Infekcyjna mononukleoza (mono) to stan zwykle wywoływany przez wirusa Epsteina-Barra (EBV) lub, rzadziej, wirusa cytomegalii (CMV) . Mono jest czasem nazywany "chorobą całowania", ponieważ rozprzestrzenia się przez ślinę i bliski kontakt. Objawy bólu gardła, powiększonych węzłów chłonnych, powiększonych migdałków i skrajnego zmęczenia są zwykle bardziej widoczne u nastolatków i młodych osób dorosłych i mogą trwać od jednego do dwóch miesięcy, choć przez kilka miesięcy można je uznać za zaraźliwe.
Mono jest leczony z resztą i opiekuje się objawami.
Objawy
Objawy mono mogą być różne u poszczególnych osób i mogą obejmować niektóre lub wszystkie z następujących objawów , które mogą pojawić się w różnym czasie w trakcie trwania choroby:
- Zmęczenie (zwykle skrajne)
- Gorączka 100 stopni do 103 stopni, która pogarsza się w nocy
- Ból gardła
- Obrzęk węzłów chłonnych szyi i pod pachami
- Obrzęk migdałków, które mogą lub nie mają na sobie białych plam
- Obrzęk wątroby lub śledziony
- Ból brzucha
- Bół głowy
- Żółtaczka
- Wysypka
- Zmniejszony apetyt
Kiedy małe dzieci zarażają się mononukleozą, ich objawy mogą być subtelniejsze i mogą obejmować słabe karmienie i drażliwość. W rzadkich przypadkach migdałki mogą stać się na tyle spuchnięte, że wymagają hospitalizacji.
Ponieważ objawy mono mogą bardzo przypominać stwardnienie gardła - które musi być leczone antybiotykami - ważne jest, aby zobaczyć się z lekarzem. Powinieneś udać się na pogotowie, jeśli nie możesz połknąć lub mieć wysoką gorączkę, której nie możesz kontrolować.
W bardzo rzadkich przypadkach mono może powodować problemy z sercem, więc natychmiast uzyskać pomoc lekarską, jeśli masz ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu lub jakiekolwiek inne objawy sercowo-naczyniowe. Skontaktuj się z lekarzem z innymi niepokojącymi lub niewyjaśnionymi objawami mono.
Przyczyny
Wirus Epstein-Barr jest główną przyczyną mono , ale infekcja przez wirusa cytomegalii (CMV) może powodować podobną chorobę.
Istnieje również kilka innych czynników zakaźnych, które wywołują choroby jednobarwne, w tym pasożyta Toxoplasma gondii . Objawy zwykle rozwijają się od czterech do sześciu tygodni po ekspozycji na wirusa.
W wieku 5 lat około połowa dzieci została zarażona EBV, często z niewielkimi objawami lub bez objawów. Około 95 procent dorosłej populacji zostało zainfekowanych EBV. Nastolatkowie i młodzi dorośli, którzy nie mieli wirusa w dzieciństwie, są najbardziej narażeni na wystąpienie objawów mononukleozy.
Wirus rozprzestrzenia się głównie przez ślinę i bliski kontakt. Poza pocałunkiem może rozprzestrzeniać się na kubkach do picia i sztućcach. Rozprzestrzenia się również poprzez inne płyny ustrojowe, takie jak śluz, krew, nasienie i wydzieliny pochwowe. Ludzie pozostają zakaźni przez sześć miesięcy po zakażeniu.
Wirus nigdy nie zniknie, ale stanie się uśpiony. Potencjalnie może się ponownie aktywować, jeśli twój układ odpornościowy jest osłabiony. Możesz być sporadycznie zakaźny ("pozbywając się" wirusa) i być w stanie rozprzestrzeniać EBV na innych.
Diagnoza
Ważne jest, aby być zdiagnozowanym przez lekarza, ponieważ objawy są podobne do innych chorób, które mają różne schematy leczenia. Zazwyczaj lekarz przeprowadzi dokładny egzamin przed zleceniem pracy z krwią lub przepisaniem leku.
Będzie szukał obrzęk węzłów chłonnych w szyi i obrzęk migdałków , które mogą być pokryte białymi lub żółtymi plamami. W ciężkich przypadkach lekarz może odczuwać powiększenie wątroby lub śledziony podczas naciskania brzucha.
Jeśli lekarz podejrzewa mono, może zlecić badanie krwi, które zwykle ujawnia wyższą niż normalna ilość białych krwinek (komórek, które zwalczają infekcję). Mono jest zwykle diagnozowany przez objawy lub przez testowanie poziomów przeciwciał na EBV lub CMV.
Leczenie
Ponieważ choroba jest spowodowana przez wirus, leczenie ma na celu opanowanie objawów . Nie ma lekarstwa ani szczepionki na mono.
Powinieneś zacząć czuć się lepiej po około 10 dniach, choć całkowite wyzdrowienie może trwać nawet trzy miesiące.
Opieka wspierająca dla mono obejmuje wykonywanie następujących czynności:
- Odpocznij, przynajmniej osiem godzin dziennie.
- Pij dużo nie kofeinowanych płynów i unikaj napojów alkoholowych, ponieważ Twoja wątroba może być w stanie zapalnym.
- Aby poradzić sobie z bólem gardła , spróbuj przepłukać gardło ciepłą słoną wodą lub ssać pastylkę na gardło. Zimne płyny pomagają również zmniejszyć dyskomfort i obrzęk.
- Leki dostępne bez recepty, takie jak Tylenol (acetaminofen) i Motrin (ibuprofen) są przydatne w zmniejszaniu gorączki i leczeniu bólu gardła . Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed połączeniem leków dostępnych bez recepty z lekami na receptę.
- Lekarstwa rzadko są potrzebne, ale można zastosować kortykosteroidy, jeśli migdałki są tak powiększone, że blokują oddychanie i połykanie.
- Unikaj sportów kontaktowych, dopóki nie zostaną w pełni odzyskane; takie działania mogą spowodować pęknięcie powiększonej śledziony.
Słowo od
Uzyskiwanie mono może przerwać twoje życie, w tym obowiązki szkolne lub pracownicze. To może być frustrujące uczucie zmęczenia i bólu i nie mieć prostej pigułki, która go szybko wyleczy. Możesz zatem poczuć natchnienie, aby powrócić do normalnej rutyny, gdy objawy zaczną ustępować. Pamiętaj, że twoje ciało wciąż walczy, gdy poczujesz się lepiej. Nie popychaj się. Dbanie o wystarczający odpoczynek i utrzymanie dobrego odżywiania pomoże Twojemu ciału radzić sobie z wirusem i przezwyciężyć ten epizod.
> Źródła:
> Wirus Epsteina-Barra i mononukleoza zakaźna. CDC. https://www.cdc.gov/epstein-barr/about-mono.html.
> Mononukleoza zakaźna. University Health Service University of Michigan. https://www.uhs.umich.edu/mono.
> Mononucleosis. MedlinePlus. https://medlineplus.gov/ency/article/000591.htm.