Jak leczy się raka pęcherza

Podczas przetwarzania diagnozy, przejście do przodu z leczeniem ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji zdrowia i powrotu do zdrowia. Dokładny plan leczenia raka pęcherza zależy od wielu czynników, w szczególności stopnia zaawansowania raka (jak daleko się rozprzestrzenił) oraz od stopnia zaawansowania raka (jak nienormalne są komórki rakowe).

Chirurgia

Zacznijmy od omówienia opcji proceduralnych leczenia raka pęcherza moczowego.

Przezcewkowa resekcja guza pęcherza (TURBT)

Pierwszym krokiem w leczeniu nie-mięśniowo-inwazyjnego raka pęcherza moczowego - co oznacza, że ​​guz jest zawarty w pęcherzu i nie przeniknął do jego grubej warstwy mięśniowej - jest rodzaj operacji nazywanej przezcewkowej resekcji guza pęcherza lub TURBT. Ta procedura usuwa guz z pęcherza.

Podczas TURBT, urolog umieszcza na nim sztywny, cienki instrument ze światłem i kamerą (resektoskopem) przez cewkę moczową pacjenta do jego pęcherza. Resektoskop zawiera pętlę z drutu, która pozwala lekarzowi usunąć guz.

Ta procedura jest zwykle wykonywana na sali operacyjnej, a czasami TURBT jest wymagany kilka tygodni po pierwszym, aby upewnić się, że żaden z guzów nie został pominięty. Dobrą wiadomością jest to, że większość ludzi może wrócić do domu tego samego dnia lub następnego dnia. Również skutki uboczne, takie jak krwawienie lub dyskomfort podczas oddawania moczu, są zazwyczaj krótkotrwałe i łagodne.

Radykalna cystektomia

Standardowe leczenie inwazyjnego raka pęcherza moczowego - co oznacza, że ​​guz nie jest zawarty i przeniknęło przez grubą warstwę mięśniową pęcherza - jest operacją zwaną radykalną cystektomią. Ta procedura obejmuje usunięcie pęcherza i otaczających narządów - prostaty i pęcherzyków nasiennych u mężczyzn; macica, szyjka macicy, jajowody, jajniki i górna część pochwy u kobiet .

Czasami tylko radykalna cystektomia zalecana dla raka pęcherza moczowego, który nie zaatakował warstwy mięśniowej, ma jeszcze inne niepokojące, agresywne cechy. Zasadniczo jest również zalecany osobom z przetrwałym lub nawracającym nieinwazyjnym rakiem pęcherza moczowego po leczeniu immunoterapią dopęcherzową (patrz poniżej).

Odwracanie i rekonstrukcja moczu

Po usunięciu pęcherza chirurg musi opracować nowe miejsce do przechowywania moczu. Jest kilka opcji do rozważenia:

Potencjalne ryzyko operacji

Radykalna cystektomia i stworzenie nowego pęcherza lub worka jest złożoną operacją. Innymi słowy, to wielka sprawa. Dlatego ważne jest, abyś rozumiał wszystkie związane z tym ryzyko i korzyści - dobro i zło, że tak powiem.

Tym samym prawdopodobieństwo powikłań chirurgicznych zależy od wielu czynników, takich jak doświadczenie chirurga, wiek pacjenta i to, czy pacjent ma jakiekolwiek podstawowe problemy medyczne. Przykłady potencjalnych powikłań chirurgicznych obejmują:

Kolejną kwestią, którą należy poruszyć w przypadku Twojego chirurga, jest potencjalne skutki uboczne, takie jak zaburzenia erekcji lub podniecenie seksualne, oraz sposób radzenia sobie z nimi.

Chemioterapia przed operacją

Jeśli dana osoba jest wystarczająco zdrowa, przed zabiegiem otrzyma również chemioterapię, aby zwiększyć swoje szanse na przeżycie. Celem chemioterapii jest zabicie komórek rakowych znajdujących się w ciele, ale nie są one jeszcze widoczne.

Dwa popularne schematy chemioterapii stosowane przed operacją w kierunku urotelialnego raka pęcherza to:

Twój onkolog lub rakoterapeuta będzie podawał te chemioterapie w cyklach. Oznacza to, że po każdym zabiegu odpoczniesz i będziesz monitorowany pod kątem wszelkich niepożądanych skutków ubocznych. Przykłady efektów ubocznych, które mogą wystąpić w przypadku powyższych schematów obejmują:

Każdy cykl trwa kilka tygodni i zazwyczaj zaleca się trzy cykle przed operacją pęcherza moczowego.

Terapia wewnątrzwstępowa

Mimo że wskaźniki przeżycia są korzystne u osób z nieinwazyjnym inwazyjnym rakiem pęcherza moczowego, dwa główne problemy, które mają lekarze nawet po usunięciu guza, to:

Przyjrzyjmy się teraz niechirurgicznym opcjom leczenia.

Chemioterapia dopęcherzowa

Powyższe dwa powody są następujące: większość pacjentów poddaje się dodatkowej terapii po usunięciu guza z interwencją zwaną chemioterapią dopęcherzową. W przypadku tego typu terapii lek podaje się bezpośrednio do pęcherza przez cewnik. Celem tej chemioterapii jest niszczenie wszelkich resztkowych, niewidocznych komórek rakowych.

W zależności od ryzyka nawrotu raka pęcherza moczowego (które lekarz ocenia jako niski, średni lub wysoki), zazwyczaj otrzymuje pojedynczą dawkę w czasie początkowego TURBT lub wielokrotnych dawek w ciągu 6-tygodniowego okresu chemioterapia dopęcherzowa.

Mitomycyna jest często podawaną chemioterapią z wyboru. Może powodować pieczenie w pęcherzu oraz częste i / lub bolesne oddawanie moczu.

Immunoterapia wewnątrzustna

Czasami, zamiast do chemioterapii dopęcherzowej, osoba otrzyma immunoterapię dopęcherzową o nazwie Bacillus Calmette-Guerin (BCG). Ten rodzaj terapii wyzwala system immunologiczny człowieka w celu zabijania komórek rakowych.

Warto zauważyć, że Bacillus Calmette-Guerin (BCG) początkowo opracowano jako szczepionkę przeciw gruźlicy. Ale w latach 70. i 80. stwierdzono, że zabija komórki raka pęcherza moczowego.

Chociaż bardzo skuteczne, dopęcherzowe BCG może powodować działania niepożądane przez maksymalnie dwa dni, które mogą obejmować:

Rzadko BCG może rozprzestrzeniać się na ciało. Może to spowodować infekcję całego ciała, która może być sygnalizowana gorączką występującą przez ponad dwa dni lub gorączką, która nie poprawia się wraz z lekiem. Zakażenie całego ciała jest poważnym zagrożeniem medycznym i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Zachowanie pęcherza

Mimo że radykalna cystektomia jest standardową metodą leczenia inwazyjnego raka pęcherza moczowego, czasami osoba z inwazyjnym rakiem pęcherza może nie mieć usuniętego całego pęcherza. Przeciwnie, mogą one ulec częściowemu usunięciu pęcherza lub bardziej rozległemu TURBT. Podobnie jak w przypadku każdej formy leczenia, w tych wyjątkowych przypadkach należy dokładnie przeanalizować zagrożenia i korzyści.

Radioterapia

Radioterapia, która jest dostarczana przez onkologa promieniowania, jest zwykle łączona z chemioterapią i TURBT w protokołach zachowujących pęcherz, ponieważ nie jest uważana za odpowiednią jedyną formę terapii. Promieniowanie zabija komórki nowotworowe, a sesje terapeutyczne trwają zwykle pięć dni w tygodniu przez kilka tygodni.

Monitorowanie po leczeniu

Około trzech miesięcy po zakończeniu leczenia dopęcherzowego (a następnie w określonych odstępach czasu) lekarz przeprowadzi cystoskopię, aby upewnić się, że nie ma nawrotu raka pęcherza. W przypadku pacjentów od średniego do wysokiego ryzyka, cytologia moczu w celu poszukiwania komórek nowotworowych i obrazowania górnych dróg moczowych (np. Skanu CT) będzie również często przeprowadzana okresowo jako kolejny środek monitorowania.

Jeśli zauważysz podejrzany obszar pęcherza moczowego, zostanie on poddany biopsji i usunięty za pomocą TURBT. Jeśli rak rzeczywiście powrócił, osoba na ogół poddawana jest bardziej dopęcherzowej terapii lub usunięcie pęcherza po operacji cystektomii.

Jeśli nie ma dowodów nawrotu, osoba może poddać się terapii podtrzymującej za pomocą BCG w celu dalszego zapobiegania nawrotom raka. Czas trwania terapii podtrzymującej (na przykład jeden rok w porównaniu z trzema latami) zależy od ryzyka osoby, którą ocenia zespół onkologiczny.

Metastatyczny rak pęcherza moczowego

W przypadku raka pęcherza, który rozprzestrzenił się na inne części ciała, takie jak węzły chłonne lub inne narządy (płuca, wątroba i / lub kości), chemioterapia może być opcją spowolnienia wzrostu nowotworu. Obecnie trwają badania nad immunoterapią zaawansowanego raka pęcherza.

Czasami jest wykonywane napromienianie lub zabieg chirurgiczny (TURBT lub cystektomia) u osoby z przerzutowym rakiem pęcherza moczowego. Ważne jest, aby zrozumieć, że terapie te są wykonywane jako środek opieki paliatywnej - sposób na złagodzenie uciążliwych objawów związanych z rakiem.

To powiedziawszy, w przypadku przerzutowego raka pęcherza moczowego ważne jest, aby konsekwentnie badać, czy różne zabiegi mają większy wpływ na jakość życia niż na poprawę jakości życia. W takim przypadku wiedz, że możesz przekazać swoje myśli rodzinie i onkologowi .

Innymi słowy, krótszy czas może być bardziej satysfakcjonujący niż dłuższy okres niewygodnych zabiegów. Jest to oczywiście bardzo osobista i wyjątkowa decyzja.

> Źródła:

> Abt D, Bywater M, Engeler DS, Schmid HP. Możliwości terapeutyczne w trudnym do wyleczenia krwiomoczu w zaawansowanym raku pęcherza moczowego. Int J Urol. 2013 lipiec; 20 (7): 651-60.

> American Cancer Society. Maj 2016. Leczenie raka pęcherza moczowego.

> Babjuk i in. Wytyczne EAU dotyczące nie-mięśniowo-inwazyjnego raka urotelialnego pęcherza moczowego: Aktualizacja 2016. Eur Urol. 2017 Mar; 71 (3): 447-61.

> Chang et al. Rozpoznanie i leczenie nieinwazyjnego raka pęcherza moczowego: wytyczne AUA / SUO. J Urol. 2016 Październik; 196 (4): 1021-9.

> Stephenson AJ. Grudzień 2016. Przegląd wstępnego podejścia do leczenia urotelialnego raka pęcherza moczowego. W: UpToDate, Lerner SP, Ross ME (Eds), UpToDate, Waltham, MA.