Wspólna hipermobilność
Termin podwójnie połączony jest niedokładnym sposobem stwierdzenia, że ktoś ma nadmierną ruchomość stawów. Podwójne połączenie sugerowałoby, że dana osoba ma więcej stawów niż normalnie lub że ich stawy mają ruch dwa razy normalny - żadna z tych rzeczy nie jest prawdziwa.
Prawda jest taka, że ludzie nazywani "podwójnie połączonymi" mają stawy o większej mobilności niż normalnie.
U niektórych osób jest to normalne. W innych istnieje przyczyna medyczna dla rozluźnienia stawów . Na przykład osoby z zespołem Ehlersa-Danlosa mają nieprawidłową tkankę łączną, co pozwala na nadmierny ruch stawów.
Wspólna hipermobilność
Stawowa hipermobilność definiowana jest jako "nienormalnie zwiększona ruchliwość małych i dużych stawów poza granice ich fizjologicznego ruchu." Często występuje u młodych kobiet i zwykle zmniejsza się wraz z wiekiem. Hipermobilność obserwuje się u około 5% zdrowej dorosłej populacji. Ludzie pochodzenia azjatyckiego i afro-karaibskiego mają większą skłonność do hipermobilności. Ludzie z subkontynentu indyjskiego mają bardziej giętkie dłonie niż ludzie o europejskim pochodzeniu.
Niektóre osoby mogą trenować swoje stawy, aby mieć większą mobilność, a często jest to centrum sportów i aktywności, które wymagają dużej elastyczności. Na przykład, balet i gimnastyka często zwiększają ruchomość stawów dzięki skupionym i ciągłym wysiłkom rozciągania więzadeł i tkanki łącznej wokół stawu.
Dla większości ludzi ta zwiększona mobilność stawów nie ma żadnych objawów medycznych.
Z drugiej strony osoby z prawdziwą hipermobilnością stawów rodzą się z genetycznymi różnicami w składzie kolagenu, co pozwala na rozluźnienie stawów, bez konieczności ciągłego rozciągania tkanek.
Przyczyny
Do czynników, które mogą przyczynić się do hipermobilnych stawów należą:
- Możesz mieć nienormalne włókna kolagenu lub elastyny ze względu na odziedziczoną cechę. Ponieważ włókna te składają się na więzadła, które łączą ze sobą stawy, twoje stawy będą luźniejsze.
- Kości w stawach stawów mogą być niezwykle płytkie, więc może istnieć większy zakres ruchów, ale może też być większe ryzyko zwichnięcia.
- Słabe napięcie mięśni, które może być spowodowane zaburzeniami układu nerwowego, może powodować nadmierne rozluźnienie mięśni i większy ruch w stawach.
- Nieprawidłowa propriocepcja, wyczuwając położenie stawu, może prowadzić do nadmiernego rozciągania go bez poczucia, że to robisz.
- Ludzie z zespołem Downa, zespołem Marfana, niedoskonałą osteogenezą i zespołem Ehlersa-Danlosa często mają wspólną hipermobilność.
- Treningi i ćwiczenia, takie jak joga i trening lekkoatletyczny, mogą zwiększyć zakres ruchu i ruchomość stawów.
Wspólne syndromy hipermobilności
Kiedy twoja stawowa nadmierna ruchliwość prowadzi do bólu lub zwiększonych urazów, wzrasta do klasyfikacji wspólnego zespołu hipermatycznego. Objawy mogą obejmować ból stawów i sztywność, klikanie, zwichnięcie, zmęczenie i nawracające skręcenia.
Wizyta u lekarza może doprowadzić do postawienia diagnozy. Jednym z ich narzędzi jest ocena ruchów kciuka, nadgarstka, piątego palca, łokci, dolnej części pleców i kolan w celu uzyskania wyniku Beightona i zastosowanie kryteriów Brighton do dalszej oceny liczby hipermobilnych stawów, bólu, zwichnięć, urazów i rozwodniona skóra.
Fizjoterapia i ćwiczenia fizyczne mogą pomóc wzmocnić i chronić stawy i mięśnie. Środki przeciwbólowe można stosować w leczeniu bólu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych do obrzęku.
> Źródła:
> Wspólna nadwzroczność. Arthritis Research UK. http://www.arthritisresearchuk.org/arthritis-information/conditions/joint-hypermobility.aspx.
> Wspólna nadwzroczność. NHS. http://www.nhs.uk/conditions/joint-hypermobility/Pages/Introduction.aspx.