Złamanie nadgarstka - co musisz wiedzieć

Najczęstszy rodzaj złamania przed 75 rokiem życia

Jeśli chodzi o złamania w nadgarstku, pole gry nie jest równe między płciami. U kobiet liczba złamań w nadgarstku wzrasta w okresie menopauzy i plateau po 65 roku życia, najprawdopodobniej w związku z szybką utratą kości w latach następujących po menopauzie. Ponieważ mężczyźni nie doświadczają menopauzy, częstość złamania nadgarstka u mężczyzn pozostaje dość stała.

Nadgarstek składa się z dwóch kości w przedramieniu, promienia i kości łokciowej oraz małych kości dłoni. Większość złamań w obrębie nadgarstka występuje na zewnątrz w miesiącach zimowych, kiedy śnieg i lód sprawiają, że chodzenie jest zdradliwe, a upadki są powszechne. Często osoba wyciąga rękę, aby złamać upadek. Ręka i przedramię biorą cały ciężar i siłę od upadku, a jedna z kości nadgarstka pęka.

Colles Fracture

Złamania Collesa występują, gdy promień łamie się w obrębie jednego lub dwóch cali nadgarstka (dalszy promień). Złamania Collesa (nazwane imieniem lekarza, który pierwszy raz to opisał) występują najczęściej u kobiet po menopauzie. Ryzyko złamania Collesa wydaje się być związane z gęstością kości dalszego promienia.

Rozpoznanie złamań nadgarstka

Po upadku możesz być posiniaczony i obolały. Czasami złamanie może być błędnie zdiagnozowane jako złe zwichnięcie (uszkodzenie więzadeł). Ból, ograniczony ruch i słabe chwytanie ręki w dotkniętym ramieniu są ignorowane.

Twój nadgarstek jest prawdopodobnie złamany, a nie skręcony, jeśli masz:

Zwykle prześwietlenie może potwierdzić diagnozę. Po rozpoznaniu złamania rozpoczyna się odpowiednie leczenie.

Złamanie nadgarstka może być również oznaką podstawowych problemów, takich jak:

Leczenie złamań nadgarstka

Podstawowym celem leczenia jest przywrócenie prawidłowego ruchu do dotkniętej ręki i nadgarstka. Przez cały proces leczenia będą wykonywane ćwiczenia, które należy wykonać, aby zachować ruch i elastyczność, i ponownie zdobyć siłę.

Odpowiednie leczenie zależy od umiejscowienia i ciężkości złamania.

Pierwsza obsada lub szyna będzie sięgać ponad łokieć, aby ograniczyć ruch łokcia i nadgarstka. Zostaniesz nauczony ćwiczeń dla palców i barku po uszkodzonej stronie. Ważne jest, aby wykonywać ćwiczenia, nawet podczas obsady. Pomoże to zapobiec sztywności palców (jeden z efektów ubocznych złamania Collesa).

Przez pierwsze dwa do trzech tygodni Twój nadgarstek będzie prześwietlany co tydzień. Jeśli kości wymknęły się z położenia, może być konieczna operacja, aby zmienić położenie kości i przypiąć je na miejscu.

W każdym przypadku obsada lub szyna jest usuwana po 6 lub 8 tygodniach. Możesz pomóc odzyskać siły i utrzymać mobilność dzięki aktywnym i pasywnym ćwiczeniom dla:

Po zdjęciu gipsu lub szyny możesz czasami używać podpórki na nadgarstek lub szyny, aby podeprzeć i zabezpieczyć staw. Czasami nadgarstek może nie wyglądać dokładnie tak samo, jak przed złamaniem, ale przy odpowiedniej fizjoterapii zniknie niewiele funkcji.

Początkowo będziesz potrzebować pomocy w codziennej rutynie. Jeśli przerwa jest w twoim dominującym ramieniu, możesz potrzebować pomocy w zadaniach, takich jak ubierania się, pielęgnacji i kąpieli.

Drugim celem leczenia jest ustalenie, czy występuje osteoporoza . Ponieważ złamania nadgarstka występujące u kobiet w wieku 40-60 lat mogą być wynikiem osteoporozy lub mogą być wczesnym sygnałem ostrzegawczym , właściwe byłoby badanie gęstości kości. Test gęstości kości mierzy aktualny stan kości i jest jedynym sposobem przewidywania ryzyka przyszłych złamań.

Zapobieganie złamaniom nadgarstka

W przypadku osteoporozy (lub wysokiego ryzyka jej rozwoju) należy podjąć kroki w celu utrzymania istniejącej gęstości kości. Jeśli gęstość kości znajduje się w prawidłowym zakresie, należy skupić się na zachowaniu zdrowia kości. Badania wykazały, że odpowiednie spożycie wapnia i witaminy D oraz ćwiczenia obciążające zachowują gęstość kości. Jeśli test wykaże, że gęstość kości jest niska, wapń, witamina D i ćwiczenia mogą nie wystarczyć do ochrony przed osteoporozą. Możesz przepisać leki przeciw osteoporozie, aby zapobiec lub spowolnić utratę kości .

> Źródła:

> Złamanie nadgarstka. NIH ORBD ~ NRC, 8/98.