Jeśli kiedykolwiek wyruszasz do Chin i wychodzisz wczesnym rankiem, znajdziesz parki wypełnione starszymi chińskimi mężczyznami i kobietami praktykującymi tai chi, co wygląda na połączenie tańca w zwolnionym tempie i sekwencji sztuk walki. Od pokoleń Chińczycy zwracają się do tai chi z myślą o długowieczności i innych korzyściach . Pomyśl o tym, jakby to była medytacja w ruchu.
Oczywiście, musisz się zastanowić, czy tai chi naprawdę działa. Dokładniej, musisz się zastanawiać, jak to działa. W jaki sposób ta praktyka spowolnienia spowalnia proces starzenia ? Czy redukuje stres? Czy zwiększa aktywność fizyczną? Czy, jak wierzą praktykujący, pomaga ona w równoważeniu energii i promowaniu zdrowia? Naukowcy przyjrzeli się temu i znaleźli zaskakujący wynik: tai chi pomaga w cukrzycy.
Czy Tai Chi może pomóc w zapobieganiu cukrzycy typu 2 i zarządzaniu nią?
Dwa małe badania na Tajwanie dotyczyły cukrzycy i praktyki tai chi. W pierwszym badaniu wzięło udział 30 osób z cukrzycą typu 2 i porównano je z 30 osobami w tym samym wieku i tej samej płci (ale bez cukrzycy). Wszyscy uczestnicy wzięli jednogodzinną klasę tai chi trzy razy w tygodniu przez 12 tygodni. Pod koniec 12-tygodniowego okresu osoby z cukrzycą wykazywały obniżenie poziomu HbA1c - HbA1c jest wykorzystywany do pomiaru, jak dobrze organizm może kontrolować poziom cukru we krwi, co jest ważnym objawem cukrzycy.
Inne badanie, przeprowadzone w Australii, dotyczyło 11 osób dorosłych z podwyższonym poziomem cukru we krwi (przedcukrzycowym). Naukowcy zaprojektowali specjalny program, który łączył tai chi z inną praktyką znaną jako Qigong (praktyka tworzenia i przenoszenia "chi" w ciele poprzez głębokie oddychanie i inne ćwiczenia). Niektórzy z 11 uczestników mieli również wysokie ciśnienie krwi, otyłość i wysoki poziom cholesterolu (łącznie składający się na zespół metaboliczny).
Podobnie jak w pierwszym badaniu, uczestnicy przeszli 12-tygodniowy program. Ogólnie rzecz biorąc, ciśnienie krwi uległo poprawie, a obwód talii u niektórych uczestników jeszcze się skurczył.
Oba te badania są bardzo małe, ale obiecuje, że taka prosta praktyka może poprawić ogólny stan zdrowia organizmu. Łącząc tai chi z zdrową dietą, inne codzienne ćwiczenia i solidna opieka medyczna mogą pomóc osobom z cukrzycą i przedcukrzycą w zwiększeniu ich zdrowia, zarządzaniu ich stanem i zapobieganiu dalszym objawom.
Więcej prób nie udowodniło, że Tai Chi jest dobry w leczeniu cukrzycy
Dalsza analiza kliniczna ośmiu randomizowanych badań klinicznych i dwóch kontrolowanych badań klinicznych nie dowiodła, że jest to skuteczna terapia cukrzycy typu 2. Pokazuje to słabość wyciągania wniosków na temat małych prób.
Przeprowadzono systematyczne przeglądy kliniczne w celu oceny badań, czy tai chi powinno być stosowane terapeutycznie w takich stanach jak zapalenie kości i stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Parkinsona, leczenie nowotworów i rak piersi. Konsekwentnie zgłaszają, że nie ma dowodów na to, że tai chi jest skuteczny w leczeniu lub leczeniu tych stanów. Poszukiwanie PubMed.gov do klinicznych recenzji tai chi może pokazać najnowsze wyniki tego badania.
Inne zalety Tai Chi
Tai chi może pomóc w procesie starzenia poprzez poprawę równowagi, obniżenie ciśnienia krwi, zmniejszenie stresu i poprawę elastyczności. Często odbywa się to w grupie, więc są także świadczenia społeczne. Co więcej, korzyści płynące z raportów tai chi mówią, że równoważy on energię wewnętrzną ciała (chi), która promuje zdrowie i długowieczność. Tai chi ma niewielki wpływ, a jego ruchy można dostosować do osób mających problemy ze stojącymi. To świetne ćwiczenie dla każdego, ale szczególnie dla osób starszych.
Źródła:
Shu-Hui Yeh, Hau Chuang, Li-Wei Lin, Chiu-Yueh Hsiao, Pei-Wen Wang, Rue-Tsuan Liu i Kuender D Yang. Regularne ćwiczenia Tai Chi Chuan poprawiają funkcję limfocytów T u pacjentów z cukrzycą typu 2 ze wzrostem czynnika transkrypcyjnego T-bet i wytwarzaniem IL-12. Br. J. Sports Med., Kwiecień 2008.
Lee MS, Choi TY, Lim HJ, Ernst E .. "Tai chi w leczeniu cukrzycy typu 2: przegląd systematyczny." Chin J Integr Med. 2011 Październik; 17 (10): 789-93. doi: 10.1007 / s11655-011-0812-1. Epub 2011 30 lipca.