Ciekawostki zaskakują Cię i zdumiewają
Ciekawostki mogą być ciekawe i ciekawe, zwłaszcza gdy uczysz się czegoś, co jest blisko domu. Niezależnie od tego, czy masz cukrzycę, czy znasz kogoś, kto to robi, możesz dowiedzieć się kilku interesujących faktów na temat tej choroby. Przekonanie o tym, jak bardzo rozwinęło się leczenie, może wzmocnić pozycję. Ponadto poznanie cukrzycy może pomóc zwiększyć świadomość i zmotywować do przejęcia kontroli.
Jak to się mówi, wiedza to moc.
25 Interesujące fakty na temat cukrzycy
Najwcześniejsze znane pisemne zapisy, które prawdopodobnie odnosiły się do cukrzycy, były w 1500 r. Pne w egipskim papirusie Ebersa. Odnosiło się to do objawów częstego oddawania moczu.
Objawy cukrzycy, takie jak pragnienie, utrata masy ciała i nadmierne oddawanie moczu rozpoznano przez ponad 1200 lat przed nazwaniem choroby.
Grecki lekarz Aretaeus (30-90CE) przypisuje się wymyśleniu nazwy "cukrzyca". Zarejestrował chorobę z objawami, takimi jak ciągłe pragnienie (polidypsja), nadmierne oddawanie moczu (wielomocz) i utrata masy ciała. Nazwał stan "cukrzyca", co oznacza "przepływający przez".
Dr Thomas Willis (1621-1675) nazwał cukrzycę "szalejącym złem" i opisał mocz ludzi chorych na cukrzycę typu 2 jako "cudownie słodkich, jakby nasyconych było miodem lub cukrem". Był także pierwszym, który opisał ból i kłucie od uszkodzenia nerwów z powodu cukrzycy.
W czasach starożytnych lekarze testowali cukrzycę poprzez degustację moczu, aby sprawdzić, czy jest słodki. Ludzie, którzy próbowali moczu, by sprawdzić cukrzycę, nazywali "degustatorami wody". Inne środki diagnostyczne obejmowały sprawdzenie, czy mocz przyciąga mrówki czy muchy.
Pod koniec lat pięćdziesiątych XIX wieku francuski lekarz o nazwisku Priorry doradzał pacjentom chorym na cukrzycę spożywanie dużych ilości cukru. Oczywiście, ta metoda leczenia nie trwała, ponieważ cukier zwiększa stężenie cukru we krwi.
- W tamtych czasach nie było glukometrów. Zamiast tego przetestowali poziom cukru we krwi za pomocą moczu. W 1941 roku Ames Diagnostics użył tabletek musujących Clinitest® musujących do badania moczu, aby przetestować mocz. Oznaczało to mieszanie moczu i wody w probówce i dodawanie niewielkiej niebieskiej pigułki, która spowodowała reakcję chemiczną, która może spowodować poważne fizyczne poparzenie spowodowane ekstremalnym ciepłem. Kolor płynu wskazywałby, czy glukoza znajdowała się w moczu.
W latach 1969-1970 pierwszy przenośny glukometr krwi został stworzony przez Ames Diagnostics. Nazywano go miernikiem odbicia Amesa (ARM). Ames później stał się częścią Bayer. Urządzenie wyglądało podobnie do urządzeń Tricorder używanych w oryginalnej serii Star Trek. Kosztują około 650 USD i są przeznaczone tylko dla lekarzy do wykorzystania w swoich praktykach lub szpitalach. Przenośne glukometry do użytku domowego przez pacjentów nie były sprzedawane w Stanach Zjednoczonych aż do 1980 roku.
Dr Richard Bernstein, autor popularnej książki Dr Bernstein's Diabetes Solution , był pierwszą osobą, która używa przenośnego miernika do sprawdzania poziomu cukru we krwi w domu. Był inżynierem w tym czasie i w złym stanie zdrowia z powodu cukrzycy typu 1. Uzyskał miernik ARM przeznaczony tylko dla lekarzy. Ponieważ nie był wtedy lekarzem, rozmawiał ze swoją żoną (która była psychiatrą), aby uzyskać dla niego urządzenie. Jego stan cukrzycowy drastycznie się poprawił. Następnie przeprowadził kampanię na przenośne domowe glukometry do użytku domowego w domu. Nie był w stanie zdobyć czasopism medycznych, aby opublikować swoje studia, więc mając 43 lata poszedł do szkoły medycznej i został endokrynologiem.
Dr Elliott P. Joslin, założyciel Joslin Diabetes Center, był pierwszym lekarzem specjalizującym się w cukrzycy i zachęcającym do samodzielnego leczenia. Zainteresował się, gdy jego ciotka została zdiagnozowana i powiedziano mu, że nie ma lekarstwa i nadziei. Zmarła wkrótce po powikłaniach cukrzycy. Jego matka została zdiagnozowana w roku, w którym rozpoczął praktykę w 1898 roku (kilka lat po śmierci ciotki). Pomógł jej poradzić sobie z cukrzycą i żyła jeszcze 10 lat, co było niezłym wyczynem.
Dr Elliot P. Joslin powiedział, że cukrzyca jest "najlepszą z chorób przewlekłych", ponieważ jest "czysta, rzadko brzydka, nie zakaźna, często bezbolesna i podatna na leczenie".
W 1916 r. Dr Frederick M. Allen opracował program leczenia szpitalnego, który ograniczył dietę pacjentów chorych na cukrzycę do whisky zmieszanej z czarną kawą (przezroczysta zupa dla osób nie pijących). Pacjenci otrzymywali tę mieszaninę co dwie godziny, aż cukier zniknął z moczu (zwykle w ciągu 5 dni). Zostali oni poddani bardzo rygorystycznej diecie niskowęglowodanowej. Ten program miał najlepszy wynik leczenia na swój czas. Praca Allena zwróciła uwagę dr. Elliota P. Joslina, który wykorzystał ją jako podstawę do badania diety i leczenia z ograniczeniem kalorii.
Dr Priscilla White była pionierem w leczeniu cukrzycy w czasie ciąży. Dołączyła do praktyki doktora Elliotta P. Joslina w 1924 r., Kiedy wskaźnik powodzenia płodu wyniósł 54%. Do czasu przejścia na emeryturę w 1974 r. Wskaźnik sukcesu płodu wynosił 90%.
Przed rokiem 1921 chorobą z wyboru dla cukrzycy typu 2 było głodzenie lub głodzenie.
W 1922 odkryto, że trzustka odgrywa rolę w cukrzycy. Naukowcy badający trawienie, usunęli trzustkę z domowych psów w laboratorium. Asystent zauważył dużą liczbę mrówek przyciągniętych do moczu psa. Mocz został przetestowany i stwierdzono, że ma bardzo wysoki poziom cukru.
Cukrzyca typu 1 i typu 2 została oficjalnie zróżnicowana w 1936 roku. Różnice odnotowano jednak w latach 1700, kiedy lekarz zauważył, że niektórzy ludzie cierpią na bardziej przewlekłą chorobę niż inni, którzy zmarli w mniej niż pięć tygodni po wystąpieniu objawów.
Według Światowej Organizacji Zdrowia największą liczbę osób z cukrzycą oszacowano w Azji Południowo-Wschodniej i w Regionach Zachodniego Pacyfiku, co stanowi około połowy cukrzycy na świecie.
Według Światowej Organizacji Zdrowia około 422 milionów ludzi żyje z cukrzycą na całym świecie (dane z 2014 r.), Prawie podwajając rozpowszechnienie od 1980 r.
W 1942 r. Zidentyfikowano pierwszy doustny lek przeciw cukrzycy typu 2 - sulfonylomocznik (lek stymulujący trzustkę do produkcji insuliny).
- W 1963 roku pierwszy prototyp pompy insulinowej, która dostarczył glukagon oraz insulinę, był podobny do plecaka i został opracowany przez dr. Arnolda Kadisha.
Obecnie istnieje ponad 7 klas leków doustnych, które pomagają w leczeniu i leczeniu cukrzycy typu 2.
Osoby z cukrzycą typu 2 mogą również stosować preparaty do wstrzykiwania niezawierające insuliny, agoniści GLP-1 do leczenia i leczenia cukrzycy typu 2.
W 2016 r. Federal Drug Administration zatwierdził pierwszy system dostarczania insuliny o zamkniętej pętli zwany systemem Minimed 670G.
W 2017 r. Pierwszy glukometr bez palca trafił na rynek amerykański. System Freestyle Libre wykorzystuje najnowszą technologię do odczytywania w czasie rzeczywistym odczytów glukozy co minutę za pomocą wstępnie skalibrowanego czujnika (nie trzeba go kalibrować palcem, odbywa się to w fabryce).
W 2018 r. FDA zatwierdziła stosowanie nowego agonisty GLP-1 , Ozempic Novo Nordisk (semaglutide), jako uzupełnienie diety i ćwiczeń fizycznych w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych. Semaglutide jest siódmym agonistą GLP-1, który ma być zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych oraz czwartym wstrzyknięciem raz w tygodniu, w celu uzyskania zatwierdzenia.
Zasoby:
1. Światowa Organizacja Zdrowia. Globalny raport na temat cukrzycy.
2. Diabetes.co.uk. Historia cukrzycy.