Poradnik dla laika dotyczący zrozumienia badań na obecność wirusa HIV u noworodków
Testy na obecność wirusa HIV u niemowląt i małych dzieci (w wieku 18 miesięcy lub krótszych) różnią się znacznie od tego, w jaki sposób bada się dorosłych. Zamiast testować przeciwciała przeciwko HIV (białko wytwarzane przez układ odpornościowy w obecności HIV ), lekarze zamiast tego będą testować rzeczywistą obecność wirusa HIV przy użyciu tak zwanego jakościowego testu wirusowego .
Różni się to od ilościowego testu wirusowego (zwanego również "wiremią") stosowanego do mierzenia HIV we krwi osoby.
Zamiast tego, jakościowy test potwierdza, czy wirus rzeczywiście istnieje.
Testy przeciwciał , w tym testy nowej generacji, nie mogą doprowadzić do zakażenia wirusem HIV u niemowląt, ponieważ przeciwciała mogą być w rzeczywistości przeciwciałami matki przeniesionej z matki na dziecko przez łożysko podczas ciąży. Ważne jest zatem, aby zrozumieć, że obecność tych "odziedziczonych" przeciwciał nie wskazuje na zakażenie HIV. Dość często, przeciwciała matki będą powoli zanikać, średnio, gdy dziecko ma około 14 miesięcy (chociaż może wynosić nawet 24 miesiące).
Aby zminimalizować ryzyko infekcji, noworodki są zazwyczaj przepisywane profilaktycznie (profilaktycznie) w ramach leków przeciwretrowirusowych przez okres od czterech do sześciu tygodni. W USA i większości krajów rozwiniętych wytyczne dotyczące ciąży zalecają unikanie karmienia piersią, aby zapobiec ewentualnemu przeniesieniu wirusa HIV z mlekiem matki.
Testy na HIV stosowane u niemowląt i małych dzieci
Testami wirusologicznymi stosowanymi u niemowląt może być tak zwany test reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) , który wykrywa obecność DNA HIV lub test RNA HIV, który wyraźnie wykrywa HIV RNA.
Podczas gdy specyficzność każdego z tych testów jest wysoka w chwili urodzenia, ich czułość (zdolność do dokładnego wykrywania HIV) może być tak niska na poziomie 55% dla PCR i 25% dla RNA HIV.
Jednak zanim noworodek osiągnie trzy miesiące, dokładność testów zbliża się do 100%.
W szczególnych okolicznościach testy przeciwciał przeciw HIV można stosować u dzieci w wieku od 6 do 18 miesięcy, aby ostatecznie wykluczyć zakażenie HIV. Nie powinny one jednak służyć do potwierdzenia zakażenia HIV z powodu obaw dotyczących pozostałych przeciwciał matczynych.
Potwierdzenie zakażenia HIV powinno opierać się na dwóch pozytywnych wynikach testu pobranych z oddzielnych próbek krwi.
Natomiast negatywne testy są uważane za ostateczne w oparciu o
- dwa lub więcej negatywnych testów wirusologicznych w wieku jednego miesiąca i czterech miesięcy, lub;
- dwa negatywne testy przeciwciał pobrane z oddzielnych próbek krwi u dzieci w wieku powyżej sześciu miesięcy.
U dzieci w wieku powyżej 18 miesięcy obowiązują standardowe wytyczne dotyczące badań na HIV dla dorosłych .
Testowanie niemowląt do szóstego miesiąca życia
Ze względu na ograniczenia badań w momencie narodzin, niemowlęta narażone na zakażenie HIV są na ogół badane po 14 do 21 dni, następnie od jednego do dwóch miesięcy, a na koniec od czterech do sześciu miesięcy.
Do drugiego tygodnia czułość testów szybko się poprawi. Jeśli wynik dodatni wyniesie od 14 do 21 dni, lekarze natychmiast wykonają drugi test potwierdzający. Jeśli wynik byłby pozytywny, lekarze rozpoczęliby pełną terapię przeciwretrowirusową dla dzieci w wieku 12 miesięcy lub mniej.
W przypadku dzieci w wieku powyżej 12 lat inicjacja zostanie ustalona na podstawie stanu klinicznego dziecka i wartości CD4 / wiremii .
Jednakże, jeżeli wynik testu jest ujemny po 14 do 21 dniach, drugi test będzie wykonywany dwa do sześciu tygodni po zakończeniu leczenia profilaktycznego. Drugi negatywny test na tym etapie wskazywałby, że dziecko jest przypuszczalnie niezainfekowane. Drugi negatywny wynik na cztery do sześciu miesięcy byłby uważany za definitywnie negatywną diagnozę.
Testowanie dzieci w wieku od sześciu do 18 miesięcy
Testy przeciwciał można stosować u dzieci w wieku powyżej sześciu miesięcy do 18 miesiąca życia.
Ogólnie rzecz biorąc, dwa negatywne testy przeciwciał po sześciu do 12 miesięcy wystarczą, aby uznać je za ostateczne. Jednak niektórzy lekarze wolą testować od 12 do 18 miesięcy, aby upewnić się, że zniknęły wszystkie przeciwciała matczyne.
Dalsze badania mogą być wskazane w szczególnych okolicznościach, tak jak w przypadku dzieci karmionych piersią lub podejrzanych o przeciwciała matczyne. (Jedno z badań wykazało, że do 14% dzieci ma resztkowe przeciwciała HIV 24 miesiące po urodzeniu.)
Testowanie niemowląt o wysokim ryzyku w chwili narodzin
Niemowlęta uważane za osoby z wysokim ryzykiem zakażenia (na przykład u matek, które nie przyjmowały leku przeciwretrowirusowego w czasie ciąży lub z ostrą infekcją ) mogą być badane w chwili urodzenia, ponieważ prawdopodobieństwo zakażenia jest znacznie większe. Z tej grupy od 30% do 40% zakażeń można potwierdzić po 48 godzinach od porodu. W takich przypadkach terapia profilaktyczna zostałaby przerwana i rozpoczęto by terapię w pełnym wymiarze godzin.
Źródła:
Departament Zdrowia i Opieki Społecznej USA (DHHS). "Wytyczne dotyczące stosowania leków przeciwretrowirusowych w zakażeniu HIV u dzieci: diagnoza zakażenia wirusem HIV u niemowląt i dzieci." Rockville, Maryland; zaktualizowano 12 lutego 2014 r .; dostęp do 14 kwietnia 2014 r.
Gutierrez, M; Ludwig, D .; Khan, S .; et al. "Czy wysoce aktywna terapia antyretrowirusowa wydłużyła czas serorewersji u dzieci narażonych na zakażenie HIV, ale niezakażonych?" Kliniczne choroby zakaźne . Listopad 2012; 55 (9): 1255-1261.