giorgetta C, DV, Sarkhel S, Prakash R. Pseudo-Dementia: Neuropsychological Review. Ann Indian Acad Neurol. 2014 kwiecień, 17 (2): 147-54. doi: 10,4103 / 0972-2327.132613.
Snowdon J. Pseudodementia, Termin na swój czas: Wpływ gazety Leslie Kiloh z 1961 r. Psychiatria Australas. 2011 Październik; 19 (5): 391-7. doi: 10,3109 / 10398562.2011.610105.