Kobiety, które mają jeden warunek, częściej mają drugą
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że celiakia, która pojawia się, gdy spożywanie glutenu białkowego wywołuje uszkodzenia jelitowe, ma niewiele wspólnego z zaburzeniem odżywiania się jadłowstrętu psychicznego. Na pozór oba dotyczą jedzenia, ale celiakia jest chorobą autoimmunologiczną , a anoreksja jest uważana za zaburzenie emocjonalne.
Jednak naukowcy odkryli, że to, co mówią, wydaje się być powiązaniem między tymi dwoma warunkami.
Szczególnie u kobiet, u których wcześniej zdiagnozowano celiakię, częściej rozpoznaje się również anoreksję, i odwrotnie, u kobiet, u których wcześniej zdiagnozowano anoreksję, częściej rozpoznaje się celiakię.
Nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje - kilka czynników, w tym genetyki, może odgrywać pewną rolę. Ale badania wskazują na potrzebę zwiększonej świadomości potencjalnego związku i problemów, przed którymi stoi osoba, która ma oba warunki.
Celiak i anoreksja: Jakie są połączenia?
Celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, która pojawia się, gdy spożywasz jedzenie lub napój zawierający jedno z ziaren glutenu (pszenica, jęczmień lub żyto). Twój układ odpornościowy reaguje na białko glutenowe poprzez atakowanie błony śluzowej jelita cienkiego , co może prowadzić do wielu różnych objawów i niedoborów żywieniowych . Nie jest jasne, co powoduje celiakię - genetyka odgrywa ważną rolę , ale naukowcy próbują również zidentyfikować potencjalne czynniki wyzwalające.
Tymczasem nie jest również jasne, co dokładnie powoduje jadłowstręt psychiczny. Zaburzenia odżywiania wydają się występować w rodzinach, co sugeruje, że istnieją powiązania genetyczne, ale czynniki środowiskowe i emocjonalne również mogą odgrywać ważną rolę.
Celiakia i jadłowstręt psychiczny nie są rzadkimi chorobami - celiakia dotyka nieco mniej niż 1 procent populacji Stanów Zjednoczonych, podczas gdy anoreksja może dotknąć nawet 1 procent kobiet w ciągu życia.
Oba schorzenia występują częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Przez lata klinicyści odnotowali kilka przypadków dwóch stanów występujących u tej samej osoby, co skłoniło naukowców do bliższego przyjrzenia się potencjalnym powiązaniom. Ponadto naukowcy badający genetykę celiakii, cukrzycę typu 1 (inny stan autoimmunologiczny) i jadłowstręt psychiczny znaleźli współdzielone czynniki genetyczne wśród tych trzech, sugerując, co to badanie nazywa "wspólnymi ścieżkami molekularnymi" w tych warunkach.
Większe ryzyko zarówno dla celiakii, jak i anoreksji
Szwedzkie badanie opublikowane w czasopiśmie " Pediatrics" badające te powiązania dotyczyło blisko 18 000 kobiet, u których zdiagnozowano celiakię, porównując je do prawie 90 000 kobiet bez tej choroby.
Naukowcy odkryli, że kobiety z celiakią były 1,46 razy bardziej podatne na zdiagnozowanie jadłowstrętu psychicznego w pierwszym roku po rozpoznaniu celiakii, a 1,31 razy częściej zdiagnozowano anoreksję po pierwszym roku od rozpoznania celiakii.
Kobiety były jeszcze bardziej podatne na zdiagnozowanie po raz pierwszy z anoreksją, a następnie z celiakią: w wyniku wcześniejszej diagnozy anoreksji ustalono, że ewentualna diagnoza celiakii jest 2,18 razy bardziej prawdopodobna, jak wykazały badania.
Analiza nie wykazała zwiększonego ryzyka u mężczyzn, ale naukowcy ostrzegli, że badanie nie było wystarczająco duże, aby wykryć potencjalne ryzyko u mężczyzn.
Kilka czynników mogło przyczynić się do zwiększenia ryzyka u kobiet - napisali autorzy. Po pierwsze, jest możliwe, że ktoś z celiakią mógł zostać źle zdiagnozowany z anoreksją, ponieważ oba stany mogą powodować utratę wagi i niedożywienie. Po drugie, istnieje możliwość, co naukowcy nazywają "uprzedzeniami obserwatorów", co oznacza, że ludzie znajdujący się pod bliższą kontrolą lekarską są bardziej podatni na zidentyfikowanie schorzeń. Po trzecie, wspólne czynniki ryzyka, w tym genetyka, mogą odgrywać rolę.
Co się teraz stanie?
Możliwe, że zdiagnozowanie choroby celiakii - która wymaga ścisłej diety bezglutenowej - może wywołać zaburzenie odżywiania u kogoś, kto wcześniej go nie miał.
"Nierzadko zaburzenia odżywiania zaczynają się od dobrych, narzuconych przez siebie prób" zdrowego odżywiania się "poprzez eliminację pokarmów uznanych za niezdrowe" - zauważa dr. Neville Golden, MD i KT Park, obaj pediatrzy ze Stanford University, w komentarzu towarzyszącym badaniu w Pediatrii. "Obecne badania sugerują, że nadmierne skupianie się na diecie u pacjentów z celiakią może prowadzić do rozwoju jadłowstrętu psychicznego u osób podatnych."
Fakt, że naukowcy odkryli coś, co nazwali "dwukierunkowym powiązaniem" - osoby z rozpoznaniem jednego schorzenia częściej rozpoznawano za pomocą drugiego, niezależnie od tego, który z nich został zdiagnozowany jako pierwszy, lekarze powinni ściśle monitorować osoby z celiakią lub anoreksją nervosa, aby obserwować możliwość rozwoju drugiej choroby.
Innym problemem jest to, że posiadanie anoreksji utrudnia przestrzeganie diety bezglutenowej. Ci, którzy jedzą bezglutenowy wiedzą, że czasami są głodni w sytuacjach, gdy nie ma nic bezpiecznego do zjedzenia, ale może to być niebezpieczne dla kogoś z anoreksją. Możliwe jest również, naukowcy twierdzą, że niektórzy ludzie z anoreksją i celiakią świadomie spożywają produkty zawierające gluten, ponieważ wywołają reakcję i późniejszą utratę wagi.
Leczenie osób z celiakią i jadłowstrętem psychicznym może być wyzwaniem, ponieważ każdy warunek wymaga zupełnie innego podejścia. Celiakia jest zwykle diagnozowana przez gastroenterologa, a osoba z celiakią może zobaczyć innych pracowników służby zdrowia, w tym dietetyka, który specjalizuje się w diecie bezglutenowej. Jadłowstręt psychiczny, tymczasem, zwykle jest leczony przez zespół kierowany przez specjalistę zdrowia psychicznego, a osoba z tą chorobą prawdopodobnie zobaczy dietetyka, który specjalizuje się w zaburzeniach odżywiania. W celu jednoczesnego leczenia obu schorzeń, specjaliści medyczni przyzwyczajeni do własnego podejścia będą musieli współpracować.
Drs. Golden i Park również twierdzą, że wiele osób decyduje się na bezglutenowe bez diagnozy, co stanowi kolejny potencjalny problem: po diecie bezglutenowej jako sposób na ukrycie zaburzeń odżywiania. "Interakcja między dietami bezglutenowymi a zaburzeniami odżywiania jest jeszcze większym problemem" - podsumowują. "To ważne badanie to tylko wierzchołek góry lodowej."
> Źródła:
> Golden NH i Park KT. Celiakia i anoreksja Nervosa-An Stowarzyszenie Well Worth Biorąc pod uwagę. Pediatria . 2017 kwietnia. Opublikowano w Internecie 30 marca 2017.
> Marild K i in. Celiakia i jadłowstręt psychiczny: ogólnopolskie badanie. Pediatria. 2017 kwietnia. Opublikowano w Internecie 30 marca 2017.
> Mostowy J i in. Współdzielone czynniki genetyczne zaangażowane w celiakię, cukrzycę typu 2 i jadłowstręt psychiczny sugerują wspólne szlaki molekularne dla chorób przewlekłych. PLoS One. 2016 Aug 2; 11 (8): e0159593.