Jak media opisują krwiak zewnątrzoponowy
Zespół rozmawiający i umierający to pseudonim używany przez niektórych neurologów i lekarzy pogotowia w celu opisania objawów - lub braku oznak - krwiaka nadtwardówkowego.
Zamknięte urazy głowy to urazy mózgu, które zdarzają się bez przerwy w czaszce . Ponieważ czaszka pozostaje "zamknięta", mogą być widoczne lub nie widoczne rany lub siniaki na głowie ofiary. Jedynym sposobem na stwierdzenie, czy dana osoba doznała zamkniętego urazu głowy, jest prosty fakt, że zostały uderzone w głowę i jakiekolwiek objawy, które mogą, ale nie muszą.
Niebezpieczeństwo krwiaków zewnątrzoponowych
Krwiaki nadtwardówkowe są najbardziej niebezpieczne ze wszystkich zamkniętych urazów głowy. Podobnie jak wstrząśnięcia krwiaki nadtwardówkowe często nie wykazują żadnych widocznych oznak urazu. Pacjent może zostać znokautowany i nie może tego zrobić. Pacjenci mogą skarżyć się na bóle głowy lub niewyraźne widzenie, ale nie muszą tworzyć się krwiaki nadtwardówkowe. Nie musi być żadnych krwawień ani siniaków, a jedyne oznaki zranienia mogą zdarzyć się wiele godzin lub nawet dni później.
Przerwanie w czasie pomiędzy uderzeniem w głowę i symptomami - które mogą być równie drobne jak ból głowy lub tak duże, jak nagła śpiączka - jest tym, co nadaje tej kombinacji przydomek "syndrom mowy i śmierci". Pacjenci tacy jak Natasha Richardson mogą doznać obrażeń i odmówić jakichkolwiek skarg. Mogą odejść od pomocy i wyznać, że są w porządku (jak zrobił to Richardson), cały czas cicho krwawiąc w przestrzeni między mózgiem a czaszką.
Wypadek Richardsona pokazał, jak niebezpieczne mogą być krwiaki nadtwardówkowe. Nie zawsze możliwe jest rozpoznanie urazu na tyle poważnego, że może spowodować obrażenia głowy, ale wszelkie uderzenia w głowę, które odstraszają pacjenta lub powodują niewyraźne widzenie, powinny być widoczne w oddziale ratunkowym.