Neuro-ICU to oddział intensywnej terapii poświęcony opiece nad pacjentami z natychmiastowymi zagrażającymi życiu problemami neurologicznymi. Neuro-ICU pojawiły się około 25 lat temu w odpowiedzi na potrzebę bardziej specjalistycznej wiedzy w zakresie rozwijających się technik rozpoznawania i rozwiązywania problemów neurologicznych.
Problemy zarządzane w Neuro-ICU
Ogólnie rzecz biorąc, pacjent może zostać przyjęty na oddział neurochirurgiczny w następujących warunkach:
- pooperacyjny guz mózgu
- udar niedokrwienny
- Krwotok podpajęczynówkowy
- Poważny uraz mózgu
- krwotoki wewnątrzczaszkowe
- Zespół Guillaina-Barre'a
- krwiak podtwardówkowy
- myasthenia gravis
- uraz kręgosłupa
- stan padaczkowy
- zapalenie mózgu
- zapalenie opon mózgowych i inne infekcje ośrodkowego układu nerwowego
Inne korzyści
Dziedzina opieki neurointensywnej obejmuje nie tylko szeroki zakres chorób. Wymaga również specjalistycznej wiedzy na temat niektórych mechanizmów ciała, takich jak mózg kontroluje przepływ krwi i ciśnienie wewnątrzczaszkowe . Wymaga to również znajomości narzędzi neurologicznych, takich jak elektroencefalografia , które są dodawane do bardziej typowych porozumień dotyczących mechaniki respiratora, telemetrii serca i intensywnego monitorowania ciśnienia krwi oraz innych technik bardziej typowych dla ogólnego OIT.
Pacjenci z uszkodzeniem układu nerwowego różnią się bardzo istotnie od pacjentów z uszkodzeniami innych ważnych obszarów ciała.
Na przykład choroby układu nerwowego mogą wpływać na zdolność pacjenta do poruszania się i komunikowania. Personel neurochirurgii musi zostać przeszkolony w zakresie specjalnych technik egzaminacyjnych w celu zebrania krytycznych informacji.
Osobisty charakter poważnych chorób neurologicznych również nie może być zaniżony. Choroba neurologiczna może zmienić sposób, w jaki osoba postrzega bliskich i może zasadniczo sprawić, że zachowują się jak zupełnie inna osoba.
Co gorsza, niektóre choroby neurologiczne zdają się okradać nas z tego, co uczyniło nas tym, kim jesteśmy, a nawet tym, co uczyniło nas ludźmi. Kruchość emocjonalna, którą te zmiany mogą wywołać u przyjaciół i członków rodziny wymaga szczególnej uwagi. Staje się to jeszcze ważniejsze przy omawianiu takich tematów jak śmierć mózgu.
Historia Neuro-ICU
Pod pewnymi względami, pierwszymi oddziałami intensywnej terapii były neuro-OIOM. Zapotrzebowanie na OIT zostało mocno ugruntowane w latach pięćdziesiątych z powodu paraliżującego działania wirusa polio. Ponieważ sparaliżowani ludzie z polio stracili zdolność oddychania, zostali umieszczeni na nowej technologii wentylacji mechanicznej .
Przez dziesięciolecia oddziały intensywnej terapii zajmowały się wszystkimi rodzajami chorób zagrażających życiu, szczególnie tych, które doprowadziły do konieczności wentylacji mechanicznej. Jednak potrzeba bardziej wyspecjalizowanej opieki stała się coraz bardziej widoczna, ponieważ medycyna stała się bardziej złożona. W 1977 r. W Massachusetts General Hospital rozpoczęto pierwszy duży ogólny neuro-ICU akademicki w Ameryce Północnej. Stamtąd stały się coraz bardziej popularne w całym kraju i na świecie.
Większość neuro-OIOM znajduje się w dużych szpitalach akademickich, gdzie otrzymują stały strumień pacjentów. Mniejsze szpitale mogą nie być w stanie uzyskać wystarczającej liczby pacjentów, aby uzasadnić budowę neurochirurgicznego narządu nerwowego i będą albo opiekować się pacjentem na ogólnym OIT, albo przenieść pacjenta do innego szpitala.
Kto pracuje w Neuro-ICU
Neuro-OIOM są bardzo multidyscyplinarne. Neurolodzy, neurochirurdzy, specjaliści od intensywnej terapii i anestezjolodzy często bardzo ściśle współpracują z zespołami wysoko wykwalifikowanych pielęgniarek, terapeutów oddechowych, specjalistów od żywienia i nie tylko.
Zaletą posiadania tak wielu specjalistów jest to, że szeroki zakres wiedzy specjalistycznej jest dostarczany pod opiekę każdego pacjenta. Minusem jest to, że jeśli nie przywiązuje się zbytniej wagi do tego, kto mówi, rodzina i przyjaciele mogą łatwo pomylić się z kim rozmawiają i dlaczego. To potencjalne zamieszanie pogłębia fakt, że pracownicy szpitali muszą pracować na zmiany, więc to, z kim rozmawiasz, zależy również od pory dnia.
Aby uniknąć nieporozumień, upewnij się, że każdy, kto przychodzi, przedstawia się i opisuje swoją rolę.
W porównaniu z ogólnymi oddziałami intensywnej terapii, neuro-OIOM były związane z niższą śmiertelnością i krótszymi pobytami w szpitalu w przypadku zaburzeń, takich jak udar, krwotok mózgowy i urazowe uszkodzenie mózgu. Oddziały intensywnej terapii na ogół mogą być przestraszonymi i mylącymi miejscami, ale przy ścisłej dbałości o dobrą komunikację, neuro-ICU może być dosłownie ratującym życie.
Źródła:
Allan H. Ropper, Daryl R. Gress, Michael. N Diringer, Deborah M. Green, Stephan A. Mayer, Thomas P. Bleck, Neurologiczna i neurochirurgiczna intensywna terapia, wydanie czwarte, Lippicott Williams & Wilkins, 2004
Pedro Kurtz, Vincent Fitts, Zeynep Sumer, Hillary Jalon i Joseph Cooke, et al.How Care różni się dla pacjentów neurologicznych przyjęty do jednostki opieki neurologicznej w porównaniu z ogólnym ICU? Neurocritical Care, 2011, Tom 15, Number 3, strony 477-480