Leczenie zapalenia kaletki łokieć

Zapalenie stawu łokciowego jest częstym stanem, który powoduje ból i obrzęk w tylnej części łokcia. Nazywany również zapaleniem kaletki olekranowej, zapalenie stawu łokciowego zazwyczaj reaguje na proste etapy leczenia, chociaż zakażone kaletki lub przewlekłe zapalenie kaletki mogą wymagać bardziej inwazyjnych metod leczenia.

Zabiegi domowe

Więcej zabiegów inwazyjnych

Jeśli te zabiegi nie przynoszą ulgi w objawach, można rozważyć zastosowanie bardziej inwazyjnych metod leczenia.

Leczenie zakażeń zapaleniem kaletki łokciowej

Leczenie zakażonego zapalenia kaletki wymaga wielokrotnego drenażu płynów, leczenia antybiotykami, a czasami zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia zainfekowanej kaletki. Kiedy zapalenie kaletki obejmuje infekcję, leczenie staje się bardziej naglące.

Objawy zakażenia obejmują:

Z powodu tego konkretnego leczenia, wszystkie przypadki zapalenia kaletki łokcia powinny być ocenione przez lekarza, aby upewnić się, że nie ma dowodów na zakażenie.

Słowo od

Zapalenie stawu łokciowego może powrócić, ale zwykle z czasem i kilkoma prostymi etapami leczenia stan zapalny ustępuje, a problem ustępuje. Jeśli zapalenie kaletki powraca uporczywie, torebkę można usunąć chirurgicznie, ale rzadko jest to konieczne.

Często pacjenci odczują marmurowy guzek pogrubionej torebki nawet miesiąc po epizodzie zapalenia kaletki łokcia. To jest pogrubiona blizna, która była zapalną kaletą.

Pacjenci, u których występuje zapalenie stawu łokciowego, najczęściej są tymi, którzy przez dłuższy czas wywierają nacisk na punkt łokcia. U tych pacjentów, ochraniacze na łokcie mogą chronić łokieć i zapobiegać zapaleniu kaletki łokciowej, a wysiłki mające na celu zapobieganie zapaleniu kaletki łokcia są znacznie lepsze niż zabiegi, które mogą mieć skutki uboczne i powikłania. Z tego powodu skupienie się na zapobieganiu stanowi prawdopodobnie najważniejszy etap leczenia.

Źródła

Aaron DL, i in. "Cztery najczęstsze typy zapalenia kaletki: Diagnoza i postępowanie" J Am Acad Orthop Surg Czerwiec 2011; 19: 359-367.