Dlaczego pacjenci (i lekarze) opóźniają terapię HIV

W USA od dawna wiadomo, że nawet w przypadku uzyskania korzyści z wczesnej terapii przeciwretrowirusowej (ART) znaczna część pacjentów zakwalifikowanych do leczenia wyłączy go. Według danych Amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) z 902 000 Amerykanów, u których zdiagnozowano HIV, tylko 363 000 aktywnie uczestniczyło w ART w 2012 roku.

W dużej mierze zakładano, że brak gotowości pacjenta i / lub zrozumienia był istotą tej statystyki. Jednak badanie przeprowadzone w 2013 r. Przez szpital uniwersytecki w Zurychu wykazało, że niechęć do inicjowania ART obejmuje nie tylko pacjentów, ale także ich lekarzy.

Badanie, które przeprowadzono w 34 lokalizacjach w Europie i Australii, przeprowadziło badanie pacjentów, u których zdiagnozowano HIV i którzy pozostawali pod opieką lekarza przez co najmniej 180 dni. Spośród pacjentów w kohorcie 67% było zdiagnozowanych od jednego do czterech lat temu, a 28% zostało zdiagnozowanych pięć lub więcej lat wcześniej.

Wśród badanych lekarzy 78% miało 5 lub więcej lat doświadczenia w leczeniu HIV, podczas gdy 90% miało ponad 50 pacjentów zakażonych wirusem HIV.

Poprzednie bariery terapii HIV

Wcześniejsze badania wskazały, że główną barierą w leczeniu pacjentów było wysokie obciążenie lekami i wysoki potencjał skutków ubocznych związanych z narkotykami.

Na niechęć doktora w międzyczasie duży wpływ miały takie czynniki, jak nieustannie zmieniające się wytyczne leczenia i sprzeczne opinie ekspertów dotyczące "właściwego" czasu na rozpoczęcie ART.

W obecnych lekach, które pochłaniają mniejsze dawki pigułek i mają mniej skutków ubocznych, a także ruch w kierunku leczenia HIV przy liczbie CD4 wynoszącej 500 / ml i więcej, bariery te są w dużej mierze usunięte.



Zamiast tego pacjenci dzisiaj wydają się mniej świadomi korzyści płynących z wczesnej terapii, podczas gdy lekarze uważają, że wielu z ich pacjentów jest po prostu nieprzygotowanych do leczenia, często opóźniając ART, a nie miesiące, ale lata na raz. Według ankiety:

Głównymi powodami są "brak symptomów" lub nastawienie "polegam na moim ciele, aby powiedzieć mi, kiedy zacząć".

W przeciwieństwie do tego, lekarze regularnie opóźniali ART, ponieważ "nie znali pacjenta wystarczająco długo" lub poczuli, że pacjent był "zbyt przygnębiony", aby zacząć. Do tego:

Rozbieżność w tych liczbach podkreśla nie tylko ogólną niechęć wśród traktujących. Mogą one faktycznie odzwierciedlać utrzymujące się wątpliwości wśród tych, którzy widzieli wytyczne poruszające się w jednym kierunku w przeszłości, tylko po to, aby cofnąć się kilka lat później, gdy pojawiły się nieprzewidziane konsekwencje.

Co więcej, widoczna niezdolność do przezwyciężenia barier w podejściu sugeruje, że tradycyjny dialog dotyczący gotowości pacjenta nie ewoluował, aby odzwierciedlać obecny demontaż "wyjątkowości HIV" z ostatnich dziesięcioleci, w którym autonomia pacjenta często przekraczała świadomą opiekę nad pacjentem. W takim przypadku może to być po prostu kwestia "doganiań", ponieważ decydenci starają się zmniejszyć lukę między dowodami klinicznymi a praktyką kliniczną.

Obecnie zaleca się testowanie HIV dla wszystkich Amerykanów w wieku 15-65 lat, a nie tylko tych z grup "wysokiego ryzyka". Mamy nadzieję, że stygmatyzacja i błędne informacje związane z HIV zostaną znacząco zniesione.

Źródła:

Amerykańskie Centra Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC). "Arkusz informacyjny CDC | HIV w Stanach Zjednoczonych: etapy opieki." Atlanta, Georgia; opublikowane w lipcu 2012 r.

Fehr, J .; Nicca, D .; Goffard, J .; et al. "Powody, dla których nie rozpoczynamy terapii antyretrowirusowej: wielonarodowe badanie wśród pacjentów i ich lekarzy". Konferencja Europejskiego Stowarzyszenia Kliników AIDS (EACS); Bruksela, Belgia; 16-19 października 2013 r .; Streszczenie PS11 / 1.