Nie oszukujmy się; zmarszczki są nieuniknione. Chociaż wiele z powodów, dla których je otrzymujemy, ma związek z nieuniknionymi skutkami starzenia się, istnieje wiele innych czynników, o których być może nigdy nie pomyślałeś.
Aby w pełni zrozumieć, w jaki sposób starzejemy się i co powoduje rozwój zmarszczek, pomaga to lepiej zrozumieć podstawową anatomię naszej skóry.
Struktura skóry i anatomia
Ludzka skóra składa się z kilku różnych warstw:
- Naskórek jest najbardziej zewnętrzną warstwą skóry, która służy jako bariera dla zewnętrznych elementów. Wewnątrz tej warstwy nowe komórki nieustannie rosną i pchają starsze komórki bliżej powierzchni, gdzie ostatecznie zostaną zrzucone. Jeśli ten proces kiedykolwiek stanie się nienormalny, skóra może wydawać się łuszcząca się i łuszcząca się.
- Drugą warstwą skóry jest skóra właściwa . Zawiera elementy strukturalne skóry, w tym kluczową tkankę łączną. Różne typy tkanki łącznej pełnią różne funkcje. Kolagen nadaje skórze jej siłę i pulchność, podczas gdy białka znane jako glikozoaminoglikany zapewniają sztywność strukturalną, a elastyna nadaje elastyczność i elastyczność.
- Połączenie skórno-naskórkowe znajduje się pomiędzy skórą właściwą a naskórkiem. Ta ważna struktura tworzy wystające paluchy, zwane grzbietami rete, które zwiększają powierzchnię naskórka narażonego na działanie naczyń krwionośnych, umożliwiając lepsze wchłanianie niezbędnych składników odżywczych.
- Dolna warstwa skóry to tkanka podskórna , która w dużej mierze składa się z komórek tłuszczowych, które izolują ciało i sprawiają, że skóra wydaje się być grubsza i pełniejsza. Zawiera również nasze gruczoły łojowe , gruczoły potowe i mieszki włosowe .
Zmarszczki i inne oznaki starzenia się są spowodowane zmianami w naszej anatomii skóry, a także wieloma czynnikami, które możemy kontrolować, i innymi, których nie możemy.
Wśród sześciu głównych przyczyn starzenia się skóry:
Chronologiczne starzenie
Wraz z wiekiem komórki naskórka stają się cieńsze i mniej lepkie, co powoduje, że skóra wygląda na zauważalnie cieńszą. Brak kleistości utrudnia także funkcję bariery skóry, umożliwiając uwolnienie wilgoci zamiast zatrzymywania jej w skórze. To powoduje suchość. Nie tylko liczba komórek naskórka zmniejsza się o 10 procent na dekadę , ale w miarę starzenia dzielimy się wolniej, co sprawia, że skóra nie jest w stanie szybko się naprawić.
Skutki starzenia się na warstwie skórnej są znaczące. Ta cienka warstwa nie tylko jest cienka, ale wytwarza mniej kolagenu i włókna elastyny ulegają zużyciu. Te zmiany w strukturze skóry, powodując jej zmarszczki i zwis. Tymczasem gruczoły łojowe stają się większe, ale produkują mniej sebum, a liczba gruczołów potowych również spada. Obie te zmiany prowadzą do wysuszenia skóry.
W tym samym czasie wyprostowane grzbiety połączenia skórno-naskórkowego zaczynają się spłaszczać, dzięki czemu skóra staje się bardziej delikatna i łatwa do ścinania. Proces ten zmniejsza także dostępność składników odżywczych do naskórka, zakłócając normalny proces naprawy skóry.
Poparzenia słoneczne
Ekspozycja na promieniowanie UVA i UVB z promieni słonecznych stanowi 90 procent przedwczesnych objawów starzenia się skóry .
Większość efektów fotostarzenia , w tym zmarszczki i ciemne plamy, pojawia się przed 20. rokiem życia. Ilość szkód, jakie słońce powoduje na skórze, zależy od całkowitego narażenia życia na promieniowanie UV, a także od ich specyficznej skóry (pigmentu).
Nadmierna ekspozycja na słońce wpływa na różne warstwy skóry:
- Naskórek staje się cieńszy, a zmiany skórne, takie jak rogowacenie słoneczne , rak podstawnokomórkowy i rak płaskokomórkowy , zaczynają się tworzyć.
- W skórze właściwej słońce może uszkadzać włókna kolagenowe szybciej niż normalnie, podczas gdy włókna elastyny zaczynają gromadzić się na nienormalnych poziomach. Ta kumulacja powoduje wytwarzanie enzymów zwanych metaloproteinazami w dużych ilościach. Metaloproteinazy zazwyczaj naprawiają skórę, wytwarzając kolagen, ale uszkodzenie słoneczne powoduje nieprawidłowe działanie i rozkład kolagenu. Powoduje to powstawanie zdezorganizowanych włókien kolagenowych znanych jako blizny słoneczne. Ponieważ skóra powtarza ten niedoskonały proces odbudowy, powstają zmarszczki.
Wolne rodniki
Wolne rodniki są niestabilnymi cząsteczkami tlenu, które mają tylko jeden elektron zamiast dwóch. Ponieważ elektrony znajdują się w parach, cząsteczka musi pobierać inne cząsteczki z innego elektronu. Kiedy druga cząsteczka traci swój elektron do pierwszej cząsteczki, musi znaleźć inny elektron, powtarzając ten proces raz za razem.
Ten proces może uszkodzić funkcję komórki i zmienić samą genetykę komórki. Wolne rodniki powodują powstawanie zmarszczek poprzez aktywację metaloproteinaz rozkładających kolagen, który jest jeszcze gorszy nawet przez najmniejsze ilości promieniowania UV , palenie tytoniu lub narażenie na zanieczyszczenie powietrza.
Zmiany hormonalne
Jest prawdopodobne, że hormonalne skutki menopauzy i zmniejszenie produkcji estrogenów są odpowiedzialne za starzenie się skóry. Jednak badania jeszcze nie odkryły, które zmiany skórne są specyficzne dla zmniejszonego estrogenu lub które zmiany skórne są wynikiem ekspozycji na słońce lub normalnego starzenia się chronologicznego. Natomiast badania na zwierzętach wykazały, że brak estrogenu może powodować obniżenie poziomu kolagenu o dwa procent rocznie, a także zmniejszenie grubości skóry o jeden procent rocznie.
Wykorzystanie mięśni
To nie jest historia starych żon. Nawykowe mimikę twarzy może powodować marszczenie się skóry, ponieważ traci elastyczność. Zmarszczki między brwiami a kurzym łzami promieniującymi z kącików naszych oczu rozwijają się, gdy maleńkie mięśnie w tych okolicach na stałe kurczą się.
Powaga
Skutki grawitacji powodują, że rozluźnienie skóry staje się bardziej widoczne, gdy zapada się bardziej pod wpływem prostego przyciągania grawitacyjnego. Powoduje to wzrost żuchwy i opadających powiek w starszym wieku.