Opcje zarządzania złamanymi kościami
Złamane kości są jednym z najczęstszych obrażeń ortopedycznych. Złamania wymagają leczenia, które może być tak proste jak odpoczynek, lub tak inwazyjne jak operacja. Istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę w celu ustalenia najbardziej odpowiedniego leczenia złamanej kości, w tym:
- Lokalizacja złamanej kości
- Wyrównanie złamania
- Oczekiwania pacjenta
Niektóre z najczęściej stosowanych metod leczenia złamań są opisane tutaj.
Unieruchomienie
Najczęstszym rodzajem leczenia złamań jest unieruchomienie. Istnieją różne rodzaje unieruchomienia, w tym szyna, szelki, odlewy, zawiesia i inne.
Obsada unieruchamiania jest najczęstszą metodą, w której materiał (zazwyczaj gips lub włókno szklane) jest owinięty wokół zranionej kończyny i pozostawiony do stwardnienia. Odlewy mają nieskończoną liczbę kształtów i rozmiarów i wymagają odpowiedniej pielęgnacji odlewu .
Złamania leczone unieruchomieniem muszą być odpowiednio wyrównane, aby umożliwić leczenie z dobrym rezultatem. Jeżeli wyrównanie złamania nie jest wystarczające, konieczne będzie dalsze leczenie.
Zmniejszanie (Reseting) Broken Bone
Procedura zwana zmniejszeniem złamania lub zmniejszeniem złamania jest interwencją mającą na celu lepsze wyrównanie złamanych kości. Redukcja złamania może być wykonana jako zamknięta redukcja (nieoperacyjna) lub otwarta redukcja (operacja).
Typową zamkniętą redukcję przeprowadza się albo poprzez podanie znieczulenia miejscowego do złamanej kości albo znieczulenia ogólnego , a następnie przez specyficzny manewr próbujący wyrównać złamaną kość. Po zamkniętym zmniejszeniu zastosowano szynę lub obsadę do przytrzymania kości w poprawionym wyrównaniu.
Trakcja
Trakcja jest starszą formą zarządzania złamaniami, której używa się dziś znacznie rzadziej. Istnieją jednak pewne sytuacje, w których trakcja może być bardzo przydatną opcją leczenia.
Trakcja obejmuje delikatne pociągnięcie kończyny, aby wyrównać kości. Często metalowy trzpień jest umieszczony w kości po drugiej stronie złamania, nazywa się to trakcją szkieletową. Liny i obciążniki są przymocowane do sworznia, aby delikatnie pociągnąć fragmenty kości do wyrównania.
Trakcja skóry jest podobną koncepcją, ale zamiast wkładania szpilki do kości, trakcja polega jedynie na wyciągnięciu zewnętrznym na kończynę. Trakcja skóry nie może ciągnąć z taką samą siłą jak trakcja szkieletowa, więc jeśli trakcja jest używana przez więcej niż krótki czas, zwykle preferowana jest trakcja kośćca.
Kołki
Kołki są często używane do stabilizowania mniejszych kości (na przykład dłoni i nadgarstka), gdy można zastosować zamkniętą redukcję w celu poprawienia wyrównania, ale odlew jest niewystarczający do utrzymania kości w miejscu.
Szpilki są zazwyczaj umieszczane na skórze w procedurze zwanej zamkniętą redukcją za pomocą przezskórnego przypinania (CRPP). Szpilki są umieszczane na sali operacyjnej, ale zazwyczaj można je usunąć w gabinecie lekarskim i występuje niewielki dyskomfort w przypadku większości procedur zdejmowania szpilek. Jeśli występuje dyskomfort, usunięcie można wykonać na sali operacyjnej.
Zewnętrzne utrwalenie
Zewnętrzna fiksacja również używa szpilek, które wchodzą do skóry, ale są trzymane razem poza ciałem z ramą, aby zachować wyrównanie. Fiksacja zewnętrzna to doskonała opcja z ciężkim urazem, ponieważ można je szybko zastosować, można je dostosować w razie potrzeby i umożliwiają dostęp do skóry i ran tkanek miękkich. Fiksacja zewnętrzna jest często używana przy otwartych złamaniach .
Zewnętrzna fiksacja może być również pomocna, gdy istnieje znaczny obrzęk, który może spowodować, że operacja będzie zbyt ryzykowna. Przez czasowe unieruchomienie złamania można poprawić obrzęk, a wewnętrzne utrwalenie można rozważyć w późniejszym czasie.
Open Reduction With Internal Fixation
Otwarta redukcja oznacza chirurgiczne otwarcie miejsca złamania, wyrównanie fragmentów kości, a następnie przytrzymanie ich na miejscu. Najczęstszym rodzajem wewnętrznej stabilizacji są metalowe płytki i wkręty, chociaż istnieje wiele urządzeń, które mogą być stosowane do stabilizowania różnych typów złamań.
Otwarta redukcja z wewnętrzną stabilizacją (ORIF) jest preferowaną metodą leczenia wielu różnych typów złamań:
- Złamania, które mają tendencję do wypierania się z unieruchomieniem
- Złamania, które są źle ustawione
- Złamania wokół stawów, które mają znaczne uszkodzenia stawów
Ustalenie, kiedy złamanie powinno mieć zabieg chirurgiczny, jest złożoną decyzją, która musi uwzględniać wiele zmiennych, w tym rodzaj, lokalizację i ciężkość złamań, a także oczekiwania pacjenta. W niektórych sytuacjach może być konieczne usunięcie implantów metalowych w późniejszym terminie.
Śródplątywanie wstępne
Krążek śródszpikowy (IM) jest zabiegiem chirurgicznym stabilizującym złamaną kość poprzez wprowadzenie metalowego pręta do wydrążonego szpiku kostnego kości. Ta część kości (w której znajduje się szpik kostny) może być użyta do przytrzymania pręta i umożliwienia wczesnego poruszania się i przenoszenia ciężaru.
Szczepienie IM jest często preferowanym sposobem leczenia złamań kości długich kończyn dolnych , które nie są zbliżone do stawów (końce kości). W takich przypadkach pacjenci mogą wznowić chodzenie o wiele wcześniej niż przy innych rodzajach leczenia złamań.