Otwarte złamanie jest urazem, który pojawia się, gdy złamana kość jest odsłonięta przez skórę. Może to oznaczać, że kość faktycznie wystaje ze skóry lub może to oznaczać, że skóra i tkanka miękka są uszkodzone i narażają drogę do miejsca złamania. Często złamanie otwarte wymaga złamania, co wymaga innego leczenia niż zwykle zamknięte złamanie .
Otwarte złamania są problemem, ponieważ urazy te mogą być trudne do wyleczenia, a infekcja może powodować poważne problemy z gojeniem kości i otaczających tkanek. Większość wczesnego leczenia otwartego złamania koncentruje się na zapobieganiu rozwojowi lub progresji infekcji w miejscu złamania.
Chirurgicznie Czyszczenie kości
Chirurgiczne czyszczenie kości jest jednym z pierwszych kroków w leczeniu złamania otwartego. Większość pacjentów z otwartym złamaniem przechodzi operację zwaną "irygacją i oczyszczeniem". Nawadnianie oznacza umycie kości i miejsce urazu. Oczyszczenie jest opisane w następnym kroku.
Ustalenie rozmiaru urazu może być trudne po prostu patrząc na otwarte złamanie. Dotyczy to szczególnie urazów o wysokiej energii, w tym kolizji samochodów i ran postrzałowych. W przypadku tego typu urazów, nawet niewielkie przenikanie przez skórę może pokryć bardzo duże obszary uszkodzenia tkanek miękkich wokół otwartego złamania.
Dlatego podczas chirurgicznego czyszczenia kości ważne jest, aby zrobić to w sali operacyjnej (OR) pod znieczuleniem - próba dostatecznej oceny i czyszczenia kości w izbie przyjęć, bez odpowiedniego znieczulenia, może być niewystarczająca. Ponadto, nawet jeśli uszkodzenie skóry już występuje, może być konieczne większe nacięcie.
Usuwanie tkanki zanieczyszczonej lub niewiarygodnej
Drugi zabieg chirurgiczny z otwartym złamaniem nazywany jest oczyszczeniem . Oczyszczenie oznacza usunięcie obcej materii (brudu, żwiru, odzieży itp.) Oraz nieżywotnej tkanki miękkiej. Określanie żywotności tkanek może być również wyzwaniem, a przy poważnych otwartych złamaniach może być potrzebnych wiele procedur chirurgicznych, aby zapewnić usunięcie wszystkich nieżywotliwych tkanek. Najpopularniejszym sposobem ustalenia, czy tkanka jest żywotna, jest ustalenie, czy ma ona dopływ krwi. Jeśli nie, to jest mało prawdopodobne, aby ta tkanka przetrwała i tylko przyczyniłaby się do prawdopodobieństwa rozwoju infekcji.
Stabilizowanie kości
Stabilizacja złamanej kości pomaga zapobiegać dalszemu uszkadzaniu tkanki. Ustalenie, jak najlepiej stabilizować kość, zależy od wielu czynników. Wiele standardowych sposobów stabilizacji kości, takich jak płytki i śruby lub pręty śródszpikowe , może nie być dobrą opcją, jeśli istnieje duża szansa na zanieczyszczenie bakteriami w ranach. W wielu otwartych złamaniach do stabilizacji tych urazów zostanie użyte urządzenie zwane zewnętrznym stabilizatorem . Zewnętrzne stabilizatory mają kilka wyraźnych zalet w tym ustawieniu:
- Można je szybko zastosować, co często jest konieczne przy ciężkim urazie.
- Pozwalają na utrzymanie rany.
- Zabezpieczają kość bez umieszczania ciał obcych bezpośrednio w miejscu urazu.
Ustalenie odpowiedniego rodzaju unieruchomienia złamania otwartego zależy między innymi od lokalizacji i zakresu urazu.
Podawanie antybiotyków
Antybiotyki są jedną z najważniejszych części leczenia otwartego złamania. Ustalenie właściwego antybiotyku zależy od rodzaju i ciężkości urazu. Jeżeli uraz wystąpił w zanieczyszczonym środowisku, takim jak wypadek w rolnictwie, podczas wyboru właściwego antybiotyku należy zachować szczególne względy.
Antybiotyki powinny być podawane tak szybko, jak to możliwe, nawet przed przeprowadzeniem irygacji i oczyszczenia opisanego powyżej. Antybiotyki są zwykle kontynuowane przez 48 godzin. Jeśli podejrzewa się dalszą infekcję, antybiotyki mogą być kontynuowane nawet dłużej.
Harmonogram wydarzeń
Jak duża część nagłego złamania jest otwarta, jest przedmiotem dyskusji wśród ortopedów. Tradycyjnie standardem było zapewnienie, że wszystkie otwarte złamania były leczone chirurgicznie w ciągu 6 godzin od urazu.
Ostatnio niektórzy chirurdzy uważają, że otwarte złamania, w szczególności złamania rąk, mogą nie gwarantować natychmiastowego leczenia, a leczenie można opóźnić. Ponadto można argumentować, że spieszenie się na OR z zespołem telefonicznym w środku nocy może nie być tak bezpieczne, jak czekanie do następnego dnia na przeprowadzenie operacji otwartego złamania.
Większość ortopedów zgadza się, że każde otwarte złamanie musi być leczone szybko i bezpiecznie. Jeśli najbezpieczniejsze leczenie wiąże się z opóźnieniem przekraczającym 6 godzin, może to być właściwe, ale w niektórych przypadkach najbezpieczniejszym sposobem leczenia jest jak najszybsze przeniesienie pacjenta na RZS. Tak czy inaczej, otwarte złamania są nagłymi stanami ortopedycznymi, a ocena nie powinna być opóźniona.
Rokowanie otwartych złamań
Rokowanie otwartego złamania zależy od ciężkości urazu. Otwarte złamania są klasyfikowane jako stopień I, stopień II i stopień III wraz ze wzrostem ilości energii i uszkodzenia tkanki miękkiej w miarę wzrostu klasyfikacji. Obrażenia I stopnia zwykle leczyją się jako normalnie zamknięte złamanie. Uszkodzenia III stopnia wiążą się z wysokim ryzykiem infekcji i braku zrostu, a ich wygojenie może potrwać dłużej.
Ludzie, którzy podtrzymują otwarte złamanie mogą oczekiwać, że ich leczenie złamania potrwa dłużej, a ich powrót do zdrowia będzie dłuższy niż w przypadku złamania zamkniętego.
Źródła:
Zalavras CG i Patzakis MJ "Otwarte złamania: ocena i zarządzanie" J Am Acad Orthop Surg maj / czerwiec 2003; 11: 212-219.
Werner CM, i in. "Nagląca potrzeba chirurgicznego zabiegu w leczeniu otwartych złamań" J Am Acad Orthop Surg Lipiec 2008; 16: 369-375.