Nieobecność objawów utrudnia diagnozę
Chłoniak jest formą nowotworu wpływającą na rodzaj białych krwinek zwanych limfocytami . Podobnie jak w przypadku wszystkich postaci raka, chłoniak obejmuje nieprawidłowy wzrost komórek. W tym przypadku, dotknięte limfocyty zaczynają rosnąć i rozmnażać się bez kontroli, unikając normalnego cyklu programowanej śmierci komórki (apoptozy), która pozwala nowym komórkom zastąpić stare komórki.
Ponieważ nowotworowe limfocyty swobodnie krążą w krwioobiegu, mogą powodować powstawanie guzów w częściach układu limfatycznego - przede wszystkim w węzłach chłonnych, ale także w śledzionie, grasicy, migdałkach i migdałkach.
Chłoniaki mogą rozwijać się również w innych częściach ciała, ponieważ tkanka limfatyczna znajduje się w całym ciele. Jako takie, 40 procent chłoniaków występuje poza układem limfatycznym, najczęściej w przewodzie pokarmowym. Jednym z objawów jest chłoniak jelita grubego.
Zrozumienie chłoniaka jelita grubego
Chłoniak jelita grubego stanowi od 15 do 20 procent chłoniaków przewodu pokarmowego (w porównaniu do 50 do 60 procent w żołądku i 20 do 30 procent w jelicie cienkim). Tym, co odróżnia chłoniaki żołądkowo-jelitowe od wszystkich innych typów, jest często całkowity brak charakterystycznych objawów.
Przykłady obejmują:
- Brak powiększonych węzłów chłonnych podczas badania fizykalnego.
- Brak powiększonych węzłów chłonnych na zdjęciu rentgenowskim.
- Brak nieprawidłowych wartości krwinek lub nieprawidłowości w szpiku kostnym.
- Brak anormalnej śledziony lub wątroby.
Niektóre lub wszystkie te rzeczy byłyby oczekiwane w "klasycznym" przypadku chłoniaka.
Nie w przypadku chłoniaka żołądkowo-jelitowego.
Objawy i diagnoza
Chłoniak jelita grubego występuje częściej u osób powyżej 50 roku życia, a także u osób z zapalną chorobą jelit (IBD) i osób z ciężko upośledzonym układem odpornościowym. Większość z nich obejmuje rodzaj chłoniaka o nazwie chłoniak nieziarniczy (NHL).
Objawy zwykle rozwijają się dopiero po wytworzeniu się guza, a do tego czasu dana osoba może odczuwać objawy takie jak:
- Ból brzucha.
- Niewyjaśniona utrata masy ciała o więcej niż 5 procent.
- Dolne krwawienie z przewodu pokarmowego i / lub krwawe stolce.
W przeciwieństwie do innych nowotworów mających wpływ na okrężnicę lub odbytnicę, rzadko występuje niedrożność jelit lub perforacja jelita, ponieważ sam guz jest giętki i miękki. Większość chłoniaków jelita grubego rozpoznaje się za pomocą tomografii komputerowej (CT) lub podwójnie kontrastowej lewatywy barowej z promieniowaniem rentgenowskim.
Ze względu na późne przedstawienie objawów, połowę wszystkich chłoniaków jelita grubego odkryto w stadium 4 choroby, kiedy nowotwór prawdopodobnie rozprzestrzenił się na inne narządy. Guzy z przerzutami są z natury trudniejsze do wyleczenia.
Leczenie
Leczenie chłoniaka jelita grubego jest zwykle takie samo jak w przypadku innych objawów NHL. W zależności od stadium raka może to obejmować:
- Chemioterapia podawana w postaci infuzji do żył.
- Radioterapia stosowana w celu powstrzymania powstawania nowych nowotworów (chociaż leczenie wiąże się z wysokim odsetkiem powikłań).
- Operacja usunięcia guza pierwotnego (jeśli rak jeszcze nie przerzekł).
W większości przypadków stosuje się połączenie chirurgicznej resekcji i chemioterapii. Resekcja chirurgiczna polega na usunięciu odcinka okrężnicy z rakiem, którego końce są następnie łączone szwami.
Stosowane łącznie, chirurgia i chemioterapia zwiększają czas przeżycia o 36 do 53 miesięcy. W przypadkach, w których przerzuty dotyczyły tylko jednego narządu (w przeciwieństwie do wielu narządów), praktyka ta spowodowała 83 procent pacjentów żyjących 10 lat lub dłużej.
Z samą operacją odsetek nawrotów jest wysoki (74 procent), z większym prawdopodobieństwem zgonu z powodu rozległej (rozpowszechnionej) choroby. W związku z tym chemioterapię uważa się za konieczną dla zapewnienia dłuższego czasu przeżycia. Bez tego nawrót zwykle występuje w ciągu pięciu lat.
> Źródło
- > Quayle, F. i Lowney, J. "Colorectal Lymphoma." Clin Colon Rectal Surg. 2006; 19 (2): 49-53.