Jeśli podjąłeś trudną decyzję o przeniesieniu ukochanej osoby do domu opieki lub innej placówki, możliwe jest, że zmagasz się z poczuciem winy z powodu tej zmiany. Możesz również pogrążyć się w kilku stratach wynikających z tej decyzji lub walczyć o zmianę w twoim stylu życia.
Nie ulega wątpliwości, że decyzja o umieszczeniu członka rodziny w zakładzie nie była lekka.
Prawdopodobnie brałeś pod uwagę wiele czynników. Czasami decyzje te są usuwane z rąk przez pojawiające się sytuacje lub problemy zdrowotne. Innym razem decyzja o przyjęciu ukochanej osoby do domu opieki to cal po calu, z wieloma członkami rodziny, ważącymi, lekarzami udzielającymi porad i ostrzeżeniami, a sąsiedzi zachęcają do podjęcia następnego kroku.
Podczas podejmowania decyzji pojawia się zamieszanie, nie zawsze kończy się tylko dlatego, że ktoś został przyjęty do zakładu. W rzeczywistości może ona być kontynuowana lub nawet wzrastać, ponieważ opiekun musi nauczyć się rozluźniać swoje najdrobniejsze szczegóły, że jest tak przyzwyczajona do opieki nad ukochaną osobą.
Rozpoznawanie objawów winy, żalu i przystosowania
Chociaż może się wydawać, że powinno to być oczywiste, nie wszystkie uczucia winy i żalu wyglądają podobnie. Oto kilka trudnych emocji, jakie mogą pojawić się po umieszczeniu ukochanej osoby w domu opieki:
- Możesz czuć się winna, gdy masz przyjemne doświadczenie.
- Możesz doświadczyć cyklu poczucia winy, potem ulgi, a potem poczucia winy.
- Możesz być niezadowolony z opieki personelu placówki.
- Możesz czuć potrzebę ciągłego przebywania w obiekcie.
- Możesz czuć się przygnębiony lub niespokojny.
- Możesz nie chcieć rozważyć tworzenia dyrektyw medycznych, takich jak zamówienie DNR .
Przyczyniają się do poczucia winy i żalu
Niektóre czynniki, które mogą zwiększać trudne uczucia po umieszczeniu w domu opieki, mogą zawierać rozczarowanie z powodu niemożności opieki nad współmałżonkiem w domu, jak pierwotnie planowano, postrzeganie (dokładne lub nie), że inni oczekują, że bylibyście w stanie opiekować się osobą w domu i uznanie, że choroba osoby posuwa się naprzód.
Czasami osoba mogła ci nawet powiedzieć: "Proszę, nie umieszczaj mnie w domu opieki!" Jednak jej potrzeby mogły uniemożliwić ten wniosek.
Jak sobie pomóc Dostosuj się do tej zmiany
Po pierwsze, potwierdź, że radzisz sobie ze znaczną korektą. Chociaż to nie zmienia sytuacji, może pomóc w uzyskaniu pozwolenia na zatrzymanie się i zrozumienie wyzwania, przed którym stoisz.
Jedno z badań wykazało, że opiekunowie, w szczególności współmałżonkowie domów spokojnej starości, doświadczyli takiej samej depresji i lęku po umieszczeniu w domu opieki jak przed domem opieki. To pokazuje, że chociaż umieszczenie może być konieczne do opieki nad ukochaną osobą, nie spowoduje to automatycznego "naprawienia" głównego opiekuna i uczynienia wszystkiego w porządku.
Znajdź mało, a może i nowe sposoby wyrażania swojej troski i miłości. Może codziennie możesz przynieść gazetę lub kwiat do swojej ukochanej osoby.
Zidentyfikuj kogoś, komu możesz wyrazić swoje obawy, zarówno poza obiektem, jak i wewnątrz niego. Komunikacja jest ważna, a większość instytucji chce wiedzieć, jakie są Twoje obawy. Nauczenie się, jak bronić swojego bliskiego, jest ważne i konieczne, zwłaszcza gdy ma demencję .
Potwierdź, że nawet jeśli twoja ukochana osoba nie chciała mieszkać w placówce, mogą istnieć pewne korzyści dla opieki domowej. Chociaż możesz mieć wrażenie, że nic nie może się równać z poziomem opieki, jaki dałeś ukochanej osobie w domu, pamiętaj, że opieka w placówce może nadal być dobrą, jakościową opieką i jest dostępna 24 godziny na dobę. Niektórzy ludzie uważają, że ich ukochana faktycznie poprawia się w placówce, ponieważ ona konsekwentnie opiekuje się tym, co członkowie rodziny chcieli zapewnić, ale po prostu nie mogła skutecznie utrzymać się w domu.
Pomóż swojej ukochanej dostosować się do obiektu . Pracuj razem, aby zidentyfikować sensowne czynności i rutynowe czynności, które ułatwią dostosowanie.
Zastanów się nad stworzeniem historii życia, aby podzielić się ważnymi ludźmi, wydarzeniami i informacjami z personelem o Twojej ukochanej osobie.
Przypomnij sobie teraz zdolność do skupienia się nie tylko na potrzebach fizycznej osoby, ale także na odwiedzaniu i budowaniu relacji z nim.
Większość opiekunów uważa, że jest to zaszczyt opiekować się bliską osobą i nie chce, aby zwolniono ją z obowiązku świadczenia opieki, nawet jeśli jest to opodatkowanie fizyczne i emocjonalne. Uznanie możliwej mieszanki emocji, w tym smutku, utraty, poczucia winy i ulgi, może pozwolić na zdrowszą adaptację po umieszczeniu w domu opieki ukochanej osoby.
Źródła:
Family Caregiving Alliance. Narodowe Centrum Opieki. Życie po umieszczeniu. Dostęp do 27 marca 2013 r. Http://www.caregiver.org/caregiver/jsp/content_node.jsp?nodeid=959
JAMA. 25 sierpnia 2004 r. - Vol 292, nr 8. Opieka długoterminowa Umiejscowienie demencji. Pacjenci i opiekunowie Zdrowie i dobre samopoczucie.
Journal of Advanced Nursing. 2000 Nov; 32 (5): 1187-95. Dom opieki: badanie doświadczeń rodzinnych opiekunów. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11115004
Journal of Gerontological Nursing. 2001. 27 (8), 44-50. Postawy opiekunów rodzinnych wobec starzenia się, opieki i opieki domowej. http://libres.uncg.edu/ir/uncg/f/B_Barba_Family_2001.pdf
Rozszerzenie Ohio State University. Senior Series. Przeniesienie ukochanej osoby do domu opieki: Co możesz zrobić? Dostęp do 27 marca 2013 r.