Jaką rolę mogą odgrywać inhibitory PARP w leczeniu raka sutka? Kilka leków znanych jako inhibitory PARP badano ostatnio w leczeniu raka piersi. Co robi ta kategoria leków i jaka może być ich ostateczna rola w leczeniu osób z rakiem piersi?
O naprawy PARP i DNA
PARP jest akronimem dla polimerazy poli (ADP-rybozy).
PARP jest białkiem, które ma kilka ról w procesach komórkowych, w szczególności w naprawie DNA i zaprogramowanej śmierci komórkowej (apoptozie). Zdrowe komórki mogą korzystać z PARP, aby naprawić siebie i przeżyć ich normalny cykl życia. Ale komórki nowotworowe mogą również wykorzystywać PARP do naprawy uszkodzeń DNA, co zwiększa ich niekontrolowany wzrost. Takie nowotwory mogą stać się oporne na leczenie. Istnieje kilka różnych białek PARP i każda z nich ma swoją własną rolę w funkcjach w komórkach.
Inhibitory PARP i leczenie raka piersi
Inhibitor PARP jest lekiem, który blokuje białka PARP w wykonywaniu ich roli w naprawie uszkodzonych komórek rakowych. Chemioterapia i promieniowanie działają poprzez rozbicie DNA komórek, tak aby nie mogły się rozmnażać. Niektóre typy komórek nowotworowych wykorzystują enzymy PARP do naprawy uszkodzeń DNA i powrotu do zdrowia po napaści na leczenie raka. Przeprowadzono kilka prób klinicznych, aby sprawdzić, czy inhibitory PARP, w połączeniu z innymi terapiami przeciwnowotworowymi, mogą blokować białko PARP przed uszkodzeniem komórek rakowych.
Wpływ na komórki raka piersi
Jeśli do leczenia chemioterapeutycznego raka sutka zostanie dodany inhibitor PARP, naukowcy mają nadzieję, że komórki rakowe, które opierały się lekom przeciwnowotworowym, staną się podatne na śmiertelne uszkodzenie DNA. W niektórych przypadkach inhibitor PARP może być stosowany samodzielnie , a nie w połączeniu z chemią i promieniowaniem.
Jeszcze lepsze jest to, że inhibitory PARP wydają się nie wpływać na prawidłowe, nierakowe komórki. Oznacza to mniej skutków ubocznych u pacjentów i szybszy powrót do zdrowia po leczeniu.
Nadzieja na dziedziczne raki piersi
Inhibitory PARP mogą być szczególnie pomocne u pacjentów z dziedzicznym rakiem piersi. Ludzie, którzy mają mutacje genetyczne BRCA1 i BRCA2 są bardzo narażeni na ryzyko zachorowania na raka piersi. Zdrowe geny BRCA wytwarzają białka, które mogą hamować tworzenie się guzów ( są one nazywane genami supresorowymi dla guza ), ale zmutowane geny BRCA są bezsilne w wytwarzaniu tych białek, które zwalczają komórki rakowe. Inhibitory PARP mogą wykorzystywać słabość właściwą komórkom nowotworowym ze zmutowanym BRCA. Jednym z możliwych zastosowań inhibitorów PARP może być zapobieganie dziedzicznemu rakowi piersi . Być może inhibitory PARP staną się profilaktycznym leczeniem dla kobiet wysokiego ryzyka i uczynią profilaktyczną mastektomię przestarzałą.
Zachęcanie do wiadomości dla potrójnie negatywnych raków piersi
Kilka badań klinicznych inhibitorów PARP znalazło pewną kliniczną korzyść z dodania inhibitora PARP do innych terapii przerzutowego potrójnego negatywnego raka piersi . W tych badaniach inhibitory PARP były dobrze tolerowane. Obecnie jedyną zatwierdzoną terapią celowaną w przypadku przerzutowego raka piersi jest bewacizumab, ale lek ten nie przynosi szczególnych korzyści osobom z potrójnie ujemnym rakiem piersi.
Inne zastosowania Inhibitorów PARP
Leki opracowane z inhibitorami PARP są testowane na kilku rodzajach raka: piersi i jajnika, macicy, mózgu i trzustki. W 2015 r. Zatwierdzono inhibitor PARP do leczenia niektórych nowotworów jajnika.
Potencjalne znaczenie inhibitorów PARP
Dodatek inhibitorów PARP do obecnego arsenału broni przeciwko rakowi piersi wygląda bardzo obiecująco. Inhibitory PARP zwiększają skuteczność chemioterapii przeciw agresywnym dziedzicznym i potrójnie ujemnym rakiem piersi, potencjalnie bez dodawania wielu poważnych skutków ubocznych. Wydaje się, że leki te poprawiają jakość życia, a także wydłużają czas przeżycia pacjentów.
Walka z rakiem piersi na poziomie jego DNA wygląda jak fala przyszłości.
> Źródła:
> Boerner, J. i in. Białkowa ekspresja białek naprawy uszkodzeń DNA dyktuje odpowiedź na topoizomerazę i inhibitory PARP w potrójnie negatywnym raku piersi. PLos One . 2015. 10 (3: e0119614.
> Comen, E. i M. Robson. Inhibitory polimerazy poli (ADP-rybozy) w potrójnie negatywnym raku piersi. Dziennik nowotworów . 2010. 16 (1): 48-52.
> Dizdar, O., Arslan, C. i K. Altundaq. Postępy w Inhibitorach PARP w leczeniu raka piersi. Opinia eksperta w zakresie farmakoterapii . 2015. 16 (18): 2751-8.
> Garber, J. i L. Livraghi. Inhibitory PARP w leczeniu raka piersi: dane bieżące i przyszłe perspektywy. BMC Medicine . 2015. 13: 188.
> Hiller, D. i Q. Chu. Aktualny status inhibitorów polimerazy poli (ADP-rybozy) jako nowych leków terapeutycznych dla potrójnie negatywnego raka piersi. International Journal of Breast Cancer . 2012. 2012: 829315.
> Lee, J. i in. Faza I / Ib Badanie olaparibu i karboplatyny w BRCA1 lub BRCA2 Mutacja piersi lub jajnika związana z mutacją z analizami biomarkerów. Journal of the National Cancer Institute . 2014. 106 (6): dju089.
> O'Shaughnessy, J. i in. Iniparib Plus Chemioterapia w przerzutowym raku potrójnie negatywnym. The New England Journal of Medicine . 2011 r. 364 (3): 205-14.
> O'Shaughnessy, J. i in. Journal of Clinical Oncology . 2014. 32 (34): 3840-7.
> O'Sullivan, C., Chen, A. i S. Kummar. Realizacja obietnicy: Inhibicja polimerazy Poly ADP Ribose jako celowa terapia przeciwnowotworowa. Aktualna opinia w Onkologii . 2015. 27 (6): 475-81.
> Rios, J. i S. Puhalla. Inhibitory PARP w raku piersi: BRCA i Beyond. Onkologia (Williston park) . 2011. 25 (11): 1014-25.
> van der Noll, R. i in. Długoterminowe bezpieczeństwo i aktywność przeciwnowotworowa monoterapii olaparybem po połączeniu z karboplatyną i paklitakselem u pacjentów z zaawansowanym rakiem piersi, jajników lub jajowodów. British Journal of Cancer . 2015. 113 (3): 396-402.