Zrozumienie różnicy między wirusem a stadium choroby
HIV jest akronimem ludzkiego wirusa niedoboru odporności . Jest to rodzaj wirusa sklasyfikowanego przez naukowców jako retrowirus , który wywołuje chorobę poprzez infekcję i zabijanie komórek krwi (znanych jako komórki T CD4) centralnych w układzie odpornościowym organizmu. W miarę stopniowego niszczenia tych komórek organizm staje się coraz mniej zdolny do obrony przed zwykłymi chorobami.
AIDS jest akronimem dla nabytego zespołu niedoboru odporności. Jest to etap zakażenia HIV, w którym układ odpornościowy osoby jest w pełni zagrożony, pozostawiając organizm otwarty na wiele potencjalnie śmiertelnych chorób znanych jako infekcje oportunistyczne .
Jako taki, HIV można uznać za przyczynę i AIDS skutek takiej infekcji.
Co to jest retrowirus?
Retrowirus jest uważany za "retro", ponieważ transkrybuje swój kod genetyczny w odwrotnej kolejności. W większości żywych organizmów materiał genetyczny komórki jest kodowany z DNA do RNA. Retrowirus jest unikalny pod tym względem, że działa w przeciwnym kierunku, wykorzystując kodowanie RNA do produkcji DNA w zainfekowanej komórce.
Kiedy to nastąpi, nowo wytworzony DNA jest wstawiany do jądra komórki gospodarza, skutecznie przejmując jego genetyczną maszynerię, aby stworzyć wiele kopii samej siebie, z których każda jest zdolna do infekowania i zabijania wielu innych komórek gospodarza.
HIV celuje przede wszystkim w krwinki białe zwane "pomocniczymi" komórkami T Najważniejszymi z nich są komórki T CD4, których zadaniem jest wywoływanie odpowiedzi immunologicznej organizmu.
Poprzez systematyczne niszczenie tych komórek odpornościowych, HIV zmniejsza zdolność organizmu do identyfikowania i neutralizowania atakującego wirusa, jak również wielu innych czynników (np. Wirusowych, bakteryjnych, pasożytniczych), które w przeciwnym razie mogłyby się obronić.
Co się stanie, jeśli zarazisz się wirusem HIV?
HIV rozprzestrzenia się głównie poprzez kontakty seksualne, wstrzykiwanie narkotyków, przypadkowe narażenie na krew i przenoszenie z matki na dziecko w czasie ciąży.
HIV nie może przenosić się przez pot, łzy, ślinę, kał lub mocz.
Podczas początkowej (ostrej) infekcji HIV rozmnaża się energicznie, infekując i niszcząc znaczną liczbę komórek T CD4. W odpowiedzi, wrodzone mechanizmy obronne organizmu są aktywne, a infekcja stopniowo zostaje opanowana.
W tym przewlekłym stadium infekcji wirus nie znika. Zamiast tego przechodzi w okres opóźnienia, który może trwać od ośmiu do dwunastu lat. W tym czasie wirus będzie nadal cicho replikować, często z niewielkimi lub żadnymi oznakami choroby . W rzeczywistości często tylko wtedy, gdy pojawia się oportunistyczne zakażenie, osoba zaczyna nawet podejrzewać, że może mieć HIV. W tym czasie układ odpornościowy jest zwykle upośledzony, czasami bardzo poważnie.
Oprócz wolnego krążenia HIV, podzbiór wirusa zwany prowirusem zostanie osadzony w komórkach i tkankach organizmu zwanych ukrytymi zbiornikami . Te ukryte rezerwuary zapewniają schronienie HIV, chroniąc je przed wykryciem przez system odpornościowy organizmu. Nawet jeśli HIV zostanie opanowany za pomocą leków przeciwretrowirusowych , te czynniki prowirusowe są w stanie przetrwać, gotowe do ponownego pojawienia się jako w pełni ukształtowany HIV w momencie, gdy leczenie się nie powiedzie lub system immunologiczny zapadnie się.
Co się dzieje, gdy dana osoba jest zdiagnozowana z powodu AIDS?
AIDS nie jest chorobą samą w sobie, ale raczej etapem zakażenia HIV, w którym układ odpornościowy organizmu jest poważnie zagrożony. Technicznie, AIDS jest definiowane przez liczbę CD4 poniżej 200 komórek na mikrolitr (μL) lub przez diagnozę tak zwanej choroby określającej AIDS .
(Normalny zakres CD4 wynosi średnio od 800 do 1600 komórek na μL.)
Jeśli nie jest leczone, średni czas przeżycia osoby z AIDS wynosi od sześciu do 19 miesięcy. W przeciwieństwie do tego, 35-latek, który rozpoczął terapię przeciwretrowirusową (ART), może osiągnąć oczekiwaną długość życia równą średniej populacji , wynika z badań przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii.
Collaborative HIV Cohort Study.
Ostatecznie leczenie jest kluczem do uniknięcia chorób związanych z HIV i przywrócenia funkcji odpornościowej. Nawet u osób z zaawansowaną chorobą, wdrożenie ART może tłumić zdolność HIV do replikacji, umożliwiając w ten sposób komórkom T CD4 ponowne zaludnienie do prawie normalnych (aw niektórych przypadkach normalnych) poziomów.
Co więcej, badania finansowanego ze środków USA badania Strategic Timing of Antiretroviral Treatment (START) wykazały, że wczesna inicjacja ART spowodowała zmniejszenie o 53 procent ryzyka zarażenia wirusem HIV, jak i chorób niezwiązanych z HIV.
W wyniku tych i innych badań, zarówno Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), jak i amerykański Departament Zdrowia i Opieki Społecznej, dziś opowiadają się za wdrożeniem ART w momencie diagnozy , niezależnie od liczby osób z CD4, stadium choroby, lokalizacja lub dochód.
Globalne statystyki dotyczące HIV / AIDS
Odkąd został zidentyfikowany w 1981 roku, HIV przypisano zgonom ponad 30 milionów ludzi na całym świecie. Na świecie żyje dziś ponad 35 milionów ludzi żyjących z HIV, z których 69% żyje w Afryce Subsaharyjskiej.
W USA około 1,2 miliona ludzi jest zarażonych wirusem HIV, zgodnie z nadzorem Ośrodka Kontroli i Zapobiegania Chorób w Atlancie. Spośród nich szacuje się, że 20-25% jest niezdiagnozowanych.
Chociaż rozszerzony dostęp do ART znacznie obniżył odsetek zgonów związanych z AIDS , zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i za granicą, odsetek nowych zakażeń nadal wzrasta w wielu krajach o wysokim wskaźniku rozpowszechnienia, w tym w Republice Południowej Afryki, gdzie liczba przypadków diagnozowania HIV wzrosła o 100 000 od 2010 r. do 2011 roku.
WHO i Organizacja Narodów Zjednoczonych dążyły do odwrócenia tego trendu poprzez wdrożenie inicjatywy 90-90-90 , która ma na celu rozszerzenie krajowych programów leczenia poprzez:
- potwierdzenie statusu HIV u 90% wszystkich osób zakażonych wirusem HIV;
- umieszczenie 90% na potwierdzonych w terapii przeciwretrowirusowej, oraz;
- upewnić się, że 90% osób w terapii jest w stanie osiągnąć całkowitą supresję wirusa .
Czyniąc to, uważa się, że globalny odsetek infekcji może zostać zredukowany do zaledwie 200 000 infekcji do docelowej daty 2030 roku.
Źródła:
National Institutes of Health (NIH). "Rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej na początku poprawia wyniki u osób zakażonych HIV." Bethesda, Maryland; wydany 27 maja 2015 r.
May, M .; Gompels, M .; i Sabin, C. "Oczekiwana długość życia osób z dodatnim mianem HIV-1 zbliża się do normy zależnie od odpowiedzi na leczenie przeciwretrowirusowe: brytyjskie badanie kohortowe z HIV. Journal of International AIDS Society. 11 listopada 2012 r .; 15 (4): 18078.
Grupa badawcza INSIGHT START. "Rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej we wczesnym bezobjawowym zakażeniu HIV." New England Journal of Medicine. 20 lipca 2015 r .; DOI: 10.1056 / NEJMoa1506816.
Rada Zasobów Ludzkich (HSRC). "Południowoafrykańskie krajowe badanie rozpowszechnienia, zachorowalności i zachowań na HIV w 2012 r." Pretoria, Republika Południowej Afryki; Grudzień 2014.
Wspólny program ONZ w zakresie HIV / AIDS (UNAIDS). "Fast-Track: koniec Epidemii AIDS do roku 2030." Genewa, Szwajcaria; wydany 1 grudnia 2014 r.