Zmiany ćwiczeń mają swój okres

Przełomy krwawienia, nieodebrane okresy, zmiany przepływu i efekty bólowe

W twoim ciele jest wiele zmian, których możesz się spodziewać, gdy zaczniesz ćwiczyć regularnie. Możesz mieć bóle mięśni, schudnąć, lepiej spać i zyskać siłę. Ale nie można się spodziewać, że regularne ćwiczenia mogą również powodować zmiany w cyklu menstruacyjnym. Zmiany mogą być subtelne lub ekstremalne w zależności od wielu indywidualnych czynników, które wpływają na to, jak twoje ciało reaguje na zwiększony poziom aktywności.

Oto cztery najczęstsze efekty, jakie ćwiczenia mogą mieć na twój okres.

1. Przypadkowe krwawienie poza regularnym okresem

Kiedy masz krwawienie z pochwy podczas cyklu menstruacyjnego, które nie występuje w ciągu tygodnia twojego normalnego okresu, nazywa się to krwawieniem przełomowym. Zwykle dzieje się tak, ponieważ macica miesza się z wiadomościami hormonalnymi. Przełomowe krwawienie jest częstym typem nieprawidłowego krwawienia z macicy.

Regularne ćwiczenia mogą powodować subtelne zmiany w poziomie hormonów, które zakłócają cykliczne gromadzenie się i zrzucanie wyściółki macicy. Podszewka twojej macicy może reagować na te pomieszane sygnały przez losowe zrzucanie, co powoduje przełomowe krwawienie. To krwawienie może być ciemne lub jaskrawoczerwone. Zazwyczaj jest to po prostu plamienie lub przepływ lżejszy niż typowy okres. Podczas krwawienia lub bezpośrednio po wysiłku może wystąpić krwawienie z przełyku.

Nie ma bezpośredniej przyczyny i skutku krwawienia po wysiłku.

Może to być wynikiem nieuporządkowanego endometrium. Lub może to być spowodowane zmianami strukturalnymi w wyściółce twojej macicy lub szyjki macicy. Spekuluje się, że wzrost ciśnienia w jamie brzusznej związany z niektórymi rodzajami ćwiczeń może powodować krwawienie z podśluzówkowych mięśniaków macicy , polipów endometrium i polipów szyjki macicy .

2. Nieodebrane okresy

Nawet jeśli jest to dobre dla ciebie, ćwiczenie kładzie nacisk na twoje ciało. Fizjologiczny stres wysiłku może zaburzyć równowagę w osi podwzgórze-przysadka-jajnik. Podwzgórze jest strukturą w twoim mózgu, która działa jako centrum kontrolne dla twojego cyklu menstruacyjnego. Wysyła wiadomości hormonalne do przysadki mózgowej i jajników, które wyzwalają twoją owulację.

Jeśli ta komunikacja zostanie przerwana w wyniku działania stresora fizjologicznego, np. Uciążliwego wysiłku fizycznego lub znacznej utraty wagi, nie nastąpi owulacja. Jeśli nie owulujesz, zmiany, które powodują menstruację, nie dojdą do skutku, a Ty stracisz swój okres. Brakujące okresy z powodu forsownych ćwiczeń nazywa się brakiem miesiączki wywołanym wysiłkiem fizycznym.

Ekstremalną postacią wywołanego wysiłku miesiączkowania jest triada żeńskiej sportowca. Triada kobiet-sportowców opisuje konkretny stan u młodych adeptów i młodych sportowców, który składa się z:

Połączenie intensywnego wysiłku fizycznego z niską kalorycznością stawia bardzo duży nacisk na ciało młodego sportowca. W odpowiedzi na ten stres fizjologiczny, podwzgórze (centrum kontroli menstruacji w mózgu) zmniejsza pobudzenie jajników.

W końcu owulacja nie występuje, więc okresy sportowca się zatrzymują. Z biegiem czasu jej jajniki spowalniają produkcję hormonów. Spada poziom estrogenu, co powoduje utratę kości wraz z innymi negatywnymi skutkami zdrowotnymi.

3. Zmień swój przepływ

Nie przejmuj się, jeśli zauważysz, że twoje miesiączki stają się nieco lżejsze po rozpoczęciu regularnego treningu. Te same zmiany hormonalne, które mogą całkowicie zatrzymać twoje okresy, mogą wywierać słabszy wpływ na twoje ciało i spowodować tylko lżejszy przepływ.

Inną możliwą zmianą, która może przyczynić się do lżejszego przepływu, jest umiarkowana utrata masy ciała, która może pochodzić z regularnych ćwiczeń.

Tkanka tłuszczowa w ciele lub tkanka tłuszczowa rzeczywiście produkują estrogeny. Nadmiar estrogenu w twoim ciele może spowodować, że podszewka twojej macicy zwiększy się w ciągu pierwszej połowy cyklu. Im grubsza podszewka, tym cięższy jest twój przepływ menstruacyjny. Wraz z utratą wagi, w efekcie zmniejsza się ilość estrogenu w organizmie, co z kolei zmniejsza cykliczne gromadzenie się wyściółki macicy. Cieńsza podszewka oznacza niewielki przepływ.

4. Ból w okresie

Istnieją dwa różne typy bólu okresowego. To, czy ćwiczenie pomaga, czy nie zależy od przyczyny twojego bólu.

Pierwotne bolesne miesiączkowanie jest bolesnym okresem bez możliwej do zidentyfikowania przyczyny. Zwykle zaczyna się od twojego pierwszego okresu, a następnie ból pojawia się z każdym kolejnym okresem. Często odchodzi, gdy jesteś w wieku 20 lat. Jest prawdopodobne, że ćwiczenia fizyczne mogą pomóc zmniejszyć ten bolesny okres.

Uważa się, że subtelne zmiany hormonalne związane z regularnym ćwiczeniem mogą zmniejszyć stężenie prostaglandyn w wyściółce macicy. Prostaglandyny to substancje zapalne wytwarzane w twoim ciele, które są odpowiedzialne za wywoływanie skurczy i skurczy mięśni macicy. Właśnie dlatego leki przeciwbólowe, które blokują produkcję prostaglandyn, takich jak ibuprofen i NSAID, najlepiej działają w leczeniu skurczów menstruacyjnych. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn zmniejsza skurcze miesiączkowe. Jednak badania kliniczne tej hipotezy są nieliczne i nie były wystarczająco mocne, aby dojść do wniosku, czy ćwiczenia pomagają, czy nie.

Wtórne bolesne miesiączkowanie jest bolesnym okresem wynikającym z podstawowej patologii. Ten rodzaj bólu okresowego zwykle rozwija się z czasem i może nie rozpocząć się co najmniej 20, a nawet później. Dwa typowe warunki, które powodują tego rodzaju ból okresu to:

Ćwiczenia mogą pomóc zmniejszyć bolesne okresy poprzez wpływ na prostaglandyny, jeśli masz wtórne bolesne miesiączkowanie. Podobnie jak w przypadku pierwotnego bolesnego miesiączkowania, prostaglandyny odgrywają główną rolę w powodowaniu skurczów i skurczów macicy nawet w przypadku podstawowej patologii.

Jednak nie przejmuj się, jeśli zwiększysz ból podczas ćwiczeń w okresie, szczególnie jeśli masz mięśniaki macicy. Mięśniaki macicy to guzy, które wyrastają z mięśni gładkich w ścianie macicy. Fibroidy rozwijają sieć naczyń krwionośnych, ponieważ (podobnie jak wszystkie inne struktury w twoim ciele) potrzebują krwi i składników odżywczych, aby rosnąć.

Kiedy ćwiczysz, zmieniasz swój przepływ krwi, aby sprzyjać sercu, płucom i mięśniom, subtelnie zmieniając krew z dala od innych struktur, które nie są zaangażowane w ćwiczenia, w tym w twoją macicę. W normalnych warunkach macica dostosowuje się do tego bez żadnego problemu. Ale jeśli masz mięśniaki, możliwe, że mogą one znacznie zmniejszyć przepływ krwi podczas ćwiczeń.

Powoduje to stan znany jako niedokrwienie, który jest podobny do tego, co dzieje się w mięśniu sercowym przed zawałem serca. Kiedy mięsień staje się niedokrwienny, odczuwasz go jako ból. Jeśli masz znaczące włókniaki, najprawdopodobniej będziesz mieć zwiększony ból i skurcze macicy podczas ćwiczeń w okresie z powodu niedokrwienia.

Słowo od

W przeważającej części, niektóre krwawienia przełomowe lub sporadyczne nieudane miesiączki nie są dużym problemem, jeśli dopiero co zacząłeś ćwiczyć, ćwiczysz intensywnie lub właśnie straciłeś dużo na wadze. Ale jeśli masz zmianę w cyklu, która trwa od dwóch do trzech miesięcy z rzędu, powinieneś porozmawiać o tym z lekarzem.

Ogólnie rzecz biorąc, ćwiczenia mają pozytywny wpływ na twój okres. Warto zauważyć, że kobiety, które siedzą i nie mają regularnych ćwiczeń, zazwyczaj mają cięższe i bardziej bolesne okresy. Poruszać się. W końcu, kto nie chciałby lżejszego okresu z mniejszymi skurczami?

> Źródła:

> American College of Obstetrics and Gynecology. Biuletyn praktyczny ACOG nr 13: Zarządzanie nieprawidłowym krwawieniem z macicy związanym z zaburzeniami owulacyjnymi. Obstet Gynecol. 2013; 122 (7): 176-85.

> American College of Obstetrics and Gynecology. Biuletyn praktyczny ACOG nr 96: Alternatywy dla histerektomii w leczeniu mięśniaków gładkich. Obstet Gynecol. 2008; 112 (8): 201-7.

> Brown J, Brown S. Ćwiczenie dla Dysmenorrhoea. Baza danych systematycznych Cochrane . 2017. doi: 10.1002 / 14651858.cd004142.pub3.

> Daly, AJ. Ćwiczenie i pierwotne rozczłowieńczenie: kompleksowy i krytyczny przegląd literatury. Sport Med. 2008; 38 (8): 659-70.