Złamania stawu biodrowego z kulką i gniazdem
Złamanie szyjki kości udowej jest jednym z rodzajów złamania biodra . W przypadku złamania szyjki kości udowej uraz znajduje się tuż poniżej kuli stawu biodrowego z kulką; ten rejon kości udowej nazywany jest szyjką kości udowej. W przypadku złamania szyjki kości udowej piłka jest odłączona od reszty kości udowej (kość udowa).
Ważną kwestią w przypadku złamań szyjki kości udowej jest to, że dopływ krwi do złamanej części kości często ulega uszkodzeniu w chwili urazu.
Ponieważ przepływ krwi jest zaburzony, złamania te są obarczone dużym ryzykiem braku gojenia , szczególnie gdy złamanie jest źle ustawione. Z powodu problemu zaopatrzenia w krew ze złamaniami szyjki kości udowej, wiele osób zostanie poddanych częściowej wymianie stawu biodrowego.
Leczenie szyjki kości udowej
Leczenie złamania szyjki kości udowej zależy od kilku czynników. Najważniejsze kryteria do rozważenia to:
- Wielkość przemieszczenia złamania
- Wiek pacjenta
U młodszych pacjentów, w wieku poniżej 60 do 65 lat, dołoży się wszelkich starań, aby uniknąć częściowej wymiany stawu biodrowego. Wymiana stawu biodrowego działa bardzo dobrze u mniej aktywnych pacjentów, ale mają tendencję do zużywania się u młodszych, bardziej aktywnych pacjentów. W związku z tym u młodych pacjentów można podjąć ryzyko w celu uniknięcia wymiany stawu biodrowego, nawet jeśli istnieje wysokie ryzyko nie gojącego się złamania.
Opcje chirurgiczne
Hip Pinning (Naprawa złamań)
Przypinanie biodra to zabieg polegający na umieszczeniu kilku śrub w złamanej kości.
Szpilki biodrowe wykonuje się zwykle tylko u pacjentów ze złamaniem szyjki kości udowej, które jest dobrze wyrównane i minimalnie przesunięte. U młodszych pacjentów, jak opisano powyżej, można próbować ucisnąć biodra, nawet jeśli kości nie są prawidłowo wyrównane. Jednak nawet w tym ustawieniu może być konieczna częściowa wymiana stawu biodrowego.
Gdy wykonuje się napinanie biodra, pacjent jest zwykle pod znieczuleniem ogólnym lub rdzeniowym . Małe nacięcie wykonuje się na zewnętrznej stronie uda. Przy pomocy prześwietlenia rentgenowskiego, aby poprowadzić chirurga, kilka wkrętów przechodzi przez złamanie, aby ustabilizować złamane kości.
Pacjenci mogą na ogół umieszczać tak dużą masę na naprawionym biodrze, jak to jest tolerowane, ale w niektórych przypadkach będzie to się różnić. Przed rozpoczęciem terapii lub ćwiczeń należy skonsultować się z lekarzem. Gdy kości się zagoją, ból z czasem ustąpi. Głównym problemem związanym ze złamaniami szyjki kości udowej jest to, że uszkodzony dopływ krwi do kości prowadzi do braku gojenia lub śmierci kości ( martwicy kości biodrowej ) głowy kości udowej. W takich przypadkach pacjenci mogą wymagać operacji wymiany stawu biodrowego po drodze.
Hip Hemiarthroplasty (Częściowa wymiana stawu biodrowego)
Hipoplastyka stawu biodrowego opisuje połowę stawu biodrowego. W tej procedurze kulka przegubu kulowego jest usuwana, a do złącza wprowadza się metalowy implant. Hipiartroplastyka stawu biodrowego jest preferowana u pacjentów ze zwichniętymi złamaniami z powodu opisanych powyżej komplikacji przy próbie naprawy tych złamań.
Plastyka stawu biodrowego wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym lub znieczuleniu rdzeniowym.
Nacięcie wykonuje się na zewnątrz biodra. Złamana głowa kości udowej zostaje usunięta i zastąpiona metalowym implantem. W normalnej operacji wymiany stawu biodrowego gniazdo miednicy również zostanie wymienione. Można tego dokonać u pacjentów z wcześniej występującym zapaleniem stawu biodrowego , ale w większości przypadków złamań szyjki kości udowej gniazdo pozostaje samo. Rdzeń protetyczny można cementować w kości u pacjentów o cieńszej, bardziej osteoporotycznej kości lub wcisnąć w dopasowaniu do pacjentów o lepszej jakości kości.
Rehabilitacja rozpoczyna się natychmiast, a pacjenci mogą zwykle chodzić z pełnym obciążeniem na implant.
Pacjenci po operacji czują się znacznie lepiej i zazwyczaj dość szybko wracają do chodzenia.
Źródła:
KJ Koval i JD Zuckerman; "Złamania stawu biodrowego: I. Przegląd i ocena i leczenie złamań szyjki kości udowej" J. Am. Acad. Orto. Surg., Maj 1994; 2: 141-149.