Ryzyko epilepsji jest trzykrotnie wyższe niż ogół społeczeństwa
Jako stan neurologiczny wpływający na ośrodkowy układ nerwowy, w tym na mózg, może nie dziwić, że stwardnienie rozsiane (MS) stawia osobę o podwyższonym ryzyku napadów padaczkowych i epilepsji . W rzeczywistości obecne badania sugerują, że aż trzy procent osób cierpiących na SM ma epilepsję - prawie trzy razy więcej niż średnia krajowa.
Zrozumienie padaczki i drgawek
Napad spowodowany jest niewłaściwą lub nadmierną aktywnością elektryczną w mózgu, zwykle w korze mózgowej.
Natomiast padaczka jest definiowana jako nawracające napady wywołane tego rodzaju nieprawidłową aktywnością mózgu.
Podczas gdy wiele osób jest przestraszonych samym pojęciem napadu - odstawienie od piersi na niepokojące obrazy w serialach telewizyjnych - mogą one znacznie różnić się pod względem objawów i nasilenia. Niektóre są przejściowe i prawie niedostrzegalne, podczas gdy inne mogą być znacznie bardziej poważne i denerwujące.
Napady toniczno-kloniczne
Napady toniczno-kloniczne są uważane za najpoważniejsze. Charakteryzują się one utratą przytomności i sztywnością mięśni (faza toniczna), której towarzyszą drgawki (faza kloniczna). Czasami określane jako napady grand mal trwają zwykle od jednej do trzech minut.
Choć niepokojące, większość osób, które doświadczają napadu toniczno-klonicznego, w rzeczywistości ich nie czuje. W wielu przypadkach dana osoba doświadcza czuciowego znaku ostrzegawczego przed napadem, znanego jako aura . Może to być uczucie rozmyte lub podobne do snu, dziwny zapach lub smak lub nagłe uczucie niepokoju.
Po napadzie toniczno-klonicznym, osoba ta będzie zazwyczaj czuła się wyczerpana, wyprana i zdezorientowana. Uszkodzenie głowy i ciała może czasami wystąpić, gdy osoba zapada się w wyniku utraty przytomności. Niestety, zgodnie z seriali telewizyjnych, ludzie mogą często gryźć swoje języki lub usta podczas ataku. Wkładanie twardych przedmiotów do ust nie jest zalecane, ponieważ może to spowodować tylko złamanie zębów lub dławienie.
Proste lub złożone napady częściowe
Napady ogniskowe (zwane także napadami częściowymi lub zlokalizowanymi) to te, które dotykają jednej półkuli mózgu. Ich wygląd jest mniej dramatyczny niż drgawki toniczno-kloniczne, aw niektórych przypadkach może być trudno zauważalny przez osobę doświadczającą jednego. Napady te są szeroko klasyfikowane w następujący sposób:
- Proste napady częściowe nie powodują utraty przytomności, ale raczej sprawiają, że wszystko wydaje się na chwilę "wyłączone". Osoby często opisują uczucie dziwnych emocji lub doświadczają zmian w sposobie, w jakim rzeczy wyglądają, dźwięku, odczuwaniu, węchu lub smaku. W niektórych przypadkach mięśnie pacjenta mogą sztywnieć lub zacząć drgać, zwykle po jednej stronie twarzy lub ciała.
- Złożone napady częściowe również nie powodują utraty przytomności, ale zamiast tego powodują nagłą lukę w świadomości. To tak, jakby osoba "zgasiła", a nie zemdlała. Podczas napadu osoba może nie być w stanie odpowiedzieć i często wpatruje się w przestrzeń lub działa w powtarzalny sposób (np. Pocierając dłonie, połykając, powtarzając dźwięki). W większości przypadków dana osoba nie będzie pamiętała, co się stało po zakończeniu ataku.
Leczenie drgawek u ludzi ze stwardnieniem rozsianym
Napady drgawkowe u osób ze stwardnieniem rozsianym wydają się być łagodne i nie powodują trwałych uszkodzeń.
W większości przypadków leki przeciwdrgawkowe są potrzebne do kontrolowania lub całkowitego wyeliminowania drgawek. Obecnie istnieje wiele leków dostępnych w leczeniu padaczki o różnych potencjalnych korzyściach i ryzyku.
Należy jednak zauważyć, że wiele napadowych objawów SM (w tym spastyczność , zaburzenia czucia i niewyjaśnione łuszczenie ) może naśladować prosty napad częściowy. Jeśli masz objawy napadowe, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, który może skierować cię do neurologa w celu dalszego zbadania.
Bez względu na przyczynę, często można przepisać leki przeciwpadaczkowe w celu zmniejszenia częstości występowania tych i innych objawów nerwowo-mięśniowych.
> Źródło
> Allen, A .; Seminog, O .; i Goldacre, M. "Związek między stwardnieniem rozsianym i epilepsją: badania oparte na rekordowej zależności w dużej populacji". BMC Neurology. 2013; 13: 189