Czy gluten lub kazeina (pszenica lub nabiał) mogą powodować autyzm ? Książki i strony internetowe zalecają osobom z autyzmem wyeliminowanie pszenicy i przetworów mlecznych z diety. Niektórzy terapeuci, rodzice, lekarze i pisarze przysięgają, że znają dziecko, które w wyniku tej diety całkowicie "wyzdrowiało" z autyzmu, a dziecko nie kwalifikuje się już do oznaczenia spektrum autyzmu .
Główni lekarze i badacze jednak sceptycznie odnoszą się do twierdzeń o "leczeniu" w wyniku zmiany diety.
Czy pszenica i nabiał rzeczywiście mogą być winowajcami przynajmniej niektórych przypadków autyzmu?
Czy gluten i kazeina powodują autyzm? Teoria opiatów
Popularna teoria podąża za tą logiką:
- Gluten pszenny i kazeina zawierają białka, które rozkładają się na cząsteczki przypominające leki podobne do opium.
- Dzieci z autyzmem mają upośledzone układy trawienne, w tym " nieszczelne jelita ". Zespół wyciekającego jelita jest nieco kontrowersyjną diagnozą; w istocie oznacza to, że jelita człowieka są wyjątkowo przepuszczalne, co pozwala na opuszczenie jelit przez wyjątkowo duże cząsteczki (takie jak białka). Tak więc, zamiast po prostu wydalać te duże molekuły przypominające opium, autystyczne dzieci absorbują cząsteczki do krwioobiegu.
- Cząsteczki przemieszczają się do mózgu, gdzie indukują stan podobny do tego wywołanego przez lek "wysoki".
- Kiedy pszenica i kazeina są usuwane z diety, dziecko nie doświadcza już wysokiego, a jego zachowania i umiejętności radykalnie się poprawiają.
Następstwem tej teorii jest to, że kiedy preferowana dieta dziecka to głównie produkty zawierające pszenicę i nabiał (pizza, krakersy, mleko, lody, jogurt, kanapki - w skrócie, to, co często nazywamy "jedzeniem dla dzieci"), to dowodzi że dziecko jest uzależnione od cząsteczek podobnych do opiatów i skorzystałoby z diety GFCF.
Czy Opiata Teoria Autyzmu trzyma dowolną wodę?
Nie jest łatwo wyśledzić dowody na każdy element teorii opiatów. Tutaj jednak znajdują się informacje, które udało mi się zebrać do tej pory:
- Pszenica i nabiał faktycznie rozpadają się na peptydy, które w rzeczywistości wyglądają jak narkotyki podobne do opium. Są to nazywane gluteomorfinami i casomorfinami.
- Niektóre dzieci z autyzmem (choć wcale nie wszystkie) mają problemy żołądkowo-jelitowe. Podgrupa tych dzieci ma nieszczelne jelita.
- Niektóre badania pokazują, że peptydy, o których mowa, znajdują się w niezwykle dużych ilościach w moczu autystycznych dzieci - ale te badania obejmowały tylko dzieci z istniejącymi problemami żołądkowo-jelitowymi. Badanie obejmujące szerszą grupę autystycznych dzieci nie wykazało zwiększonego poziomu peptydów w moczu.
- Przeprowadzono badania pokazujące, że mózgi szczurów, którym wstrzyknięto casomorfiny, są aktywowane na obszarach dotkniętych autyzmem (chociaż nadal istnieją duże pytania dotyczące tego, które obszary mózgu rzeczywiście są dotknięte autyzmem, co sprawia, że kwestionuję wynik tego konkretnego badania) .
- Nie mogłem znaleźć żadnych dowodów na to, że gluteomorfiny i casomorfiny faktycznie powodują zachowania podobne do autystycznych. W kilku badaniach oceniano wpływ naltreksonu (niezatwierdzonego w USA) - leku blokującego wpływ glutomerorfin i casomorfin na mózg. Naukowcy odkryli, że niewiele było wsparcia dla idei, że Naltrexone jest skuteczny w leczeniu objawów autyzmu.
- Wiele badań wykazało, że dieta GFCF jest skuteczna w leczeniu objawów autyzmu , choć kilka równie wiarygodnych badań wydaje się wskazywać inaczej.
Aby zweryfikować moje własne badania, zameldowałem się u dr Cynthii Molloy, MD, Assistant Professor of Pediatrics w Centrum Epidemiologii i Biostatystyki w Szpitalu Dziecięcym w Szpitalu Dziecięcym w Cincinnati. Oto jej odpowiedź:
- Białka dietetyczne mogą w rozsądny sposób wpływać na problemy związane z przewodem pokarmowym, ale nawet to nie zostało jednoznacznie wykazane. Nie ma empirycznych dowodów na poparcie związku przyczynowego między tymi białkami a autyzmem. Jest to przypuszczenie, aby wyciągnąć wniosek, że dziecko doświadcza efektu opiatów z pokarmów, ponieważ ich pragnie.
Ważąc wszystkie te dowody, uważam, że opiata teoria autyzmu zawiera bardzo mało wody, chociaż sama dieta GFCF może zawierać pewne obietnice.
Dlaczego GFCF wydaje się działać?
Diety GFCF są trudne i kosztowne w stosowaniu. Wymagają dużo poświęcenia i wiedzy, a większość specjalistów sugeruje, że dieta jest realizowana przez co najmniej trzy miesiące. Biorąc to wszystko pod uwagę, możliwe jest, że rodzice, którzy desperacko chcą poprawić sytuację, mogą zgłosić poprawę, która może być obecna lub nie. Ponadto wiele dzieci zdobywa nowe umiejętności w ciągu trzech miesięcy, ze specjalnymi dietami lub bez nich.
Ale jest coś więcej w historii, która jest jedynie pobożnym życzeniem. Alergie na gluten i kazeinę nie są rzadkie, a te alergie często objawiają się biegunką, zaparciem, wzdęciem i innymi objawami. Około 19 do 20 procent dzieci z autyzmem wydaje się mieć istotne problemy żołądkowo-jelitowe.
Jeśli problemy te są spowodowane glutenem i / lub kazeiną, wówczas z pewnością znacznie poprawiłaby je dieta. Usuwając źródło stałego dyskomfortu i lęku, rodzice mogą otwierać drzwi do ulepszonych zachowań, lepiej skupiać się, a nawet obniżać lęk.
Źródła:
> Christison, GW i K. Ivany. 2006. "Diety eliminacyjne w zaburzeniach ze spektrum autyzmu: jakakolwiek pszenica wśród plew?" J Dev Behav Pediatr. 27 (2 Suppl): S162-S171.
> Cornish, E. 2002. "Dieta bezglutenowa i kazeinowa w autyzmie: badanie wpływu na wybór żywności i żywienie". J Hum.Nutr.Diet. 15 (4): 261-269.
> Elchaar, GM, et al. 2006. "Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania naltreksonu u pacjentów pediatrycznych z zaburzeniami autystycznymi." Ann.Pharmacother. 40 (6): 1086-1095.
> Elder, J., et al. 2006. "Bezglutenowa dieta bez kazein w autyzmie: wyniki wstępnej podwójnie ślepej próby klinicznej." Journal of Autism and Developmental Disorders 36: 413-420.
> Erickson, C. et al. 2005. "Czynniki żołądkowo-jelitowe w zaburzeniach autystycznych: krytyczny przegląd". Behavioral Science Volume 35, Number 6 / December 2005
> [url link = http: //autism.healingthresholds.com/] Witryna Healing Thresholds
> Wywiad z dr Cynthią Molloy, MD, MS Adiunktem Pediatrii, Centrum Epidemiologii i Biostatystyki, Centrum Medyczne Szpitala Dziecięcego w Cincinnati, 13 marca 2007.