Chromosom Philadelphia

Chromosom Philadelphia jest swoistym odkryciem w genach białych krwinek człowieka - odkrycie, które ma wpływ na białaczkę. Najczęściej pojawia się w odniesieniu do "białaczki pozytywnej na chromosomach Filadelfia".

Dokładniej rzecz biorąc, białaczka może być nazwana " przewlekłą białaczką szpikową z chromosomem Philadelphia (Ph +)" (CML) lub "ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia (Ph +)" (ALL).

Odświeżacz chromosomów

W jądrze każdej komórki cząsteczka DNA jest pakowana w struktury podobne do nici zwane chromosomami. Każdy chromosom składa się z DNA ciasno zwiniętego - wiele razy wokół białek zwanych histonami. Dopóki komórka nie dzieli się na dwie części, chromosomy nie są widoczne w jądrze - nawet pod mikroskopem. Dzieje się tak dlatego, że w niedzielącej się komórce DNA nie jest spakowane tak dokładnie, ponieważ jest używane przez komórkę w wielu różnych miejscach. Jednak DNA tworzące chromosomy zostaje bardzo mocno upakowane podczas podziału komórki, a następnie jest widoczne pod mikroskopem jako chromosom.

Każdy chromosom ma swój własny charakterystyczny kształt, a położenie określonych genów można znaleźć w odniesieniu do kształtu chromosomu. Kiedy cały materiał genetyczny w komórce ludzkiej dostaje się do pakowania, istnieją 23 pary chromosomów, w sumie 46 chromosomów w każdej komórce.

W rzeczywistości różne gatunki roślin i zwierząt mają różną ustaloną liczbę chromosomów. Na przykład muszka owocowa ma cztery pary chromosomów, a roślina ryżowa ma 12 i psa, 39.

Chromosom Philadelphia

Chromosom Philadelphia ma historię i ustawienie, ale z praktycznego punktu widzenia można go zdefiniować jako zaburzenie chromosomu 22, w którym część chromosomu 9 jest przenoszona do niego.

Innymi słowy, fragment chromosomu 9 i fragment chromosomu 22 odrywają się i wymieniają miejsca. Kiedy dochodzi do wymiany, powoduje ona problemy w genach - gen o nazwie "bcr-abl" powstaje na chromosomie 22, do którego przyłączony jest fragment chromosomu 9. Zmieniony chromosom 22 nazywa się chromosomem Philadelphia .

Komórki szpiku kostnego, które zawierają chromosom Philadelphia są często spotykane w przewlekłej białaczce szpikowej i czasami występują w ostrej białaczce limfatycznej . Chociaż chromosom Philadelphia jest często uważany w związku z CML i ALL, może również pojawić się w innych kontekstach, takich jak "wariantowe translokacje Philadelphia" i "chroniczna choroba mieloproliferacyjna z chromosomem Philadelphia".

Tak więc, chromosom Philadelphia jest swoistą zmianą genetyczną, która stała się swoistym punktem orientacyjnym w medycynie, przydatnym do identyfikowania pewnych nowotworów poprzez jej obecność i inne nowotwory poprzez jej brak.

W ramach oceny lekarze będą poszukiwać obecności chromosomu Philadelphia, aby ustalić, czy u pacjenta występują określone typy białaczki.

Chromosom Philadelphia znajduje się tylko w dotkniętych krwinek. Z powodu uszkodzenia DNA, chromosom Philadelphia powoduje powstanie nieprawidłowego enzymu zwanego kinazą tyrozynową.

Wraz z innymi nieprawidłowościami, enzym ten powoduje niekontrolowany wzrost komórki rakowej.

Lekarze będą szukać obecności tej nieprawidłowości podczas badania próbek z aspiracji szpiku kostnego i biopsji, aby pomóc w postawieniu właściwej diagnozy.

Identyfikacja chromosomu Philadelphia w 1960 roku doprowadziła do znacznych postępów w leczeniu CML. Położyło to fundament pod nową erę terapii CML zwaną "inhibitorami kinazy tyrozynowej", takimi jak Gleevac (mesylan imatinibu) i Sprycel (dasatinib).

Ostatnio Tasigna (nilotynib) został zatwierdzony do leczenia osób dorosłych, u których nowo rozpoznano CML z dodatnim chromosomem Philadelphia (Ph +) w fazie przewlekłej.

Nilotynib uważa się również za inhibitor kinazy tyrozynowej.

Źródła

Goldman, J. and Daley, G. (2007). Przewlekła białaczka szpikowa. W Melo, J. i Goldman, J. (red.). Zaburzenia mieloproliferacyjne (str. 13-13). Nowy Jork. Skoczek.

Sherbenou, D. i Druker, B. "Zastosowanie odkrycia chromosomu Philadelphia" The Journal of Clinical Investigation August 2007 117: 2067-74.

Adamson PC. Poprawa wyników dla dzieci z rakiem: rozwój ukierunkowanych nowych agentów. CA Cancer J Clin. 2015; 65 (3): 212-220.

Nowell PC. Odkrycie chromosomu Philadelphia: osobista perspektywa. Journal of Clinical Investigation. 2007; 117 (8): 2033-2035.