Czy Splenda jest bezpiecznym substytutem cukru w diecie profilaktyki raka?
Czy sztuczny słodzik Splenda (sukraloza) powoduje raka? Czy jest bezpiecznym substytutem cukru w diecie przeciwnowotworowej?
Jeśli odpowiesz w Google na pytanie "Czy Splenda powoduje raka", otrzymasz odpowiedź mówiącą "tak" i "nie". Niektóre artykuły cytują badania, w których stwierdzono białaczkę u myszy i twierdzą, że tak. W przeciwieństwie do tego można przeczytać badania, w których stwierdza się, że Splenda nie zwiększa ryzyka raka i jest bezpieczna, nawet u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Która odpowiedź jest poprawna?
Co to jest Splenda (sukraloza)?
Splenda, znana pod nazwą sukralose, jest nieodżywczą substancją słodzącą, która jest 600 razy słodsza od cukru stołowego. Został po raz pierwszy zatwierdzony w 1998 roku jako substytut cukru na stole, aw 1999 został zatwierdzony jako słodzik ogólnego zastosowania. W chwili obecnej szacuje się, że Splenda jest obecna w co najmniej 4500 różnych produktach, od mieszanek deserowych po syrop i jest dostępna w co najmniej 80 krajach.
Sukralozę otrzymuje się, zaczynając od zwykłego białego cukru stołowego (sacharozy). Różnica polega na tym, że w sztucznym środku słodzącym trzy wiązania wodorowo-tlenowe są zastępowane przez atomy chloru. Chociaż pojawiły się hype na temat atomów chloru w związku (ponieważ chlor może być czynnikiem ryzyka dla raka), te atomy chloru nie występują w postaci, która wywołuje niepokój.
Sukraloza oddziałuje z komórkami nerwowymi (chemoreceptorami) w przewodzie pokarmowym, które odgrywają rolę w naszym mózgu, interpretując uczucie słodkiego smaku.
Jeśli jesteś zdezorientowany przez różne dostępne obecnie substytuty cukru, oto porównanie sztucznych substancji słodzących, które są obecnie używane w Stanach Zjednoczonych.
Kontrowersje wokół sztucznych słodzików
Z całą pewnością pojawiły się kontrowersje wokół substytutów cukru. Uważa się, że piętno raka, które otacza sztuczne słodziki, pochodzi z lat 70., kiedy szczury laboratoryjne rozwinęły raka pęcherza podczas próby sacharynowej.
Chociaż żaden przypadek raka u ludzi nie jest podobno związany z sacharyną, stygmatyzacja nadal pozostaje i kontynuowana jest za zgodą aspartamu (co jest prawdopodobnie bardziej niepokojące niż Splenda).
Po drugiej stronie równania jest duża ilość cukru, którą przeciętny Amerykanin spożywa - podobno 22 łyżeczki dziennie - w połączeniu ze wzrostem odsetka otyłości i cukrzycy.
Moglibyśmy wypełnić powieść pewnymi argumentami po obu stronach, ale dla naszych celów tutaj spojrzymy tylko na Splenda (sukraloza) i dowiemy się, czy może ona powodować raka, czy też prowadzić do problemów zdrowotnych, które nasilają się. ryzyko raka.
Zrozumienie rakotwórczości / genotoksyczności
Przed omówieniem badań warto zdefiniować kilka terminów. Rakotwórczość oznacza zdolność substancji do wywoływania raka. Genotoksyczność jest podobnym terminem. Odnosi się do zdolności substancji do uszkadzania genów (genów w DNA, które znajdują się w jądrze każdej komórki).
Rak zazwyczaj rozpoczyna się, gdy seria mutacji genetycznych i innych uszkodzeń genetycznych powoduje podział komórki i jej niekontrolowanie. Innymi słowy, genotoksyczność (zdolność do uszkadzania genów) zwykle powoduje, że substancja jest rakotwórcza.
Regulacyjna odpowiedź na pytanie, czy Splenda (sukraloza) powoduje raka
Ważne jest, aby zacząć od decyzji komitetu regulacyjnego, czy Splenda może powodować raka.
Na podstawie ponad 110 badań (badania fizykochemiczne i farmakokinetyczne / toksykokinetyczne), w laboratorium, na zwierzętach iu ludzi, Splenda jest uważana za bezpieczną. FDA zatwierdziła stosowanie sukralozy do stosowania na rynku konsumenckim bez ograniczeń.
Ponadto, badania oceniające metabolity (produkty rozpadu sukralozy, ponieważ jest metabolizowane przez organizm) okazały się nie mieć potencjału rakotwórczego. Ogólnie stwierdzono, że sukraloza nie ma potencjału rakotwórczego ani genotoksycznego, nawet w dużych dawkach zarówno w badaniach in vitro, jak i in vivo . Badania in vitro odnoszą się do tych, które są wykonywane w laboratorium zwykle w naczyniu, podczas gdy w badaniach in vitro ocenia się sposób, w jaki substancja oddziałuje w organizmie zwierząt laboratoryjnych lub ludzi.
Czy Splenda (sukraloza powoduje raka?) - studia
Słyszeliśmy, co ma do powiedzenia FDA, ale porozmawiajmy o tym, co mówią badania, o tym, czego nie mówią, a czego nie badano, abyś mógł podjąć własną wykształconą decyzję, czy chcesz, czy nie chcesz uwzględnij Splenda w swojej diecie.
Większość badań nie wykazała wzrostu ryzyka zachorowania na raka u Splendy, za wyjątkiem badania włoskiego z 2016 roku. W tym badaniu, badającym działanie sukralozy u myszy szwajcarskich, stwierdzono, że samce myszy wystawione na wyższe dawki sukralozy miały zwiększone ryzyko rozwoju białaczki. Dalsze badanie przeprowadzone przez producenta nie wykazało tego związku, ale co właściwie zostało przeprowadzone w badaniu?
Badanie Splenda (sukraloza) i białaczka dotyczyło myszy, którym podawano sukralozę w trzech różnych dawkach rozpoczynających się w macicy (w okresie prenatalnym) i kontynuowanych przez cały okres ich życia. W dawkach równoważnych zwykłym dawkom dla ludzi nie było zwiększonego ryzyka białaczki. Jednak w dawkach stosowanych przez całe życie towarzyszyło im dawkowanie odpowiadające około czterokrotności zalecanego dziennego spożycia przez ludzi.
Takie badanie jest trudne do zinterpretowania. Z pewnością większość dorosłych nie będzie korzystać z czterokrotnej zalecanej maksymalnej ilości sukralozy każdego dnia swojego życia. Ale jaka kwota jest bezpieczna? Ogólnie rzecz biorąc, uważa się, że nie ma bezpiecznego ograniczenia dla czynnika rakotwórczego. Jest to również tylko jedno badanie - choć stosunkowo duże w porównaniu z innymi badaniami.
W porównaniu do wielu czynników ryzyka w naszym życiu, jeśli oznacza to zwiększone ryzyko zachorowania na raka, jest prawdopodobnie niewielkie w stosunku do innych czynników ryzyka, na które jesteśmy narażeni. Na przykład uważa się, że domowa ekspozycja na radon powoduje 27 000 zgonów z powodu raka płuc rocznie (około 40 000 zgonów związanych jest z rakiem piersi), ale wiele osób nie poświęciło czasu na zakup zestawu testów za dziesięć dolarów, aby dowiedzieć się, czy ich dom jest problem.
Sacharoza (sukraloza) i nieswoiste zapalenie jelit
Oprócz ryzyka raka, stwierdzono, że sukraloza ma kilka działań niepokojących w przewodzie pokarmowym. Innymi słowy, nie jest "obojętny" lub całkowicie nieaktywny. Ponieważ niniejszy artykuł dotyczy potencjalnego ryzyka zachorowania na raka, będziemy trzymać się ustaleń, które mogą mieć wpływ na powstawanie raka - nawet jeśli są odległe.
Splenda (sukraloza) wydaje się zmniejszać liczbę "dobrych" bakterii w jelicie. Uczymy się, że posiadanie wystarczającej ilości dobrych bakterii w jelitach jest równie ważne lub ważniejsze niż posiadanie "złych" bakterii w jelitach. Nie ma pewności, czy ma to jakiekolwiek znaczenie, czy jest to związane z innym odkryciem - że sukraloza jest czynnikiem ryzyka zapalenia jelit. Musimy jasno powiedzieć, że stwierdzenie, że coś jest czynnikiem ryzyka, nie oznacza, że jest to przyczyną. Na przykład starszy wiek jest czynnikiem ryzyka wielu nowotworów, ale nie jest przyczyną raka. Choroba zapalna jelit (IBD) obejmuje stany chorobowe, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Wiemy, że choroby zapalne jelit zwiększają ryzyko raka okrężnicy . Ponadto niektóre sposoby leczenia IBD zwiększają ryzyko raka . Wiedząc o tym nie możemy koniecznie przeskoczyć do wniosku, że sukraloza może powodować raka (predysponując do IBD, który z kolei predysponuje kogoś do raka), ale nadal ważne jest zadawanie tego pytania.
Splenda może zwiększyć apetyt i wpłynąć na otyłość
Prawdopodobnie znasz badania, które wstrząsnęły falami radiowymi: soda zawierająca sztuczne słodziki może faktycznie zwiększać ryzyko otyłości. W wielu badaniach przyjrzano się sztucznym substancjom słodzącym powodującym utratę wagi i chociaż nie ma czasu na zajęcie się tym problemem, stwierdzono, że Splenda (sukraloza) zwiększa apetyt w co najmniej jednym badaniu. Ponieważ otyłość jest silnym czynnikiem ryzyka zachorowania na nowotwory (prawie obecnie w łeb w łeb z paleniem tytoniu), a cukrzyca (często związana z otyłością) jest niezależnym czynnikiem ryzyka raka, jest to ważny temat, który należy przyjrzeć dokładniej.
Odkrycie, że sukraloza może zwiększyć apetyt, jest dość ironiczne, ponieważ związek ten jest często stosowany w celu uniknięcia kalorii związanych z cukrem. Prawdziwym problemem jest jednak to, że przeciętny Amerykanin konsumuje o wiele za dużo cukru, a otyłość stała się niemal epidemią.
Splenda (sukraloza) i ciepło
Przeprowadzono badania bezpieczeństwa dotyczące wpływu i stabilności sukralozy w normalnych warunkach stosowania. Niektórzy badacze zadawali pytanie: "Co się stanie, jeśli sukraloza zostanie wystawiona na działanie ciepła, np. Podczas gotowania?" W tym ustawieniu (nawet przy łagodnym ogrzewaniu) występuje nieco większe obawy. Gotowanie sukralozy w wysokich temperaturach generuje związki zwane choropropanolami, które są potencjalnie toksycznymi związkami.
Ekologiczny wpływ Splenda
Ponieważ sukraloza dostaje się do wody i jest obecna w wodach gruntowych, naukowcy próbują zbadać, co, jeśli jakikolwiek efekt może mieć ekologicznie. W tej chwili po prostu nie jesteśmy pewni.
Dolna linia Splenda (sukraloza) Zdrowie i rak
W chwili obecnej niewiele jest dowodów na to, że sukraloza - stosowana w normalnych ilościach i niezgrzana - przyczynia się do ryzyka zachorowania na raka. Zgodnie z zasadą "wszystko z umiarem" mała Splenda prawdopodobnie nie jest warta obaw dla tych, którzy pragną słodyczy.
Ważne jest, aby pamiętać, że chociaż wiele osób jest zaniepokojonych tym, czego jeszcze nie wiemy o sztucznych substancjach słodzących, prawdopodobnie istnieje wiele innych zagrożeń w naszym życiu, które mogą być bardziej warte naszego skupienia.
Źródła:
Berry, C., Brusick,., Cohen, S., Hardisty, J., Grotz, V. i G. Williams. Sukminoza nierakotwórcza: przegląd przesłanek naukowych i prawnych. Odżywianie i rak . 2016. 68 (8): 1247-1261.
Cesare Maltoni Cancer Research Center. Sukraloza podawana w paszy, zaczynając w sposób prenatalny przez długość życia, indukuje nowotwory układu krwiotwórczego u samców myszy szwajcarskich. Międzynarodowy Dziennik Zdrowia Zawodowego i Środowiskowego . 2016 r. 22 (1): 7-17.
Grotz, V. i I. Munro. Przegląd bezpieczeństwa sukralozy. Toksykologia regulacyjna i farmakologia . 2009. 55 (1): 1-5.
Li, R., Zheng, J., Jiang, M., Liu, Y., Qin, X. i X. Wang. Zwiększone proteazy trawienne i zmniejszona β-glukuronidaza w kale szczurów leczonych sukralozą i sacharyną - kolejne krytyczne dowody na to, że te dietetyczne substancje chemiczne mogą być ważnymi czynnikami przyczynowymi dla nieswoistej choroby jelit. Nieswoiste zapalenie jelit . 2016. 22 (8): E29-30.
Schiffman, S. i K. Rother. Sukraloza, syntetyczny słodzik chlorowodorowy: przegląd zagadnień biologicznych. Journal of Toxicology and Environmental Health. Część B, Recenzje krytyczne . 2013. 16 (7): 399-451.
Soffritti, M., Padovani, M., Tibaldi, E., Falcioni, L., Manservisi, F. i F. Belpoggi. Rakotwórcze działanie aspartamu: pilna potrzeba ponownej oceny regulacyjnej. American Journal of Industrial Medicine . 2014. 57 (4): 383-97.
Wang, Q., Lin, Y., Zhang, L. i in. Sukraloza promuje przyjmowanie pokarmu przez NPY i neuronalną odpowiedź na czczo. Metabolizm komórkowy . 2016. 24 (1): 75-90.