Diagnostyka, chirurgia i regeneracja
Przepuklina w nadbrzuszu występuje, gdy osłabienie mięśnia brzusznego pozwala tkankom brzucha wystawać przez mięsień. Zwykle występuje w chwili urodzenia i przypomina przepuklinę pępkową , z wyjątkiem przepukliny pępkowej otaczającej pępek, a przepuklina nadbrzusza zwykle znajduje się pomiędzy pępkiem a klatką piersiową.
Przepuklina w nadbrzuszu jest zwykle na tyle mała, że tylko otrzewna lub wyściółka jamy brzusznej przepycha się przez ścianę mięśniową .
W mniejszych przypadkach problem może zostać zdiagnozowany podczas badania TK lub innych badań w zupełnie innym zakresie i może nigdy nie wywołać objawów. W rzeczywistości wiele przepuklin w nadbrzuszu jest diagnozowanych u dorosłych, a nie u dzieci. W ciężkich przypadkach części narządu mogą przemieszczać się przez otwór w mięśniu.
Kto jest zagrożony
Przepukliny w nadbrzuszu są zwykle obecne po urodzeniu i mogą wydawać się i znikać, co określa się jako "zmniejszalną" przepuklinę. Przepuklina może nie być zauważalna, chyba że pacjent płacze, naciskając, aby wykonać wypróżnienie lub inną czynność, która powoduje ciśnienie w jamie brzusznej. Widoczność przepukliny powoduje, że jest łatwa do rozpoznania, często nie wymagająca badania poza badaniem lekarskim przez lekarza.
Leczenie u dzieci
Przepuklina w nadbrzuszu sama się nie zagoi i wymaga naprawy chirurgicznej. Jednakże, jeśli przepuklina nie grozi nagłym wypadkiem, zabieg można odłożyć do czasu, aż dziecko będzie starsze.
Maluchy lepiej tolerują zabieg chirurgiczny niż noworodki, więc może być korzystne poczekanie przed wykonaniem operacji.
Leczenie u dorosłych
Nierzadko zdarza się, że u osoby dorosłej zdiagnozowano przepuklinę nadbrzusza, której nie zdawano sobie sprawy z wcześniejszego okresu życia. Możliwe jest również, że przepuklina, która była znana od wielu lat, staje się problemem, jak osoby w każdym wieku.
Dla wielu przepuklina nie powoduje objawów aż do późniejszego wieku z powodu otyłości, osłabienia mięśni lub napięcia mięśni ściany brzucha. W takich przypadkach może być konieczna chirurgiczna naprawa, jeśli przepuklina powoduje ból lub grozi jej dławieniem.
Kiedy to nagły wypadek
Przepuklina, która utknie w pozycji "na zewnątrz" jest nazywana więzienną przepukliną. Podczas gdy uwięźnięta przepuklina nie jest nagłym przypadkiem, należy zająć się nią i należy szukać opieki medycznej. Przepuklina więzienna jest nagłym przypadkiem, gdy staje się "przepukliną strangulated", gdzie tkanka wypukła poza mięśnie jest pozbawiona krwi. Może to spowodować śmierć tkanki wypukłej w przepuklinie.
Uduszoną przepuklinę można rozpoznać po głębokim czerwonym lub fioletowym kolorze wypukłej tkanki. Może towarzyszyć mu silny ból, ale nie zawsze jest bolesny. Mogą również występować nudności, wymioty, biegunka i obrzęk jamy brzusznej .
Chirurgia
Operacja przepukliny pachwinowej jest zazwyczaj wykonywana w znieczuleniu ogólnym i może być wykonywana w trybie stacjonarnym lub ambulatoryjnym . Jeśli pacjent jest dzieckiem, należy zachować szczególną ostrożność, aby odpowiednio przygotować dzieci do zabiegu .
Operację tę wykonuje chirurg ogólny lub specjalista od okrężnicy-odbytu , jeśli pacjent jest dzieckiem, zwykle wykonuje zabieg chirurg specjalizujący się w pediatrii.
Po znieczuleniu operacja rozpoczyna się nacięciem po obu stronach przepukliny. Laparoskop jest wstawiany w jedno nacięcie, a inne nacięcie jest używane do dodatkowych narzędzi chirurgicznych. Chirurg następnie izoluje część brzusznej wyściółki przepychającej mięsień. Ta tkanka nazywa się "workiem przepuklinowym". Chirurg przywraca worek worka przepuklinowego do właściwej pozycji, a następnie zaczyna naprawiać ubytek mięśni.
Jeśli wada w mięśniu jest niewielka, może być zszyta zamknięta. Szwy pozostaną na miejscu na stałe, zapobiegając powracaniu przepukliny . W przypadku dużych wad chirurg może czuć, że szycie nie jest wystarczające.
W tym przypadku stosuje się przeszczep oczkowy w celu zakrycia otworu. Siatka jest trwała i zapobiega powrotowi przepukliny, nawet jeśli wada pozostaje otwarta.
Jeśli metoda zszywania stosowana jest z większymi wadami mięśniowymi (w przybliżeniu wielkości jednej czwartej lub większej), zwiększa się szansa ponownego wystąpienia. Użycie siatki w większych przepuklinach jest standardem leczenia, ale może nie być właściwe, jeśli pacjent ma historię odrzucenia implantów chirurgicznych lub stanu, który uniemożliwia użycie siatki.
Po założeniu siatki lub zszyciu mięśni laparoskop zostaje usunięty, a nacięcie można zamknąć. Nacięcie można zamknąć na kilka sposobów. Można go zamknąć za pomocą szwów, które są usuwane podczas wizyty kontrolnej u chirurga, specjalnej formy kleju, która służy do przytrzymywania nacięcia zamkniętego bez szwów lub małych lepkich bandaże zwanych steri-paskami.
Poprawa
Większość pacjentów z przepukliną jest w stanie powrócić do normalnej aktywności w ciągu dwóch do czterech tygodni. Pacjenci w podeszłym wieku wymagają dłuższego czasu. Brzuch będzie delikatny, szczególnie przez pierwszy tydzień. W tym czasie nacięcie powinno być chronione podczas działania, które zwiększa ciśnienie w jamie brzusznej poprzez wywieranie silnego, ale delikatnego nacisku na linię nacięcia .
Czynności, podczas których cięcie powinno być chronione, obejmują:
- Przechodzenie z pozycji leżącej do siedzącej lub z pozycji siedzącej do stojącej
- Kichanie
- Kaszel
- Płacze, zwłaszcza jeśli dziecko zmienia kolor na czerwony z wysiłku
- Obniżenie podczas ruchu jelit
- Wymioty
Źródło:
> Lang B, Lau H, Lee F. Przepuklina nadżołądkowa i jej etiologia. Hernia 2002; 6: 148.