Zgaga jest najprawdopodobniej spowodowana GERD, co wymaga formalnej oceny
Istnieją sytuacje, w których doświadczyłeś zgagi w pewnym momencie swojego życia. W większości przypadków dyskomfort odczuwany w górnej klatce piersiowej jest ulotny i może nawet towarzyszyć mu kwaśny smak w jamie ustnej, medycznie określany jako zgorzknienie. Objawy te mogą ustąpić samoistnie lub po zastosowaniu zwykłego leku bez recepty.
Kiedy objawy stają się bardziej chroniczne lub występują dwa lub więcej razy w tygodniu, możesz mieć refluks żołądkowo-przełykowy (GERD) , który może wymagać bardziej formalnej oceny objawów klinicznych, testów laboratoryjnych i obrazowania.
Objawy kliniczne
Rozpoznanie GERD zwykle opiera się na objawach klinicznych. Nie zdziw się, jeśli Twój lekarz poprosi Cię o wypełnienie kwestionariusza. Kwestionariusz choroby refluksowej przełyku (GERD-Q) jest potwierdzonym testem, który został wykazany w badaniach klinicznych, aby pomóc w postawieniu diagnozy z dokładnością 89 procent.
GERD-Q zadaje sześć prostych pytań dotyczących częstości występowania objawów i zapotrzebowania na leki dostępne bez recepty, takie jak leki zobojętniające . Każde pytanie jest oceniane na 0 (0 dni w tygodniu) do trzypunktowej skali (cztery do siedmiu dni w tygodniu). Wyniki dziewięciu lub więcej są zgodne z diagnozą GERD.
Próba leczenia diagnostycznego
Kolejny krok w twojej ocenie często nie jest testem. O ile objawy nie budzą obawy o poważniejszy stan, najprawdopodobniej lekarz zaleci próbę leczenia.
W takim przypadku lekarz przepisze inhibitor pompy protonowej (PPI), aby zająć od czterech do ośmiu tygodni.
PPI działają poprzez hamowanie produkcji kwasu w żołądku. Jeśli objawy poprawią się, gdy poziom kwasu spadnie, często wystarcza to do potwierdzenia diagnozy. Leki w tej kategorii obejmują esomeprazol (Nexium) , omeprazol (Prilosec) , pantoprazol (Prevacid) lub rabeprazol (AcipHex). Wiele z tych leków jest teraz dostępnych bez recepty.
Laboratoria i testy
Powszechnym błędem jest to, że H. pylori , bakteria związana z chorobą wrzodową , również powoduje GERD. Badania nie wykazały, że jest to prawdą, a badania przesiewowe zasadniczo nie są zalecane. W praktyce leczenie zakażenia H. pylori ma niewielki wpływ na poprawę objawów GERD.
Nie dotyczy to niestrawności. Podczas gdy GERD jest zwykle ograniczone do zgagi i zgorzkniałej wody, dyspepsja jest szerszym zespołem klinicznym. Obejmuje inne objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak ból w górnej części brzucha, wzdęcia, nudności i wczesne uczucie sytości, nawet przy niewielkiej ilości pokarmu. W przypadku tych przypadków należy rozważyć ocenę H. pylori .
Testowanie zakażenia H. pylori można przeprowadzić na jeden z trzech sposobów.
- Test moczu z moczem : Test polega na tym, że bakterie H. pylori rozbijają mocznik na dwutlenek węgla i amoniak. W laboratorium można spożyć próbkę mocznika w postaci cieczy lub tabletki, do której przyczepione są śladowe ilości radioaktywnego izotopu węgla. Następnie wdychasz pojemnik, w którym mierzony jest poziom dwutlenku węgla. Jeśli występuje H. pylori , izotop zostanie wykryty w próbce.
- Test antygenów na stolcu : Jeśli jesteś zakażony H. pylori , białka z bakterii zostaną wydalone z kału. Testy immunologiczne enzymów mogą wykryć, czy jesteś zakażony, testując próbkę kału przeciwciałami wiążącymi się z tymi antygenami.
- Testy serologiczne: Twój układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko H. pylori, jeśli zostałeś zainfekowany. Niestety, nie zawsze łatwo jest interpretować wyniki serologiczne. Przeciwciała IgM we krwi mogą wskazywać na aktywne zakażenie, ale antybiotyki IgG mogą reprezentować albo aktywną, albo starą infekcję.
Test oddechu mocznika i test antygenu kału są preferowanymi testami dla aktywnej infekcji. Ponieważ PPI, subsalicylan bizmutu (Pepto-Bismol) i antybiotyki mogą zakłócać dokładność wyników, zaleca się, aby nie brać tych leków przez co najmniej dwa tygodnie przed badaniem. Laboratorium dostarczy Ci instrukcje, jak najlepiej się przygotować.
Obrazowanie
Jeśli nie udało Ci się przeprowadzić diagnostycznej próby leczenia, co oznacza, że nadal występują objawy, możesz potrzebować dalszej oceny. Możliwe, że masz bardziej agresywny przypadek GERD, powikłania z GERD lub inna przyczyna twoich objawów zgagi w ogóle. W tym momencie twój lekarz będzie chciał bliżej przyjrzeć się twojemu przełykowi i jak dobrze to działa.
Górna endoskopia
Najczęstszym badaniem obrazowym jest górna endoskopia , określana również jako esophagogastroduenoskopia (EGD). Badanie wykonuje się w stanie uspokojenia.
Cienki elastyczny zakres z kamerą i źródłem światła na końcu wkłada się do ust i kieruje się w dół przełyku do żołądka i do górnej części dwunastnicy, pierwszej części jelita cienkiego. Pozwala to lekarzowi, najczęściej gastroenterologowi, na bezpośrednią wizualizację wnętrza tych narządów i wykonanie biopsji lub wykonanie odpowiednich procedur w oparciu o wyniki badań. Próbki tkanek można również zbierać do testów H. pylori .
Test jest najbardziej pomocny w diagnozowaniu powikłań związanych z nadmiernym narażeniem na działanie kwasu, może rozwinąć się zapalenie przełyku (zapalenie przełyku) i zwężenie przełyku (zwężenie przełyku), prowadząc do utrzymującej się zgagi i innych objawów. Przełyk Barretta , stan zwiększający ryzyko raka przełyku , jest kolejną, choć mniej powszechną, komplikacją.
Komplikacje z samej górnej endoskopii są rzadkie, ale występują. Na szczęście trwa to tylko 0.15 procent czasu. Najczęstszym powikłaniem jest łza w przełyku, ale jest bardziej prawdopodobne, gdy wykonywana jest również procedura, np. Poszerzenie przełyku . Inne powody do rozważenia to infekcje endoskopu lub krwawienia, które mogą wystąpić w miejscach biopsji.
Monitorowanie pH przełyku i testowanie impedancji
Złotym standardem w diagnozowaniu GERD jest monitorowanie pH przełyku . Problem polega na tym, że może to być czasochłonne i niewygodne. Nic dziwnego, że nie jest on używany jako narzędzie diagnostyczne pierwszej linii. Zamiast tego wykonuje się je, gdy inne badania wymienione powyżej są negatywne i lekarz musi potwierdzić, że istnieje problem refluksu kwasu powodujący objawy.
Badanie to mierzy, ile kwasu dostaje się do przełyku. Polega na cienkim cewniku z czujnikiem pH na jednym końcu i urządzeniem rejestrującym na drugim. Cewnik jest umieszczany przez nos i kierowany do przełyku tak, aby znajdował się nad dolnym zwieraczem przełyku (LES) . Anatomicznie LES oddziela przełyk od żołądka.
Cewnik pozostaje na miejscu przez 24 godziny. Mierzy on poziom pH na LES w miarę upływu czasu. Może również mierzyć zawartość pokarmu i innych treści żołądkowych, które wracają do przełyku w tak zwanym teście impedancji. W tym czasie jesteś proszony o pamiętnik objawów i przyjmowanie pokarmu. Gdy czas się skończy, dane są zbierane z czujnika i skorelowane z Twoim dziennikiem.
Kwas jest określony przez pH mniejsze niż 7,0. Dla celów diagnostycznych, pH poniżej 4 procent potwierdza diagnozę GERD, jeśli występuje ona 4,3 procent lub więcej czasu. Jest tak przynajmniej w przypadku, gdy nie bierzesz PPI. Jeśli bierzesz PPI, twój test jest uważany za nienormalny, gdy twoje pH jest w tym zakresie 1,3 procent czasu.
Istnieje również wersja monitorowania pH w kapsule, chociaż testowanie impedancji nie jest opcją w przypadku tej metody. Kapsułka jest przymocowana do przełyku podczas górnej endoskopii, a dane są gromadzone bezprzewodowo. Poziomy kwasu mierzy się w ciągu 48 do 96 godzin. Nie ma potrzeby wykonania kolejnej endoskopii w celu usunięcia kapsułki. W ciągu tygodnia urządzenie wypada z przełyku i jest wydalane z kałem. Chociaż test jest dokładniejszy niż tradycyjne cewnikowanie pH, jest również bardziej inwazyjny i znacznie droższy.
Manometria przełyku
Twój lekarz może podejrzewać, że zaburzenie ruchliwości przełyku powoduje twoją zgagę. Kiedy jesz, pokarm przechodzi z jamy ustnej do żołądka, ale tylko po skoordynowanej serii ruchów mięśni. Mięśnie otaczające przełyk napędzają pokarm do przodu w procesie zwanym perystaltyką .
Górny i dolny zwieracz przełyku muszą również otwierać się i zamykać w odpowiednim czasie, aby przenieść pokarm do przodu lub w inny sposób uniemożliwić poruszanie się żywności w kierunku wstecznym. Wszelkie nieprawidłowości w tych ruchach mogą powodować trudności w połykaniu, ból w klatce piersiowej lub zgagę.
Manometria to test oceniający funkcję ruchową. W nosie wprowadza się małą rurkę i prowadzi przez przełyk do żołądka. Czujniki wzdłuż rury wykrywają, jak dobrze mięśnie kurczą się podczas połykania. Podczas testu nie będziesz poddawany sedacji, ponieważ zostaniesz poproszony o połknięcie małej ilości wody. Twój lekarz będzie śledził koordynację i siłę skurczów mięśni przełyku podczas połykania. Łącznie test trwa zwykle od 10 do 15 minut.
Podczas gdy manometria może pomóc w diagnozie GERD, jest to najbardziej pomocne w diagnozowaniu innych zaburzeń ruchliwości, takich jak achalazja i skurcz przełyku.
Jaskółka Barowa
Jaskółka z baru może nie być najlepszym testem do sprawdzenia GERD, ale może szukać zwężeń przełyku, komplikacji GERD. Badanie to jest również pomocne w identyfikacji przepukliny rozworu przełykowego lub zaburzenia motoryki przełyku, które mogą przyczyniać się do objawów zgagi.
Badanie przeprowadza się, wykonując serię zdjęć rentgenowskich podczas picia nieprzejrzystego barwnika zwanego barem. Barium wydaje się ciemniejszy na zdjęciu rentgenowskim niż kości i tkanki, ułatwiając lekarzowi śledzenie ruchu mięśni przez przełyk. Anatomiczne nieprawidłowości w przełyku można również zobaczyć w ten sposób.
Diagnoza różnicowa
Zgaga występuje najczęściej, ale nie zawsze można ją przypisać GERD. Jak wspomniano, może to być również związane z niestrawnością, zakażeniem H. pylori i zapaleniem przełyku. Inne warunki do rozważenia obejmują zaburzenia motoryki przełyku, takie jak achalazja i skurcz przełyku.
W najgorszym przypadku i najmniej prawdopodobnym scenariuszu rak żołądka może być przyczyną obrażeń. Z tego powodu zaleca się wizytę u lekarza, jeśli objawy zgagi są ciężkie lub występują częściej niż dwa razy w tygodniu.
> Źródła:
> Alzubaidi M, Gabbard S. GERD: Diagnozowanie i leczenie oparzeń. Cleve Clin J Med. 2015 Październik; 82 (10): 685-92. doi: 10,3949 / ccjm.82a.14138.
> Anderson WD 3rd, Strayer SM, Mull SR. Częste pytania dotyczące postępowania w chorobie refluksowej przełyku. Am Fam Lekarz. 2015 15 maja; 91 (10): 692-7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25978198.
> Cohen J. Przegląd endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego (Esophagogastroduodenoscopy). W: Grover S. UpToDate [Internet] , Waltham, MA. Zaktualizowano 4 sierpnia 2015 r.
> Fass R. Podejście do opornej choroby refluksowej przełyku u dorosłych. W: Grover S. (red.), UpToDate [Internet] , Waltham, MA. Zaktualizowano 6 marca 2018 r.
> Jonasson C1, Wernersson B, Hoff DA, Hatlebakk JG. Walidacja kwestionariusza GerdQ do diagnozy refluksu żołądkowo-przełykowego. Aliment Pharmacol Ther. 2013 Mar; 37 (5): 564-72. doi: 10.1111 / apt.12204.